เพราะใกล้....กันเกินไป

ตะวันจะลับขอบฟ้า

นิยามของคำว่าเพื่อนของคุณคืออะไรครับ ไม่รู้ว่าเพื่อคุณจะเหมือนเพื่อนผมหรือเปล่านะ เพื่อนผมคนนี้เธอชื่อ ดาหลา เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดก็ว่าได้ เธอมักจะอยู่ข้าง ๆ ผมเสมอ เวลาที่ผมเคว้งคว้าง และด้วยเหตุนี้แหละครับที่ทำให้ผมมองข้ามเธอไป จนเมื่อวันหนึ่ง วันที่เธอเดินจากผมไป ด้วยไม่มีรอยยิ้ม ไม่มีน้ำตา ไม่มีแม้แต่คำล่ำลา ผมถึงได้รู้ว่าเธอ คือคนสำคัญของผม คนที่มีความหมายต่อชีวิตผม ผมรักเธอ.....
ไม่เป็นไรหรอกน่า.......โก้ รอให้มินท์เขาอารมณ์ดีก่อน ค่อยตามไปง้อก็ได้ ตอนนี้ใกล้สอบแล้ว โก้ต้องอ่านหนังสือบ้างนะ เดี๋ยวสอบไม่ได้จะแย่เข้าไปใหญ่
เป็นเวลานานเท่าไรแล้วไม่รู้ ที่ดาหลานั่งปลอบใจผม ทั้งที่เธอก็รู้ว่ามันไม่ทำให้ผมดีขึ้นเลย
แต่เรากลัวว่ามินท์เขาจะโกรธ แล้วไม่ยอมพูดกับเราอีกเลย ดาหลาก็รู้ว่ามินท์เป็นคนยังไง
ความจริงผมแค่อยากให้เธอหยุดพูดซะ เพราะมันยิ่งตอกย้ำผม 
จนผมไปตามง้อมินท์สำเร็จ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะครับว่าทำไม มินท์ถึงยอมหายโกธรผมง่ายๆแบบนี้ ทั้งที่มินท์เป็นเด็กหัวดื้อ ใครจะเตือนยังไงก็ไม่ฟัง อย่างนี้แหละครับเด็กที่ถูกเลี้ยงมาแบบโดนตามใจ
ดาหลารู้ไหมว่าเราง้อมินท์อยู่แป๊บเดียวเอง มินท์เขากลับมาบอกว่าเขาผิดเองที่เอาแต่ใจเกินไป
ผมเห็นดาหลาอึ้งๆเหมือนกันแต่เธอก็แค่พูดว่า
อืม สงสัยมินท์คงไม่อยากเลิกกับโก้นะ ถึงยอมอ่อนข้อให้ ปกติมินท์เขาไม่ยอมใครง่าย ๆ หรอก
เราก็ขอให้เป็นแบบนั้น เรารักมินท์มากเลยนะดาหลา เราคงจะอยู่ไม่ได้ถ้ามินท์จากเราไป เราอยากมีเขาไปตลอดชีวิต
มินท์เป็นเหมือนเจ้าหญิงของผมเลยนะครับ เด็กหญิงผมดำ นัยต์ตาสีนิล คนนั้น โตขึ้นมาความสวยของเธอไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ผมรู้จักกับมินท์มาตั้งแต่เด็ก เราเคยสัญญากันด้วยนะครับ ว่าถ้าเราโตขึ้น เราจะแต่งงานกัน ตลกนี้นะครับ แต่ผมนะซิครับฝั่งใจมาตลอด
จนเมื่อวันหนึ่ง ผมก็รู้ว่าความจริงว่า มินท์ทรยศผม!!! เธอมีคนใหม่เข้ามาในชีวิต คนๆนั้นจะเป็นใครล่ะครับ เพื่อผมเอง เข้าข่าย ชายโฉด หญิงชั่ว ผมขอเลิกกับมินท์เลยครับ ผมเห็นมินท์ร้องไห้ เหมือนความรักของผมกับมินท์จะจบด้วยดีนะครับ แต่ใช่ว่าผมจะไม่เจ็บ ผมเจ็บมาก ผมไม่ใช่คนที่อ่อนแอ แต่คราวนี้ น้ำตาของลูกผู้ชาย ไหลมาจากไหนมากมายก็ไม่รู้ อยากที่บอกแหละครับ ผมไม่ใช่คนอ่อนแอ ไม่ใครจะเห็นน้ำตาของผมแน่นอน แต่ถึงยังไง ผมก็ยังต้องการคนที่จะมานั่งเป็นเพื่อน ๆ เวลานี้ เธอคนเดียวที่ผมต้องการ 
ผมโทรหาดาหลาตั้งแต่เช้า รู้ทั้งรู้ว่าเธอคงยังไม่ตื่น แต่ผมต้องการคนมาอยู่เป็นเพื่อน จะพูดไปผมก็เห็นแก่ตัวนะครับ ไม่ค่อยเห็นความสำคัญของเธอหรอก เวลาที่ตัวเองมีความสุข
ฮาโหล มีอะไรเหรอโก้...โทรมาแต่เช้าเชี่ยว
เราเลิกกับมินท์แล้วดาหลา
ผมพูดออกไปทั้นที ที่รู้ว่าดาหลารับสายแล้ว พยายามมากเลยนะครับที่จะไม่ให้เธอรู้ ว่าผมกำลังร้องไห้อยู่ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แค่ได้ยินเสียงของดาหลา ผมก็อยากระบายเรื่องที่ผมเจอมาให้เธอฟัง 
ดาหลามาหาเราที่บ้านได้ไหม นะมาหาเราหน่อย
ได้ โก้รอดาหลาแป๊บหนึ่งนะ ดาหลาขอเวลาครึ่งชั่วโมง
ผมรู้สึกได้ว่าเธอคงใช้เวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมงแน่ ๆ ผมนั่งรอการมาถึงของดาหลา จนเมื่อได้ยินเสียงออดดังขึ้น ผมก็รีบไปเปิดประตูทันที เพราะผมรู้อยู่แล้วว่าเป็นการมาเยือนของใคร แต่ผิดครับ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ คืนคน ๆ เดียวกันกับที่ทำให้ผมเสียน้ำตา 
สวัสดีค่ะ พี่โก้
มินท์มาได้ยังไงครับ มีธุระอะไรหรือเปล่า
เดี๋ยวนี้ มินท์ต้องมีธุระหรือค่ะ ถึงจะมาหาโก้ได้
ครับ ผมไม่เห็นว่ามันจะมีความสำคัญอะไร ที่มินท์จะมาที่นี่อีก
เรายังเป็นเพื่อกันไม่ได้หรือค่ะ มินท์ว่าเราจบกันด้วยดีไม่ใช่หรือ
ผมไม่ได้อะไร และไม่เปิดประตูให้มินท์เข้ามาด้วย จริงอยู่นะครับ ว่าเราจบกันด้วยดี แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่เจ็บ ผมยืนอยู่ตรงนั้น จนไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของมินท์แล้ว น้ำตาของผมไหลมาอีกรอบ แต่ครั้งนี้ผมรับมือกับมันได้ไม่ยาก เพราะผมรู้สึกชามาก จนไม่ค่อยรู้สึกอะไรแล้ว ผมสูดหายใจเพื่อเรียกสติให้กลับคืนมา จนผมหันหลังกลับไปในบ้าน เสียงออดครั้งที่สองก็ดังขึ้นอีก ผมหวังว่ามินท์คงไม่กลับมาใหม่ เพื่อไม่ให้มันค้างคาใจนาน ผมก็เปิดประตูเจอกับคนที่ผมอยากเจอมากที่สุด ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม่ ถึงอยากเจอดาหลามากขนาดนี้ 
เกิดอะไรขึ้นเล่าให้เราฟังได้ไหม
เราจับได้ว่ามินท์มีคนอื่น คนอื่นที่ว่าคือเพื่อนเรา เขาสองคนหลอกเรา เขาเห็นเราเป็นอะไรเหรอดาหลา เขาเห็นความรู้สึกของเราเป็นของเล่นเหรอดาหลา
ผมรู้สึกว่าดวงตาของตัวเองร้านผ่าว ภาพข้างหน้ามัวจนมองอะไรแทบไม่เห็น ดาหลากอดผมไว้ในอ้อมกอด มันเป็นอ้อมกอดที่อบอุ่นมากครับ ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้แปลว่าอะไร แต่ผมที่ความสุขมากที่เราได้อยู่กันแบบนี้
ผมกับดาหลาเราตกลงเป็นแฟนกัน 3 เดือนแล้วที่เราอยู่ด้วยกันแบบนี้ แต่ตลอดเวลามินท์ก็ยังเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตของเราอยู่ จนวันหนึ่งวันที่มินท์เลิกกับแฟนใหม่ วันที่เขากลับมาหาผม ผมบอกเลิกกับดาหลา เพราะผมคิดว่าผมไม่ได้รักเธอ และเธอก็ไม่ได้รักผม เราไม่เคยบอกว่ารักกันเลย ไม่เคยแม้แต่เหตุที่คบกัน และหลังจากนั้น ผมก็ไม่ค่อยได้เจอกับดาหลา หรือจะเรียกให้ถูกก็คือ ผมไม่ได้เจอกับดาหลาอีกเลย นับตั้งแต่วันนั้น แต่อยู่ ๆ ดาหลาก็โทรมา
โก้ เรามีเรื่องจะคุยด้วย
ตอนอื่นได้ไหมดาหลา ตอนนี้เรายังไม่ว่าง เรานัดมินท์ไว้ เดี๋ยวมินท์จะรอนาน
แป๊บเดียวเองนะโก้ เรามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย
สำคัญมากเลยเหรอ
อืมสำคัญ แต่ก็ชั่งเถอะ โก้ไม่ต้องมาแล้วก็ได้
ผมนัดกับมินท์ไว้ว่าจะไปดูหนังด้วยกัน จึงต้องปฏิเสธดาหลาไป แต่ในใจก็ยังสงสัยว่าดาหลามีเรื่องอะไร กะว่าจะโทรกลับไปทีหลัง
แพท ๆ เห็นดาหลาไหม ไปไหนของเขาก็ไม่รู้
จะอยากรู้ไปทำไมล่ะ โก้... มันไม่สำคัญอะไรกับนายมากหรอก
แพทพูดเรื่องอะไร เราไม่เข้าใจ
ทำไมนะสายตาแพทที่มองผมกลับมา มันถึงได้ดูเย้ยหยัดอย่างนั้นก็ไม่รู้
นายไม่รู้จริง ๆ เหรอ ว่าดาหลาเขาจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นวันนี้แล้ว นายไม่เคยสนใจเพื่อนเรา แล้วมาขอเพื่อเราเป็นแฟนทำไม
ดาหลาชอบเราเหรอ
ฮึ...ดาหลาเขาไม่ได้ชอบนาย แต่เขารักนาย รักมาก รักมานานแล้ว นายไม่ได้ใส่ใจเลยว่า ดาหลาจะรู้สึกอย่างไร
ผมวิ่งออกมาจากตรงนั้นทั้นทีที่แพทพูดจบ ความรู้สึกร้อนรุ่มในใจ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง ผมกลัวว่าดาหลาจะจากผมไปจริง ๆ ผมขับรถด้วยความเร็วจนมาถึงสนามบิน มองหาดาหลาจนทั่วก็ไม่มี ผมวิ่งจนไม่มีแรงเหลือแล้ว ทำได้แค่ทรุดตัวลงกับเก้าอี้ แต่นั้น ผมเห็นเธอ ดาหลากำลังเดินจากไปแล้ว เธอจะจากไปแล้ว นี่มั่งครับที่เขาเรียกว่าความรัก ผมวิ่งตามเธอไป ทั้งวิ่ง ทั้งตะโกนเรียก แต่เธอไม่ได้ยิน เธอจากไปแล้ว จากไปจากผม ผู้หญิงที่ผมรัก เธอจากไปแล้ว นานเท่าไรกันที่ผมจะได้พบเธออีก กี่วัน กี่เดือน กี่ปี หรือไม่มีวันที่จะเจอกันอีก 
นานเท่าไรแล้วที่เธอจากไป 4 ปีแล้วซินะ สายตาของผมทอดมองไปสุดปลายทะเลที่เหมือนจะบรรจบกันกับท้องฟ้า ตะวันยามจะลับไป ยังมีเศร้าเกินรับ ผมผิดเองที่ปล่อยเธอจากไป ผิดเองที่รู้ใจตัวเองช้าไป ผมก้าวเท้าลงสู่ท้องทะเล เดินไปเหมือนร่างที่ไม่มีวิญญาณ เดินไปจนน้ำทะเลปิดบังตัวผม ทำไมผมหายใจไม่ออกเลย ผมกำลังจะจากไป ผมจะอยู่ได้อย่างไร หากไม่มีเธอ อบอุ่นจัง เวลาที่เหมือนอยู่ในอ้อมกอดของท้องทะเล ลาก่อนหญิงที่ผมรัก.........ฉันรักเธอ