ระหว่างความว่างเปล่า

Jintalohitt

ความว่างเปล่า >>
ก่อเกิด >>
			
จากจุดมืดมิดอันเจิดจ้า ภาพที่ไม่สามารถพรรณนาได้ด้วยความรู้สึกพื้นฐาน ความว้างก่อตัวขึ้นจากความเป็นไปไม่ได้สู่ความเป็นไปได้ ที่ว่างนั้นกลับเกิดวัตถุเคลื่อนคว้าง จากหนึ่งสู่ล้าน จากล้านสู่อนันต์  
ในภาพทัศน์ที่กลืนตา ที่ที่ความแตกต่างไม่แสดงอำนาจของมัน วัตถุหนึ่งกลับโดดเด่นกว่าอื่นใด ราวกับงานปฏิมากรรมของเทพีผู้รังสรรค์จินตนาการ ที่นั้นมีความอบอุ่น ความชุ่มชื้น และความต่างเหนืออื่นใด ที่นั่นมีชีวิต!
	
จากว่างสู่ตัวตน จากไร้ชื่อสู่การกล่าวขาน ในเวลานั้นไม่มีใครล่วงรู้ได้เลยว่า 4600 ล้านปีต่อมา โลก คือชื่อที่ใช้เรียกมัน... 
ผล >>
"โลก"  ไม่เคยล่วงรู้เลยว่าบุตรแห่งมันนามว่า "มนุษย์" จะเป็นผู้กระทำการปิตุฆาตตัวมัน ในไม่เร็ว... แต่ก็ไม่ช้านี้
ทั้งที่มันก็เอ็นดูและคอยปกปักคุ้มครอง แม้จะมีลงโทษด้วยภัยพิบัติต่างๆแต่ก็เป็นด้วยความรักและการสั่งสอนให้เติบโต
แต่มนุษย์เล่าไหนเลยจะเข้าใจ... พวกมันจึงไม่หยุดคิด หยุดกระทำ... จน...
บทสรุป >>
ความว่างเปล่า.... อีกครั้ง... และอีกครั้ง...