ต้องมนต์เมืองกระบี่

Silky

ต้องมนต์เมืองกระบี่   กับการเดินทางครั้งนี้มีทั้งความทรหดสนุกสนานการเดินทางเริ่มขึ้นช่วงประมาณหนึ่งทุ่มตรงล้อเคลื่อนออกจากสถานที่ทำงานในรถมีผู้คนนั่งไปประมาณ38ชีวิตไกด์ครั้งนี้ของเราเป็นชายหนุ่มรูปงามชาวใต้ชื่อนายประทีปซึ่งจบทางด้านแผนและนโยบายมาพร้อมพลพรรคคือนายอรรถนิติกรจะเรียกคุณก็ใช่ที่เรียกประทีปเป็นนายแล้วนี่เดี๊ยวมีงอนรถเริ่มออกความร้อนเริ่มเยือนอาการไกด์จะกลายเป็นไก่ให้ได้เมารถสะบัดสะโบกต้องให้เปิดแอร์ให้เย็นทีนี้ล่ะ.....แม่เจ้าโว๊ย....เย็นจับใจหัวโลกเหนือกันทีเดียวนั่งกันไปคุยกันไปหลับกันไปเล่นอะไรกันบ้างรอเวลาจุดมุ่งหมายแรกก็มาถึงเขื่อนเชี่ยวหลานซึ่งได้ชื่อว่ากุ้ยหลินเมืองไทยสำหรับอาหารเช้ามื้อนี้ล่องเรือชมรอบๆๆสวยงามนักเที่ยวกันสักพักก็เคลื่อนย้ายไปอุทยานแห่งชาติธารโบกขรณีสวยงามน้ำเขียวใสรากไม้แปลกตาทำให้ผู้เขียนหลงอยู่ในนั้นเพราะมัวเพลินกับธรรมชาติสุดท้ายต้องออกมากลัวตกรถคงไม่มีปัญญากลับเองหรือไปต่อได้ไม่รู้เพราะนายแกล้งเราหรือเราไม่รู้ว่ามีทางออกอีกทางกันแน่
ทีนี้ก็ไปกันต่อที่การพิชิตบันได1200ขั้นมนัสการหลวงพ่อจำเนียรต้องใช้เพียรพยายามอย่างล้ำเลิศเพราะเจ้าน้องชายตัวดีไม่ให้ถอยเราเลยขึ้นไปแบบหืดขึ้นคอนึกถึงสังขาร...เอ้อ....สงสัยถ้าไม่ขึ้นคราวนี้คราวหนาคงหมดเวลาเพราะอายุไม่ให้มีเด็กที่ทำงานขึ้นมากลางทางถอดใจหลายคน...เจ้าโอ๋....ครูกุ้ง....น้องจา....น้องสาวซ่าๆๆอีกคนคนสวยที่เหลือน้อยอย่างเราไม่ยอมแพ้ถูกเจ้าตัวดีลากขึ้นไปจนถึงข้างบนจนได้สวยสมใจค่ะ....หายเหนื่อย...เห็นเมืองกระบี่ทั้งเมืองเหลียวหาไกด์จะถามไรหน่อยโน่นมันฝอยอยู่ข้างล่างไม่ขึ้นมาสะงั้น
มีหน่วยป้องกันเจ้ามนตรีดันขึ้นหนีมาถึงก่อนเราพอถามตอบได้เด็ดขาดจริงๆๆ....แค่ป้องกันชีวิตผมเองก็จะไม่รอดแล้ว...ฟังดู
แต่ละคนพูดเค้ามันน่าเศร้าใจ...เฮ้อ.....
กระบี่กลับการเดินทางฝนตกทุกวันอากาศร้อนอบอ้าวชาวคณะเราไปกันต่อที่ทะเลแหวกรอให้แหวกไม่แหวกสักทีทีนี้ชาวคณะเราเลยดำน้ำแหวกว่ายสายธาราดูประหลาดุปะการังฝ่ายเสบียงคลังน้องเพ็ญ   น้องเสาวนีย์คอยหาของกินให้อย่างดีแต่แม่เสวนีย์ตัวแสบดำน้ำไม่ถอดรองเท้าสะงั้นกลัวหอยแม่นตำแถมชูรองเท้าสีชมพูให้ดูว่าใส่มาจริงลอยคอชูดูหรูหรามันน่านัก
ส่วนนายประทีปไกด์เหรอร้องบอกใครกับใครลอยตัวไว้ระวังหอยครับแต่เจ้าตัวโดนเองครื้นเครงกันไป
ดำกันไปดำกันมาผุ้เขียนจากผิวขาวจากขาวเป็นดำจากผิวดำเปลี่ยนเป็นเขียวนายเราใจดีย้ายทีให้ดำก็ไปดำที่ใหม่เลยโดนแตนทะเลต่อยสิทีนี้พวกพี่ๆๆเจ้วรรณ   เจ้ไกร   เจ้นา   นั่งทำซ่าส์ซักฟอกนายท้ายเรือแหล่งใต้กันใหญ่ไม่ยอมลงน้ำส่วนหนุ่มๆเรอะมองหาฝรั่งสาวสวยเป็นอาหารตาสำบายใจ
แล้วเราจากเย็นก็ไปร้อนแช่น้ำพุร้อนสบายใจหายปวดเมื่อยนึกๆๆไปชาวคณะเราเหมือนปลาแหวกว่ายไปมาขึ้นน้ำลงน้ำดำน้ำแช่น้ำไม่พ้นน้ำสักที
ปิดท้ายการการที่แวะสวนโมกพระธาตุไชยาร่มเย็นสวยงามกับบทกลอนธรรมมะสอนใจ
ชาวคณะเดินทางกลับแบบสนุกสนานออกบ่าย2โมงถึงเที่ยงวันอีกวัน  ล้อแตกยางระเบิดรถเอียงก็เสี่ยงชีวิตกันไปรอดกันมาได้หายใจโล่งอกถึงที่ทำงานใครใคร่ทำทำใคร่ๆลาลาใคร่ใคร่ไม่มาก็ว่ากันตามสบาย				

รูปภาพที่1และ2อุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี
รูปภาพที่3ดำน้ำดูปะการังที่ทะเลแหวก
รุปที่4ในตัวเมืองกระบี่
รูปที่5หนุ่มหล่อไกด์ชาวใต้นายประทีปขอย้ำหล่อจริงๆค่ะใจดีด้วย
รูปที่6หนุ่มน้อยบอบบางนายอรรถพลคนที่ทำผู้เขียนต้องขึ้นบันได1200ขั้นด้วยแรงยุเจ้าน้องชายตัวดี
รูปที่7ผุ้มีพระคุณในการจัดไปกระบี่ครั้งนี้ค่ะเจ้านายผู้ใจดีรักลูกน้องทุกคน
รูปที่8ผุ้เขียนถ่ายที่โรงแรมอ่าวนางวิล่าค่ะสวยมาก
รูปที่9น้องเสาวนีย์ที่ไม่ยอมถอดร้องเท้าแม้เวลาดำน้ำคนผอมๆค่ะส่วนสาวเสื้อแดงครูกุ้งอยู่ฝ่ายปฐมพยาบาลดุแลชาวครธอย่างดีแต่พยาบาลตัวเองบ่อยเหมือนกัน
รุปที่10พี่วรรณาเพื่อนร่วมเตียงร่วมห้องของผุ้เขียนค่ะ
รุปที่11ลงเรือไปเที่ยวเกาะดำนำดูปลาดูประการังดูทะเลแหวก

รุปที่12ขาเม๊าส์จอมซ่า..พี่ไกร..พี่นา...พี่วรรณและ1หนุ่มน้อยพี่เจิดที่คอยชวนนายท้ายเรือแหล่งใต้เรื่อยๆ
รูปที่12นี่แหละรุปหล่อสูงยาวเข่าดีนายมนตรีฝ่ายป้องกัน
รุปที่13ถ่ายจากโรงแรมอ่าวนางวิลล่าตอนเช้าที่เห็นคือเมฆหมอกค่ะ
รูปสุดท้ายคือรูปที่พิชิตบันได1200ขั้นขึ้นลง2400ขั้นเลยต้องถ่ายเป็นที่ระลึกเห็นทั้งกระบี่ค่ะ
แต่ที่ผุ้เขียนประทับใจคนกระบี่ที่สุดเค้าน่ารักค่ะรักจังหวัดที่เกิดกันมากถามอะไรเกี่ยวกับกระบี่คำตอบจะได้วนเวียนอยู่อย่างนี้  สวย  ดี   สุดยอดขอยกนิ้วให้คนกระบี่ค่ะงานนี้
ต้องขอโทษพี่สีน้ำฟ้าน่ะค่ะกระต่ายกลับจากกระบี่ถึงรุ้ว่าพี่อยู่กระบี่จากพี่รุ่งค่ะไม่งั้นจะยกพลพรรคไปถล่มค่ะคิดว่าจะกลับไปเองกระบี่เหมือนมีมนต์ค่ะ