หน้าส่วนตัว
๒ สิงหาคม ๒๕๔๙
ตอนนี้ฝนกำลังตก ..
ฉันกำลังขับรถอยู่บนท้องถนนอันวุ่นวาย ..
นั่นทำให้ฉันระลึกถึงคุณอีกแล้ว ..ี
ฉันเคยนั่งคิดเล่นๆ ยามระลึกถึงคุณว่า .. เรามักคุยกันเรื่องสายฝนบ่อยนัก ..
ทั้งที่สายฝนก็ไม่ได้เป็นเหตุที่ทำให้เราได้รู้จักกันสักหน่อย
ครั้งแรกฉันได้รู้ว่าคุณหลงรักเสียงฝน ..
ฉันเลยบอกคุณว่า .. ฉันเองก็หลงรักกลิ่นไอฝน ..
คุณรู้ไหม? หลังจากนั้นทุกครั้งยามฝนตก .. ฉันจะอุดจมูกตัวเอง และทำหูตั้งๆ เพื่อพยายามที่จะได้ยินเสียงฝนอันเป็นที่รักของคุณให้ชัดเจน .. ด้วยอยากรู้นักว่าเสียงฝนมันมีเสน่ห์ตรงไหน ..
แต่จนแล้วจนรอดฉันก็ไม่ได้รู้ซึ้งถึงความน่ารักของเสียงฝน
เพราะมัวแต่อึดอัด หายใจไม่ออก ..
จนต้องปล่อยจมูกเป็นอิสระ และปล่อยหูให้ตกตามเดิม ..
(ขอบอกก่อนนะว่า .. ผู้เขียนเป็นคนเด้อ ..)
ในบางค่ำคืน ..
ฟ้ามืด .. ลมพัดแรง .. ฝนตั้งเค้า ..
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ..
ฝนตกหรือยัง? .. เสียงคุณจากปลายสายฝั่งโน้น ทำให้บรรยากาศอึมครึมยามฝนใกล้ตก กลับอบอุ่นสดใส ..
ใกล้แล้ว .. ฝั่งโน้นล่ะตกหรือยัง? .. ก็แค่นั้น ..
ดูเหมือนเราต่างก็แค่อยากจะรู้ว่า ..
อีกฟากฝั่งของท้องฟ้า .. ฝนจะตกเหมือนกันหรือเปล่า? .. แค่นั้น
และทุกครั้ง .. ทำให้ฉันได้รู้ว่า .. เราอยู่ใต้ผืนฟ้าแผ่นเดียวกัน ..
แม้ในบางค่ำคืนที่ฝนไม่ตก ..
เสียงโทรศัพท์ก็จะดังขึ้น ..
เป็นยังไงบ้าง? .. เสียงทักทายจากปลายสายอบอุ่นเสมอ
สบายดีค่ะ คุณล่ะเป็นยังไงบ้าง? .. ฉันตอบ
เสียงแบบนี้เนี่ยนะที่บอกว่าสบายดี? .. คุณย้อนถามกลับมา
จากนั้นฉันก็ได้ฟังเรื่องราวอันน่าระทึกสมัยรุ่นหนุ่ม
(เอาน่า .. อย่างน้อยก็หนุ่มกว่าตอนนี้ล่ะน่า)
คุณจะเห็นไหมนะ? .. ว่าฉันฟังไปอมยิ้มไป ..
และเพราะเรื่องราวสนุกสนานเหล่านั้น ..
ที่ทำให้ก่อนกล่าวราตรีสวัสดิ์และวางสาย ..
ฉันสามารถบอกคุณได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า .. ฉันสบายดีค่ะ .. ขอบคุณ ..
ดีใจที่ได้ยินเสียงแบบนี้ .. ฝันดีครับ ..
เอ .. ตอนนี้ฉันชักสงสัย ..
คุณจะจำเรื่องราวเหล่านี้ได้บ้างไหมนะ? ..
แม้กระทั่งวันที่เราได้พบกัน ..
ดั่งฟ้าเป็นพยาน ..
ทั้งกลิ่นไอ .. เสียงฝน .. และสายฝนต่างพร่างพรูจากฟากฟ้า ..
พาเราเปียกปอนทั้งคู่ ..
แม้ยามนั่งดินเนอร์ .. สายฝนยังคงพร่างพรูมาเป็นพยาน ..
คุณจะรู้สึกเหมือนฉันไหมนะว่า ..
สายฝนวันนั้น .. ทำให้ชุ่มฉ่ำใจเหลือเกิน ..
ผมชอบขับรถตอนฝนตก .. ไม่ต้องเปิดที่ปัดน้ำฝนด้วย .. คุณบอก
แต่ฉันกลัวการขับรถตอนฝนตก .. แม้จะเปิดที่ปัดน้ำฝนก็ตามที ฉันบอก ..
คุณหัวเราะ .. โดยไม่มีคำพูดใด
ฉันได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับสายฝนของคุณอีกอย่าง
มันแตกต่างกับสายฝนของฉัน ..
.
..
...
ตอนนี้ฝนยังคงตกหนักดั่งฟ้ารั่ว ..
และฉันกำลังขับรถ ..
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ..
ฟากฟ้าฝั่งโน้นฝนคงกำลังตก ..
สายฝนที่เราเคยคุยกันมันสวยงามชุ่มฉ่ำ ..
กลิ่นไอฝนหอมคละคลุ้ง ..
เสียงฝนซ่ากระจายดังดนตรีอันไพเราะ ..
นั่นทำให้คุณชอบขับรถตอนฝนตก ..
แต่ฉันกลัว ..
สายฝนสำหรับคุณงดงามเสมอ ..
สำหรับฉันแม้ว่ามันจะงดงาม .. แต่ฉันกลัว .. ในบางครั้ง
เสียงโทรศัพท์ยังคงดัง ..
ฝนตกค่ะ .. และฉันกำลังขับรถ .. ฉันบอกคุณในใจ ..
หวังว่าคุณจะได้ยิน ..
เสียงโทรศัพท์ยังคงร้อง ..
.
..
...
ฉันกลัว ..
เขียน ณ ที่นี่ .. ที่หัวใจ ..
keekie 4 ส.ค. 2549 21:15 น. - ID 7019 
1565
2
0
5 สิงหาคม 2549 13:36 น. - comment id 92072
หากจดหมายไม่ได้ติดแสตมป์ก็คงไม่ถึงเจ้าชายค่ะ...... ว่าแต่ที่กลัวแน่ะ กลัวสายฝน หรือ กลัวใจตัวเองค่ะ...... แวะเข้าทักทายนะ :-
7 สิงหาคม 2549 19:13 น. - comment id 92085
.. ฝ น พ ร า ว มักทำให้หนาวหัวใจ แต่ครั้งนี้.. ไม่.. เพราะงานคุณ.. ทำให้อุ่นนัก.. ....
7 สิงหาคม 2549 21:11 น. - comment id 92087
ขับรถท่ามกลางสายฝน มันทำให้รู้สึกหวั่นหวาด..ถ้ามีพายุผสมด้วย ยิ่งไปกันใหญ่ค่ะ.. ต้องนั่งภาวนา ให้ฝนหยุดตกทุกที ทั้งที่ตกมาแล้วช่วยดับร้อนได้มาก.. :)
8 สิงหาคม 2549 08:52 น. - comment id 92088
ผมว่าแม้สายฝนทำคุณทั้งคู่เปียกปอน... อาจหนาวบ้าง แต่คงไม่เหน็บจนเกินไป เพราะมิตรภาพจะให้ไออุ่นคุณทั้งคู่ ตราบเท่าที่ปรารถนา กัน และกัน อย่ากลัวเนอะ
10 สิงหาคม 2549 22:02 น. - comment id 92107
คุณ whitelily .. ดีแล้วที่ไม่ได้ติดแสตมป์ .. เพราะว่า .. ต๊าย ตาย จดหมายผิดซอง .. อิอิ .... คุณผู้หญิงช่างฝัน .. .. ฝนพราว มันก้อทำให้หนาวๆ อุ่นๆ .. .. บางทีก็ถึงกะร้อนได้เหมือนกันนะ .. ..
12 กันยายน 2550 10:04 น. - comment id 97560
22 ตุลาคม 2550 20:38 น. - comment id 98096
กัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ