กว่า 200 ปีก่อน เมื่อขุนนางแห่งราชสำนักล้านช้าง นาม พญาวงศกร ได้นำไพร่พล อพยพหนีความวุ่นวายเพราะเกิดความขัดแย้งขึ้นในราชสำนัก ข้ามลำน้ำโขง ผ่านลุ่มน้ำศรีสมคราม (ศรีสงคราม ) จนถึงคอนสาร ก็ประจักษ์ว่าดินแดนแห่งนี้มีความอุดมสมบูรณ์ด้วยพื้นที่ป่า ซึ่งเป็นศูนย์รวมของ ความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตนานัปการ เป็นต้นกำเนิดของต้นลำธาร และที่อยู่อาศัยของสัตว์นานาชนิดที่จะเอื้อความชุ่มฉ่ำ แก่พืชพรรณธัญญาหาร ได้ต่อไป ในภายภาคหน้า จึงได้ลงหลักปักฐานตั้งชุมชนบ้านด๋องแด๋งขึ้น ซึ่งนามบ้านด๋องแด๋งนี้ มีที่มาจากชื่อผลไม้ประจำถิ่นที่พญาวงศกร ได้นำติดตัวมา
หน้าส่วนตัว
และนี่ก็คือ จุดเริ่มต้นของการตามหา ด๋องแด๋ง
การเดินทางเริ่มขึ้นที่ อ.คอนสาร เพื่อตามหาด๋องแด๋ง ซึ่งครูโต๋ได้ค้นพบจากตำรายาสมุนไพรพื้นบ้านอีสานโบราณหรือ ตำรายาฮากไม้ เป็นหนังสือใบลานมีหลายคัมภีร์ด้วยกัน เอิ้นว่า "คัมภีร์อภัยสันดา, คัมภีร์มหาโชตะรส" และ "คัมภีร์ปฐมจินดา" เป็นของเก่าแก่มีมาแต่โบราณกาล ระบุชื่อผลไม้ล้ำค่าทีสาปสูญไปพร้อมกับ บ้านด๋องแด๋ง เมื่อเกือบ 90 ปีก่อน ใครจะเชื่อว่า ผลไม้ในตำนานนี้ มีสรรพคุณทำให้ผิวพรรณสวยงาม บำรุงประสาทตา ทำให้หลับสนิทและหายอ่อนเพลีย สามารถกินสด หรือใช้ในการปรุงรสอาหาร ถนอมอาหาร ใช้ในทางยา มีกลิ่นหอม เป็นไม้ล้มลุกหรือเป็นพืชที่ตายลงดินในหน้าหนาว แล้วฟื้นตัวได้ในฤดูใบไม้ผลิ สามารถใช้ในการปรุงรสอาหารหรือใช้ในทางยา นิยมใช้สมุนไพรในรูปสด แต่สมุนไพรในรูปแห้งก็ให้ผลได้
ด๋องแด๋ง ผลไม้วิเศษ จากหลักฐานข้อมูลเพียงน้องนิด ครูโต๋คาดว่า ด๋องแด๋ง คงจะอยู่ที่คอนสารแห่งนี้
การตามหาด๋องแด๋งจากเสี่ยงเล่าลือของชาวบ้าน ทำให้ครูโต๋และคณะ เดินทางไปที่ น้ำตกเพียงดิน แต่ก็ต้องพบกับความผิดหวังเมื่อ ผลไม้ที่พบกับไม่ใช่ด๋องแด๋ง
........................แต่ความผิดหวังครั้งนี้ก็ไม่อาจลบความตั้งใจได้ พวกเขายังคงดั้นด้นต่อไป...........
และแล้วที่ น้ำผุดทัพลาว แม้สภาพอากาศจะไม่เอื้อ ตึความหวังในใจกับลุกโพล่ง นั่งไง ครูโต๋และคณะรู้สึกได้ถึงความอิ่มเอม ปลาบปลื้ม
สุขเกษม อิ่มเอม เปรมปรีดา ชื่นชีวา เริงรื่น ทุกคืนวัน ด๋องแต่งที่รอคอย
แซบอีหลีเด้อ
q
นย
ก
ww
พี
เส
ฟ
ฟฟ
ก
เด
ด
ด
ฟฟ
ด
แด่
ดเหก
ดเหก
หห
เ
sdgdsfg
gf
dd
fbvdffdg
dsafasd
hjk
sad
s
dsf
dsf
fdsg
dsfg
fdg
dsf
ss
gfh
fdg
fdg
fdg
g
fdsg
พะร
สเส่
ส
สว
ดั่
นยร
ว
สว
เด่ก่
fdg
sgf
dsg
fdsg
gfh
fds
fgh
f
idaho 15 พ.ค. 2549 15:38 น. - ID 6745 
3790
8
0
15 พฤษภาคม 2549 16:14 น. - comment id 90716
แหงะ ปลาหาย
15 พฤษภาคม 2549 16:19 น. - comment id 90717
ขอภาพสุดท้ายจานหนึ่งนะคะพี่น้ำแข็ง อิอิ
15 พฤษภาคม 2549 22:25 น. - comment id 90725
^*^
^*^
^*^ โห...หิ๊วว หิววว ^*^
ด๋องแด๋งที่รัก..คือว่าอยากกิง
แต่ก็กัวตาย.... นั่นลูกอารายอ่ะ
15 พฤษภาคม 2549 22:58 น. - comment id 90726
ครูโต๋ ... คุ้น ๆ นะ ใช่คนที่นอนบนโขดหิน ตอนถึงธารน้ำในป่าหรือเปล่า ลุ้นตั้งนาน .. ว่ายังหายใจอยู่หรือเปล่าน่ะ นอนนิ่งซะ ขนาดนั้น .. ฮา
16 พฤษภาคม 2549 03:20 น. - comment id 90728
พี่ไอซ์ ...น้ำลายไหลอ่ะ อิอิอิ... น่ากินมาก ๆ เลย อิอิ คิดถึงบ้านจังเลย อิอิอยากกินอยากกิน อิอิอิ...
แวะมาเยี่ยมพี่ไอซ์จ้า สบายดีนะคะ
16 พฤษภาคม 2549 07:15 น. - comment id 90735
ง่า.......... ลืมขอตามไปตามล่าหาด๋องแด๋งด้วยอ่ะ งือ งือ เสียดาย ๆ แต่ยิ่งเสียดายกว่า ลืมฝากหอมแก้มพี่อ้อยอ่ะดี๊ .. หือ หือ ...... หวัดดีพี่ไอซ์แอนด์พี่อ้อยจ้า ... เอ้าล่ะ เดี๋ยวเอมเอามั่ง ลงใต้ยาวดีฟ่า เผื่อจาตามหาปลาตะเพียนหลากสีเจอกะเค้าม้าง อิ อิ คิดถึงเด้อพี่เด้อ จุ๊บ จุ๊บ
16 พฤษภาคม 2549 18:01 น. - comment id 90747
สรุปแล้ว..หาเจอหรือเปล่า..คุณไอซ์...มาช่วยเป็นกำลังใจ..ให้หาเจอนะคะ...
16 พฤษภาคม 2549 18:53 น. - comment id 90749
งงครับ งง มาก ตกลงเจ้าด๊องแด๊งนี่มันอะไรครับตกลงเจอไม๊ แล้วมันคืออะไรในส้มตำอ่ะใครรู้ตอบหน่อย
17 พฤษภาคม 2549 12:34 น. - comment id 90761
5555
17 พฤษภาคม 2549 22:46 น. - comment id 90772
.. เรนอยากรู้จัง..ด๋องแด๋งเป็นตัวอะไรหรอคะ.. มัยต้องตามล่าโต๊ยย..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ