อธิษฐาน

อ.วรศิลป์

" จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า  ขอข้าวขอแกง     ขอแหวนทองแดงผูกมือน้องข้า
ขอช้างขอม้า ให้น้องข้าขี่                         ขอเก้าอี้ให้น้องข้านั่ง
ขอเตียงตั้งให้น้องข้านอน                      ขอละครให้น้องข้าดู
ขอยายชูเลี้ยงน้องข้าเถิด                       ขอยายเกิดเลี้ยงตัวข้าเอง "
       เด็กน้อยผู้หนึ่งก้มหน้าก้มตาอ่านข้อความบนกระดาษในมืออย่างตั้งอกตั้งใจ
น้ำเสียงสดใสกังวานไปทั่วเรือน
       " อ้าว....ลูกไม่ขอให้พ่อกับแม่เลี้ยงลูกหรือ ? "  เสียงพ่อกระเซ้าแหย่ทันทีที่
สิ้นเสียงลูกชาย
       " พ่อครับ  นี่มันแค่ตัวหนังสือ  ผมจดตามครูมา    พรุ่งนี้คุณครูจะให้อ่านทีละ
คน  ไม่เห็นเกี่ยวกับพ่อกับแม่เลย "   หนูน้อยอธิบายด้วยน้ำเสียงออดอ้อนตามประสา   แววตาเป็นประกายด้วยความรู้สึกอบอุ่นและเป็นสุข   ส่วนแม่แอบยิ้มอยู่ในครัว ขณะที่สองมือง่วนอยู่กับถ้วยชามกองโต
       " อ้าว  ไม่รู้สิ  พ่อคิดว่า........."  พ่อเอื้อมมือไปลูกหัวลูกชายอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับลุกเดินออกไปหน้าบ้าน   ในขณะที่เสียงสดใสของหนูน้อยเริ่มดังอีกครั้ง  " จันทร์เอ๋ย....."
       ..........................
       กลางดึกคืนนั้น  เทวดาองค์หนึ่งปรากฎมาหาหนูน้อย
       " เด็กเอ๋ย  เรามีเรื่องราวจะบอกเจ้า   พ่อของเจ้าจะอยู่กับเจ้าได้อีกไม่นาน   แต่ไม่ต้องกลัว   เพราะเจ้ายังมีแม่คอยดูแลเจ้าอยู่ "
       หนูน้อยนิ่งไปชั่วขณะ   ไม่แน่ใจกับภาพที่เห็นและสิ่งที่ได้ยิน   และแล้วความกลัวก็อุบัติขึ้นในจิตใจ    น้ำเสียงสั่นเครือ  ถ้อยคำหลุดลอดจากปากหนูน้อยอย่างยากเย็น  " ทำไมพ่อผมต้องตายครับ ? "
       " เราไม่รู้   บอกได้แต่เพียงว่า เวลาของพ่อหนูใกล้หมดเต็มทีแล้ว "  เทวดาองค์นั้นตอบ
       สองมือหนูน้อยสั่นเทา  ขณะก้มลงกราบแทบเท้าเทวดา  " ผมขอท่านได้ไหมครับ ? "
       " ถ้าไม่ยากเกินไป เราคงไม่ปฏิเสธ  เพราะหนูเป็นเด็กดี "  เทวดากล่าวกับหนูน้อย
       " อย่าเพิ่งให้พ่อผมตายได้ไหมครับ ?  ....ผม...ผมรักพ่อผม "
       " ได้สิ  ถ้าหนูจะให้สัญญา "
       " สัญญาอะไรครับ ? "  หนูน้อยถาม
       " ก็สัญญาว่าหนูจะเป็นเด็กดีตลอดไปไงล่ะ  สัญญาได้ไหม ? "
       ...........................
       หนูน้อยสะดุ้งตื่นเพราะเสียงหมาที่เลี้ยงไว้   พ่อลืมตาขึ้นมอง       ดึงหนูน้อย    เข้ามากอด  พูดว่า " นอนเสียเถอะลูก  ไม่มีอะไรหรอก "
       หนูน้อยเอื้อมมือกอดพ่อไว้แน่น  ก่อนจะปิดตาลงอีกครั้ง
       " ได้ครับ  ผมสัญญา "   หนูน้อยรำพึงในใจ   ก่อนจะกระซิบบอกพ่อเบา ๆ ที่ข้างหู  " พ่อครับ  ผมรักพ่อ "				
comments powered by Disqus
  • ยายแม่มด

    15 พฤศจิกายน 2549 14:46 น. - comment id 93669

    พ่อจ๋า....หนูรักพ่อนะคะ16.gif
  • Fern Za :)

    15 พฤศจิกายน 2549 19:24 น. - comment id 93672

    ซึ้งมากเรยค่ะ ชอบมั่กๆค่ะ10.gif1.gif
  • แพรว

    17 พฤศจิกายน 2549 13:29 น. - comment id 93708

    เวปไซน์นี้น่าสนใจดีนะค่ะ   http://enajosus.notlong.com

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน