Wing of love ------2 ( forgotten memory )

วานร วายุ


       นักล่าค่าหัวหนุ่มอายุน้อย รำพึงรำพันพร้อมฟาดฟันดาบ แก่งไกว
ราวกับ ศาสตรานี้เยี่ยงภู่กัน  จรดน้ำหมึกคือเลือด
หลายเดือนแล้วที่  ต้องหนีการตามล่าของจากทางการ...
สายลมเริ่มโชยมาอีกครา   จากท้ายสุดของทุ่งหญ้าพัดพาผ่านห้วงน้ำกว้าง
โรยเรื่อยมา บางทีเอื่อย บางทีแรง
"   ฉับ   "  เสียงโลหะคมกริบ กระชากแขนของทหารหลวงหลุดจากร่าง
"ตายหมดแล้ว ใช่ไหม หมดแล้วใช่ไหม" หนุ่มน้อย ตะคอกแผดเสียง ใส่ร่างไร้วิญญาน
พลันทรุดลงนั่งแล หอบหายใจแรง ครุ่นคิด
แล้วเอนกาย นอนทอดสายตา  ทุ่งหญ้าขจี พัดสะบัดตามลม อยู่ไหวๆ
มีแต่เสียงแขวกหญ้าหยอกล้อกัน ได้ยินเช่นนั้น
อากาศเย็นเยียบในตอนเช้าเริ่มหายไป เพียงเพื่อ 
ตะวันโผล่พ้นแนวสายตาขอบฟ้ากว้าง 
ประหนึ่งแอบดู หนุ่มน้อย 
"พรุ่งนี้จะเป็น เยี่ยงไรกัน จะอยู่"
"จะตาย ไม่สำคัญหรอก ขอแค่ได้เจอ"
"ได้เจอเธออีก สักครั้ง"
"เธอคนนั้น"
------------------------------------------------
part2				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน