ถึงเพื่อนสนิท .. ของฉัน

มุม

ทั้งหมดนี้มันเป็นความรู้สึกที่เก็บอยู่ในใจที่อยากให้แกรับรู้เหลือเกิน แต่มันคงจะดีกว่าถ้าเราจะเก็บมันไว้ในใจแบบนี้ .. คนเดียว
ตั้งแต่วันนั้น วันที่เราบอกความในใจกับแกไป มันก็ราวปีกว่าๆแล้วสินะ เราคงจะเป็นฝ่ายไม่ดีเอง ..
เราเป็นคนบอกแกว่า เราไม่หวังอะไรจากแก เราขอเป็นแค่คนนึงที่อยู่แค่ห่างๆก็พอ .. แต่ในความเป็นจริงแล้ว เรากลับพบว่ามันไม่ง่ายอย่างที่เราคิด...
หลังจากที่เราบอกแกไป เรารู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ทั้งๆที่เรารู้คำตอบจากแกตั้งแต่ก่อนที่เราจะพูดไปแล้ว เราหวังเพียงแค่ว่าความเป็นเพื่อนที่เราเคยมีให้กันมันจะยังคงเหมือนเดิม ...
เราส่งข้อความต่างๆให้แก อีเมล์ และอื่นๆ เพียงเพราะมันเป็นสิ่งที่เราอยากทำมานานเหลือเกิน แต่เราไม่กล้า เรากลัวว่าแกจะจับได้ว่าเราคิดยังไง ตอนนี้ .. เราบอกความในใจทั้งหมดไปแล้วและเราไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว แต่ไม่ทันคิดเลยว่ามันกลับเป็นสิ่งที่ทำให้แกค่อยๆวิ่งหนีห่างจากเราไปเรื่อยๆ แต่ก็นะ แกคงไม่เชื่อหรอกว่าสิ่งที่เราทำนั้น เราไม่ได้ทำเพียงเพราะต้องการให้แกหันกลับมาหาเราเลย !!!
"ทุกวันนี้เราก็ได้แต่มองแกอยู่ห่างๆ....ยิ่งวิ่งตามก็ยิ่งไกล เหนื่อยมากเลยนะกับการไขว่คว้ามิตรภาพ และคืนวันเก่าๆให้เหมือนเดิม" ลอกมาจากเวบบอร์ดเพื่อนสนิทนะครับ ชอบประโยคนี้มากๆเลย เราเองก็เหมือนกันนะ ทุกครั้งที่เราพยายามจะตามหาวันคืนเก่าๆกลับมา ผลที่ได้รับมันกลับทำให้เราห่างกันออกไปเรื่อยๆๆๆ จนเรารู้สึกว่าเราควรจะหยุดอยู่นิ่งๆบ้างดีกว่า อย่างน้อยมันก็คงไม่ทำให้เหนื่อยไปกว่านี้และระยะห่างระหว่างเรามันก็จะได้หยุดอยู่ที่ตรงนั้น ไม่ห่างออกไปกว่านี้อีก
เมื่อก่อนเวลาแกมีเรื่องอะไร .. เรามักจะได้รับรู้เสมอๆ ถึงไม่เป็นคนแรก แต่ก็ไม่ใช่คนสุดท้ายแน่นอน แต่ตอนนี้บางครั้งเราไม่ได้เป็นแม้กระทั่งคนสุดท้ายที่จะรู้ ขนาดออนไลน์ MSN แกยังไม่เคยแม้แต่จะทักเราก่อนเลยด้วยซ้ำทั้งๆที่เมื่อก่อนเราคุยกันแทบจะทุกวัน แกบอกว่าไม่มีอะไร และเราเป็นฝ่ายคิดมากไปเอง .. แต่ถึงอย่างนั้น สุดท้ายแกเองก็เป็นคนเลือกปฏิเสธที่จะทำให้ทุกอย่างระหว่างเรากลับเป็นเหมือนเดิม และต้องการให้เราตัดใจจากแกให้ได้ ในขณะที่แกเองกลับยังยินดีที่จะยืนอยู่เคียงข้างเค้าคนนั้น แม้จะไม่ใช่ในฐานะแฟน แกยังไม่อยากที่จะจบเรื่องราวดีๆระหว่างแกกับเค้าเพราะอย่างน้อยตอนนี้แกก็ยังมีความสุข .. แล้วเราล่ะ สิ่งที่เราคิด เราเป็นในตอนนี้มันไม่ได้เหมือนกันกับที่แกรู้สึกกับเค้าหรอกหรือ ??
มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดทุกครั้งเวลาเห็นแกสนิทสนมกับเค้า แล้วเราล่ะ ... เราไม่เหลือความสำคัญอะไรในใจแกอีกต่อไปแล้วใช่ไหม การตัดเราออกไปจากชีวิตแกมันคงไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร แต่กับเรามันไม่ง่ายอย่างนั้น ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อยเกินกว่าที่จะไล่ตามสิ่งเหล่านั้นกลับมาแล้วล่ะ มันอาจจะดูปกติสำหรับแกที่คนที่เป็นเพื่อนกันที่จะคุยกันแบบนี้และเพียงแค่นี้ .. แต่สำหรับเรา เราคงจะไม่เสียใจถ้าเมื่อก่อนเราไม่เคยสนิทกัน .. ไม่เคยคุยกันมากมาย เราเคยคุยกันได้อย่างสนิทใจ หรือแม้แต่ไปไหนมาไหนด้วยกันได้ในฐานะ "เพื่อน" แต่เพียงเพราะแค่คำๆเดียว แกกลับมองสิ่งเดิมๆเหล่านั้นว่ามันเป็นสิ่งที่เกินไป .. และแกเองก็ไม่อาจจะรับมันได้
ทุกวันนี้เราห่างกันพอสมควร .. เราไม่โทษแกหรอก มันเป็นเพราะเราเองที่บีบให้แกต้องวิ่งหนีออกไปเรื่อยๆ แกเคยบอกเราว่าซักวันนึงสิ่งต่างๆมันจะกลับมาเหมือนเดิมได้เอง .. เราพยายามจะเชื่อเช่นนั้นเหมือนกันแม้ว่าตอนนี้เรายังมองไม่เห็นทางนั้นเลยก็ตาม วันนี้เราหยุด .. และเราหวังว่าแกก็คงจะหยุดเหมือนกัน ถ้าปาฏิหาริย์มีจริง ซักวัน แผ่นดินอาจจะเลื่อนให้เรากลับเข้ามาใกล้กันอีกครั้ง แม้ไม่เท่าเดิมแต่เราก็เชื่อว่ามันคงจะดีกว่า ณ ตอนนี้อย่างแน่นอน .. ขอแบบนี้หวังว่าคงไม่เกินเลยคำว่าเพื่อน .. ใช่ไม๊ ???