จดหมายกวีเปล่า.........จากข้างในที่เก็บไว้มานาน
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ
...
โอ้ เพื่อน เพื่อนที่ฉันคิดกับเธอมากกว่าคำว่าเพื่อน
เธอคงไม่รู้ว่ามีเพื่อนเธอคนหนึ่ง.เก็บงำความปลื้มใจไว้มานานเท่าไหร่แล้ว
ตั้งแต่ฉันย่างก้าวแรกเข้าเรียนสู่โรงเรียน.ครั้ง ม.ปลาย
และฉันก็ไม่เคยบอกเธอถึงความจริง..สิ่งที่อยู่ข้างในคือความรู้สึกดีๆ
กี่ปีมาแล้ว ที่ฉันไม่เคยกล้า..มัวแต่กลัวกับการโดนปฏิเสธ
ฉันกลัวการอกหักข้างเดียวจนเข็ด..ขลาดกลัวและหลาบจำไม่อยากรักใคร
นานมาแล้ว จนฉันจำไม่ได้..เธอเป็นคนที่สร้างความประทับใจแรก
เกิดเป็นคนขี้อาย เป้นผู้ชายขี้ขลาด..เก็บความลับอัดอั้นไว้ภายใน
เจียมตัวไว้ มองเงาตัวเองอยู่ตลอด.ไม่บังอาจหาญกล้าสบตาเธอ..ปิดกั้นตัวเอง
วันนี้ถึงอย่างไร ฉันต้องบอกเธอให้ได้..ว่าฉันชอบเธอ ฉันรักเธอมาตั้งนาน
หากคำตอบจะออกมาอย่างไร..ฉันขอเพียงให้ได้บอกสิ่งนี้ไป
แค่นั้นฉันก็คงอาจจะภูมิใจ..ในความกล้าหาญของตัวเอง
สุดท้ายไม่ว่าเป็นยังไง..เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่ใช่ไหม
เธอยังเป็นความทรงจำที่ดีงาม..อยู่ที่เดิมไม่เปลี่ยนแปลง....
26 กันยายน 2548