*ความรัก* ฉันเคยสงสัย ว่าอย่างไรเรียกว่า *ความรัก* มาวันนี้ก็ยังไม่คลายความสงสัย ว่าความรักเป็นอย่างไร? เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มีความทะเยอทะยาน อยากจะเป็น อยากจะทำตามฝัน ซึ่งทุกคนล้วนมีความฝัน มากมายหลายอย่าง สำเร็จบ้างไม่สำเร็จบ้างแต่ก็ยังอยากจะฝัน การเผชิญโลกที่โหดร้าย ไม่เคยได้รับการเห็นอกเห็นใจ หรือความช่วยเหลือใด ใด จากใคร บางครั้งก็เกิดความท้อแท้ อยากจะหายไปจากโลกใบกว้างใบนี้ ทำไม? จึงรู้สึกทรมานจัง... เด็กผู้หญิงที่ยังใสซื่อ บริสุทธิ์ กับการเผชิญโลกกว้างเพียงลำพัง เมื่อความจำเป็นทำให้ต้องคิดเอง ตัดสินใจเอง เพื่อจะก้าวเดินบนถนนชีวิต แม้ว่าการเดินไม่งดงาม อย่างใครหลายคน และการก้าวย่างอาจมองไม่เห็น อนาคตที่สดใส เธอไม่มั่นใจหรอกที่จะไปไขว่คว้าความฝันได้สำเร็จ แต่เธอจะหยุดความฝันนั้นไม่ได้ เพราะความฝันเป็นแรงผลักดัน ที่จะทำให้มีความกล้า ความอดทน ความเข้มแข็งเพื่อก้าวเดินไป บนถนนชีวิต ต้องเผชิญหลายสิ่งหลายอย่างมากมาย ความโหดร้ายบั่นทอนบ้าง บ้างครั้งก่อเกิดความท้อแท้ สิ้นหวัง แต่ก็ต้องก้าวเดิน...ต่อไปแม้อ่อนแอ ไร้แรงเดิน ล้มลุกคุกคลาน ก็ต้องก้าวเดินไป จนกว่าจะหมดลมหาย... การใช้ชีวิตที่มุ่งมั่นจะทำความฝันให้สำเร็จ ทนตรากตรำ จนลืมคิดถึงความรู้สึก *รัก* รักคนรอบข้าง หรืออาจเพราะรักตัวเอง จนลืมคิดถึงคนอื่น จากการที่ได้เผชิญโลกที่โหดร้าย ทำให้จิตใจ หยาบกระด้าง ไม่มีความอ่อนหวาน ณ วันนี้ จิตใจก็ยังกระด้าง... ไม่เคยเข้าใจว่า *ความรัก* แท้จริงต้องมากน้อยเท่าไหร่ จึงจะพอเหมาะ รักเพื่อนอย่างไร จึงพอดี รักคนรอบข้างอย่างไรจึงจะพอควร หรือเพราะรักตัวเองมากไป จนลืม ลืมคิดถึงคนรอบข้าง วันนี้สงสัยว่าการรักใครสักคนหนึ่ง ต้องปฏิบัติอย่างไร? ไม่เข้าใจเลย ว่ารักหรือเปล่า? หรือเป็นเพียงคนที่ผ่านเข้ามาทักทาย พอคุ้นเคยก็ผ่านไป... ไม่มีนิยายเป็นหลักยึด ไม่มีนวนิยายให้คิดถึง ไม่มีแบบฉบับที่จะเป็นตัววัดได้ ว่าต้องรักอย่างไร รักอย่างคู่รักต้องปฏิบัติอย่างไร? เป็นแบบไหน? ฉันเคยรักใครบ้างไหม? นอกจากตัวเอง... ขอเป็นในแบบที่เป็น อย่างที่ฉันเป็นอาจไม่ถูกใจใคร อาจไม่ตรงกับนิยามของบางใจ อาจทำร้ายใครไปบ้าง(โดยไม่ตั้งใจ) ฉันไม่ได้ภาคภูมิใจ แต่ฉันไม่สามารถเป็นในแบบอื่นได้ ในแบบของฉัน ไม่มีข้อกำหนด ไม่มีกฏ ไม่มีเงื่อนไข ไม่มีแบบแผนใดใด มีเพียงความคิดที่อิสระ จนมันยากที่ใครจะเข้าใจ จนบางครั้งดูไร้สาระ ในสายตาของใครหลายคน... แต่ก็ช่างเถอะ นั้นแหละ *ผู้หญิงคนนั้น*
แมงกุ๊ดจี่ 6 มิ.ย. 2549 10:30 น. - ID 6813 
1424
2
0
6 มิถุนายน 2549 12:27 น. - comment id 91089
ขี้สงสัยจัง ถามเยอะจัง อิอิ เอาน่าน้องสาว แบบไหนก็น่ารักสำหรับพี่เสมอนะคะ ฉันก็เป็นฉัน เธอก็เป็นเธอ แต่รักกันเสมอไม่เปลี่ยนผันนะคะสาวน้อย พี่กานต์รักตัวเองน้อยกว่าคนไกลตาดุคนนั้นทำไงดีคะ อิอิ คิดถึงนะคะ
6 มิถุนายน 2549 13:08 น. - comment id 91091
พี่มะกรูดค่ะบัวอ่านเรื่องผู้หญิงคนนั้นของพี่ บัวเข้าใจความรู้สึกของเธอดีค่ะ เพราะความที่อยู่โดดเดี่ยวคิดเองทำเองตัดสินใจเอาเองโดยที่ไม่มีใครมาแนะนำให้เดินบัวว่าเธอสามารถที่เอาตัวรอดมาได้โดยไม่มีมลทินก็เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจมากมายเพราะส่วนมากคนที่มีชีวิตที่อิสระในความคิดในการกระทำบัวคิดว่าน้อยคนที่จะวางแนวชีวิตตัวเองให้อยู่ในกรอบที่ดีมาได้ แต่จริงแล้วในความเป็นจริงแล้วคนเราทุกคน มีอารมณ์รักเหมือนกันหมดทุกคน เกิดความรักเกิดความปรารถนาความใคร่ความใกล้ชิด อยากมีความรักอยากให้คนมารัก รักเพื่อนรักคนรอบข้าง แต่ความรู้สึกของเค้าอยู่ในขอบเขตที่ดีรู้จักระงับความต้องการของตัวเอง ผู้หญิงก็ต้องการให้มีผู้ชายมารัก ปรารถนามีครอบครัวที่ดีอบอุ่นมีคนห่วงใย แต่ที่บัวมองเห็นครอบครัว ในสังคมนะปัจจุบัน ตอนแรกรักกันดีหวานชื่น แต่พอแต่งงานไปแล้วกับเปลี่ยนไปทุกอย่าง น้อยครอบครัวมากที่จะดีเสมอต้นเสมอปลาย บัวเลยคิดว่าในความรู้สึก ของผู้หญิงคนนั้น ที่พี่เขียนถึงคงมีความรู้สึกไม่แตกต่างๆไปจากบัวเป็นแน่ค่ะ ในโลกนี้ก็คงไม่มีใครที่จะเป็นในแบบที่เราต้องการหลอกน่ะค่ะ
6 มิถุนายน 2549 16:50 น. - comment id 91093
จะเป็นแบบไหน ก้อขอให้มีความสุขมากๆนะ
6 มิถุนายน 2549 20:39 น. - comment id 91095
เขาก็คงมีดีในแบบของเขานั้นแหละ คนๆหนึ่งต้องมีความดีบ้างหล่ะ แม้ความดีนั้นจะไม่ได้ทำกับเราก็เหอะ
7 มิถุนายน 2549 09:03 น. - comment id 91096
สวัสดีค่ะ พี่สาวจ๋า... ก็มันน่าสงสัยนินา... อยากได้คำตอบก็เลยลองถาม อิอิ แต่มะมีคำตอบ *ผู้หญิงคนนั้น* เค้ามีความคิดที่อิสระเกินไปนะสิค่ะ จนบ้างครั้งทำร้ายใคร ใคร ไปทั่ว อยากคิดให้น้อยกว่านี้ เผื่อว่า จะได้ไม่ทำร้ายใคร ๆๆ เอาน่ายังไงหนูก็รักพี่สาวจ๋าแร่ะกันน๊า... ไม่ต้องสงสัยน๊า คิดถึงเป็นห่วงเสมอค่ะ พี่สาวคนดี... ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ น้องบัว... ไม่รู้ว่าเป็นความเคยชินของ*ผู้หญิงคนนั้น*หรือเปล่านะค่ะ ที่บางครั้งมีใครเขามาห่วงใย แต่เห็นเป็นความน่ารำคาญไป คงเคยคิดเอง ทำเอง ตัดสินใจเอง จนบางครั้งไม่รับฟังคำทัดทานของใคร ใคร ที่อยู่รอบข้างด้วยสิ มันน่ามั้ย?ล่ะ กรอบเหรอ?... กรอบและขอบเขต สังคมจัดไว้ให้ เหมือนถูกจำกัดที่ให้เราได้อยู่ จำกัดการกระทำต่าง ๆ ของเรา... พยายามที่จะไม่หลุดกรอบนั้นออกไป... เพราะว่าถ้าหากหลุดไป ความหวัง ความฝัน ทุกอย่างจะจบสิ้นวันที่หลุดมาจากกรอบนั้น... ทุกคนเลือกเกิดไม่ได้นี่ค่ะ น้องบัว.... และเลือกที่จะเป็นไม่ได้ แต่เลือกที่จะเดินบนหนทางได้... รักษาสุขภาพนะค่ะ น้องบัว... ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ คุณไอซ์ เอาน่านะ แบบมะกรูดนี่แระ จะทุกข์สุขก็ต้องก้าวไป เรามาได้ขนาดนี้ ก็เป็นความภาคภูมิใจให้ตัวเองได้แล้ว น่านะ รักษาสุขภาพนะค่ะ คุณไอซ์ ----------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ สายลม.. ทุกคนมีความเป็นตัวของตัวเองค่ะ มั่นใจมั่ก ๆ ค่ะมะกรูดก็มั่นใจ คนทุกคน ต้องมีดี และทำดี ขึ้นอยู่ว่าใครจะเห็นความดี นั้น... รักษาสุขภาพนะค่ะ .... ----------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------
8 มิถุนายน 2549 16:46 น. - comment id 91138
ผุ้หญิงยังไงก็เป็นผู้หญิง มีหลายมุม หลากหลายความรู้สึก แต่ทุกอย่างก็เป็นเสน่ห์ในตัวของผู้หญิงคนนั้นค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ