ในโลก มีเรื่องราวอยู่มากหลาย ทั้งเรื่องที่ถูกเล่า และเรื่องที่ไม่ได้ถูกเล่า บางครั้งบางครา เรื่องที่เคยถูกเล่า ก็อาจถูกหลงลืมไปกับกาลเวลา หลงลืมอยู่ตรงนั้น อยู่ตรงนี้.. เรื่องนี้เป็นเรื่องหนึ่งที่เคยถูกเล่าและอาจเคยถูกหลงลืมไป อย่าเพิ่งสนใจเลยว่าใครเป็นคนเคยเล่า และเล่าไว้ที่ไหน เมื่อไหร่ และอย่างไร.. คำพูดอาจหยาบกระด้าง อาจเพราะคนเล่าเป็นคนหยาบ หรืออาจเพราะผู้เล่าเขาเล่าให้กับเพื่อนที่สนิทชิดเชื้อฟัง น้ำเสียงน้ำคำจึงมิได้ระวังนัก แต่ไม่ว่าจะเพราะเหตุใด..ก็ยังอยากที่จะเก็บมาฝาก.. เปิดโอกาส..ให้เรื่องมันได้เล่าตัวเองซ้ำอีกสักหน.. ............................................ ตอนเด็กๆ กูเคยอยากได้ของเล่นชิ้นนึง เก็บเงินอยู่พักใหญ่เพื่อที่จะไปซื้อ ยอมอดขนม.. แม่กูรู้ว่ากูเก็บเงิน แต่ไม่รู้ว่ากูเก็บเพื่ออะไร กูยังไม่บอกแม่ พอวันที่จะไปซื้อ กูบอกแม่ว่ากูจะไปซื้อของอันนี้ๆนะ อยากได้มานาน แม่มีท่าทีไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ว่าอะไรเพราะเห็นว่ากูอุตส่าห์เก็บเงินเอง.. พอกูไปถึงร้านของเล่น กูนึกถึงแม่ คิดตามประสาเด็ก ว่าแม่คงไม่อยากให้กูเสียตังค์ที่เก็บมาไปกับของเล่น.. แล้วกูก็เหลือบไปเห็นที่จับสลากเป็นแผงๆ (มึงเคยเห็นกันใช่ป่ะ?) ที่จ่าย 1 บาท เลือกได้ 1 เบอร์ แล้วมีรางวัลเป็นของเล่น เป็นไพ่ เหล้า แบงค์10 แบงค์20 ถ้า่กูจับสลากได้เงิน กูจะเอาเงินไปซื้อของเล่น เอาเงินที่เก็บกลับไปอวดแม่ แม่คงดีใจ.. แต่มึงเชื่อมั๊ยว่าเงินทั้งหมดที่กูเก็บมาเกือบอาทิตย์หายไปกับไอ้สลากเหี้ยๆนั่นภายในเวลาไม่นาน.. ของเล่นกูก็ไม่ได้ เงินก็หมด ที่เหลือในมือ มีเพียงไพ่กระดาษหนึ่งสำรับเป็นรางวัลปลอบใจ กูกลับไปหาแม่ ตีสีหน้ารื่นเริง.. บอกกูไม่เอาของเล่นที่บอกไว้แล้ว กูเอาไพ่มาแทน ดีกว่า ถูกกว่าด้วย.. กูคงมีพิรุธ ไม่เนียน อีกอย่างแม่ก็รู้จักกูดี ถามไปถามมาสุดท้ายกูก็ยอมรับ ว่ากูเอาเงินไปเล่นสลากจนหมด แม่กูไม่พูด ไม่ด่า ไม่ตี จำได้ว่าวันนั้นอากาศร้อนอบอ้าว กูเห็นน้ำใสๆหยดลงมาข้างตาแม่ ไม่รู้ว่าเหงื่อ หรือน้ำตา แม่พูดออกมาแค่คำเดียว "ทำไมต้องโกหกแม่.." กูเจ็บยิ่งกว่าแม่จะมาด่ามาตีกูเสียอีก.. กูจำได้ว่าวันนั้นกูสัญญากับแม่ ว่ากูจะไม่โกหกแม่อีกต่อไป ตราบจนแม่ตาย กุไม่เคยผิดสัญญาแม้สักครั้ง.. กูสัญญากับตัวเองตั้งแต่วันนั้น ว่ากูจะไม่เล่นการพนันอีกเด็ดขาด มันทำให้แม่กูร้องไห้.. จนถึงวันนี้.. กูก็ยังไม่เคยผิดสัญญา ---------------------
4 สิงหาคม 2549 22:54 น. - comment id 92067
ยังดีที่ความเจ็บช้ำเสียใจ .. ยังแลกได้สิ่งดีดีกลับมาบ้าง .. โดยเฉพาะน้ำตาของคนที่รักเราที่สุดในโลก ..
5 สิงหาคม 2549 10:34 น. - comment id 92071
แม่กูไม่พูด ไม่ด่า ไม่ตี ูจำได้ว่าวันนั้นอากาศร้อนอบอ้าว กูเห็นน้ำใสๆหยดลงมาข้างตาแม่ ไม่รู้ว่าเหงื่อ หรือน้ำตา แม่พูดออกมาแค่คำเดียว \"ทำไมต้องโกหกแม่..\" กูเจ็บยิ่งกว่าแม่จะมาด่ามาตีกูเสียอีก.. อ่านมาถึงตรงนี้ทำให้มีน้ำซึมออกมาจากตา ลูกคนหนึ่งซึ่งรักแม่