Meteor Rain’s day สัญญารักวันฝนดาวตก ตอนที่4

เก่งกาจ

เอามือสกปรก ๆของนายออกไปเดี๋ยวนี้นะ!! Rainเตือนช้า ๆ แต่ชัดเจน เมื่อไม่เห็นว่าพี่ชายขิมไม่ยอมทำตามที่เธอสั่ง เธอจึงหักมือพี่ชายขิมทันที
	โอ๊ยพี่ชายขิมร้องอุทานอย่างเจ็บปวด 
	ยัยบ้า !!กล้าทำฉันเจ็บหรือ อย่าอยู่เลย!!พี่ชายขิมคำรามพลางใช้มือจะตบหน้าRain หากแต่Rainก็อาศัยความว่องไวหลบได้ทัน พร้อมหันซ้ายแลขวา เมื่อเห็นขวดเหล้าเธอก็ใช้ฟาดไปที่ศีรษะของพี่ชายขิมอย่างรวดเร็วพร้อมผลักพี่ชายขิมล้มลง
	ใครอยากจะลองดีอีกไหม!! Rainท้า พร้อมกำหมัดขึ้นเตรียมพร้อม พวกสมุนของพี่ชายขิมเข้าโผเข้ามาจะชกRain หากแต่Rainก็หลบได้ทัน 
	ในจังหวะนั้นเอง พี่ชายขิมก็เอาอาวุธลับออกมา คือปืนปากกา มันยิงไปที่ขาของRain ลูกดอกปากกาที่ยิงนั้นถากขาRain Rainล้มลง
	จากนั้นพวกลูกสมุนของพี่ชายขิมก็ไปดึงRainขึ้นมาเผชิญหน้ากับพี่ชายขิม
	เก่งนักหรือแก!!สิ้นคำพี่ชายขิมชกไปที่ท้องน้อยRain Rainได้แต่จุกทำอะไรไม่ได้ 
	ทันใดนั้นเองขณะที่Rainกำลังจะโดนพี่ชายขิมตบ ก็มีมือของใครคนหนึ่งจับเอาไว้
	รังแกผู้หญิงอย่างนี้ มันไม่ใช่ลูกผู้ชายนี่หว่า!?!จินเข้าไปขวาง ผมตวัดแขนของชายคนนั้นไม่ด้านหลังพร้อมหักมันเต็มแรง
	ลูกสมุนของพี่ชายขิมกระโจนเข้ามากอดรัดผมไว้ทางด้านหลัง ผมใช้ศอกกระทุ้ง ไปที่ท้องน้อยของมัน มันจุก ผมจึงต่อยมันจนหน้าหงายไป 
	ไปตามพวกเรามา เร็ว!!พี่ชายขิมสั่งพลางกุมแขนที่หักอย่างเจ็บปวด 
	ผมเห็นลูกน้องของพี่ชายขิมมีมากมายจนไม่อาจต่อกรได้ จึงอุ้มRainและวิ่งหนีออกทางด้านหลังร้านอย่างรวดเร็ว แต่พวกนั้นยังตามมาติด ๆ 
	ทันใดนั้นเองผมก็เห็นซอกตึกแห่งหนึ่ง จึงเข้าไปหลบอยู่ในนั้น
	นึกว่าจะแน่ หนีหางจุกตูดเลยนะนายเธอหันมาแขวะผม  
	ไม่หนีได้ไง ถ้าฉันสู้ไม่ได้แล้วเธอจะเป็นยังไงละผมกล่าวพร้อมสบตาคู่นั้นของเธอ
	แผลเป็นยังไงบ้าง?ผมถามเธออย่างเป็นห่วงเพราะแผลเลือดออกมาก
	ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!!เธอตวาด พลางสะบัดหน้าไปอีกทางเหมือนไม่แยแสผม
	นี่ฉันช่วยเธอนะ!!ผมดุเธอ หากแต่ในใจห่วงเธอไม่น้อย
	ใครเค้าขอให้ช่วยละเธอบ่นอ่อย ๆ พร้อมไม่ยอมหันหน้ามามองผมเหมือนเคย
	พูดอย่างนี้หรือ? รู้อย่างนี้ไม่เสี่ยงเข้าไปขวางก็ดีผมกล่าว พร้อมมองเธออย่างไม่พอใจ
	ไม่ต้องมาทำพูดดีเลยนะ เพราะนายนั่นแหละเธอหันมาแขวะผม หาว่าผมเป็นต้นเหตุทั้งหมด
	ฉันนะหรือ?ผมกล่าวพลางชี้มาที่ตนเอง อย่าง ๆงง
	ก็ใช่นะสิ!! ถ้าไม่เพราะใบสนเท่ห์ของนาย ยัยนั่นกับพี่ชายคงไม่มาตามราวีฉันขนาดนี้หรอกเธอกล่าว พร้อมมองผมอย่างเอาเรื่อง
	อีกอย่างนะ ฉันไปเป็นแฟนนายตอนไหนไม่ทราบ?!?เธอกล่าวอย่างไม่พอใจ
	ถามได้ ก็ตอนที่เธอยอมให้ฉันหอมแก้มตั้งฟอดใหญ่ไง..ผมตอบเธอพร้อมทำหน้าระรื่น เธอหน้าแดงจัดด้วยความอาย พร้อมมือที่ถูบนใบหน้าที่ถูกจูบเหมือนอยากจะลบเลือนรอยที่เขาฝากไว้นั้น
	ถูแรง ๆอย่างนั้น ระวังหน้าใส ๆของเธอมันจะช้ำนะจ๊ะผมกวนประสาทเธอต่อทันที
	นายนี่มันน่าจะ...โอ๊ยเธอกำหมัดจะชกผม แต่เกิดอักเสบที่แผล ได้แต่กุมแผลไว้อย่างเจ็บปวด
	ไปหาหมอกันเถอะผมกล่าวพลางหันหลังให้เธอ ย่อตัวลงเพื่อให้เธอขึ้นขี่หลัง
	ขึ้นหลังฉันสิผมชวนเธอ
	ไม่เธอยังดื้อ 
	 อย่าดื้อสิผมพยายามหว่านล้อมเธอ
	ไม่ฉันไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณนายเธอกล่าวพลางจะผละจากไป ผมสุดจะทน เลยอุ้มเธอไปโดยไม่ฟังคำทัดทานเธอสักคำ ไม่นานเราสองคนก็มาถึงคลินิกแถวนั้น แรก ๆเธอไม่ยอมเข้าไป 
ผมจึงมารู้คำตอบทีหลังว่าเป็นคลินิกของพี่ชายเธอ
	ไปมีเรื่องกับใครอีกละ?พี่ชายเธอถามขณะที่ล้างแผลให้เธอ
	โอ๊ย!เธออุทานด้วยความเจ็บ
	พวกกวนประสาทเธอตอบ
	ชีวิตพี่ตอนนี้เหลือแต่เธอ จะทำอะไรคิดถึงพี่ให้ดีละพี่ชายRainสอนด้วยน้ำเสียงเรียบมองมาที่Rainเหมือนต้องการขอคำสัญญา
	ค่ะเธอรับคำอย่างว่าง่าย
	หนูกลับก่อนนะคะพี่ Rainกล่าวทันทีหลังทำแผลเสร็จพี่เธอพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้
	เมื่อRainเดินออกมาก็พบว่าผมรออยู่ จึงถามด้วยน้ำเสียงแปลกใจ
	นี่นายยังไม่กลับหรือ?
	ไม่ ฉันรอดูเธอก่อน ว่าแต่แผลเธอเป็นอย่างไรบ้าง?ผมถามเธออย่างเป็นห่วง
 	 ก็ดี ไม่เป็นไรมากแล้วเธอตอบพลางดูแผลตนเอง
	ว่าแต่ เธอรีบกลับไหม?ผมเปลี่ยนหัวข้อสนทนา  ในใจคิดพาเธอไปสถานที่แห่งหนึ่ง
	ไม่ทำไม?เธอเอ่ยถามอย่างสงสัย
	ไปเป็นเพื่อนฉันไปที่หนึ่ง ได้ไหม?ผมชวนเธอ
	ไปที่ไหน?เธอถามอย่างสงสัย ผมได้แต่ยิ้มไม่ตอบสิ่งใด 
	จากนั้นผมก็พาเธอมาที่คาราโอเกะแห่งหนึ่ง
	เธอได้แต่นั่งฟังผมร้องเพลง ด้วยน้ำเสียงสุดจะทนว่า
	สองใกล้ชิดกัน ผูกสัมพันธ์ฝากหัวใจ สร้างสรรค์ ชีวิตใหม่ ชีวิตสดใส ใครเทียมทัน...(เพลงประกอบละครสองเรานิรันดร)
	นี่นายเปลี่ยนเป็นเพลงทันสมัยกว่านี้ได้ไหม?!?เธอเอามือปิดหู พร้อมบอกผมอย่างอารมณ์เสีย
	ทำไมละ? เพลงนี้เนื้อหาดีมากเลยนะผมกล่าวพลางทำท่าจะร้องต่อ 
	ฉันรู้ แต่ขอเพลงที่ทำนองมันทันสมัยกว่านี้หน่อยได้ไหม? Rainขอร้องผม
	แหมเธอ ทำนองมันอาจจะเก่า แต่เนื้อร้องมันคลาสสิคมากเลยนะผมออกความเห็นหวังจะเปลี่ยนความชอบของเธอ
	ไม่ ฉันชอบฟังเพลงสมัยใหม่มากกว่า เปลี่ยนเพลงเถอะเธอยังคงยืนยันดังเดิม
	ก็ได้ แต่คุณต้องหลับตาก่อนสิผมต่อรองกับเธอ
	หลับตาทำไม?เธอเอ่ยถามอย่างสงสัย
	ไม่ต้องถาม หลับตาเดี๋ยวนี้ผมขอเธอ น่าแปลกที่เธอยอมทำแต่โดยดี
	ผมค่อย ๆเดินเข้าไปหาเธอ จากนั้นก็หยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
	จากนั้นผมก็เปิดเพลงนี้ขึ้นมา ผมร้องเพลงตามทำนองด้วยความรู้สึกว่าร้องเพลงได้ไพเราะเหมือนไม่เคยเป็นมาก่อนมันคงเป็นความรู้สึกพิเศษบางอย่างที่ก่อขึ้นในใจผม ที่ทำให้ผมร้องเพลงได้ดี
	เหมือนฝนตกตอนหน้าแล้ง เหมือนเห็นสายรุ้งขึ้นกลางแจ้ง เหมือนลมหนาวเดือนเมษา เหมือนว่าใจอ่อนล้ากลับแข็งแกร่ง เหมือนคนกำลังมีรัก เหมือนคนหลงทางพบคนรู้จัก เหมือนเจอของสำคัญที่หล่นหาย เหมือนร้ายนั้นกลายเป็นดีได้ เหมือน.....ที่ฉันนั้นได้มาพบกับเธอ ชีวิตฉันจึงได้เจอจากนั้นผมก็จับมือของRainขึ้นมากุมที่หัวใจของผม
	ผมได้แต่คิดในใจเธอจะรู้สึกมีความสุขเช่นเดียวกับผมหรือไม่ในยามนี้ ปากของผมยังร้องเพลงต่อไป	
	 แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งควรค่าพอ ที่ฉันได้จากเธอ ได้รับโดยไม่ต้องขอ ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร
	ลืมตาสิผมบอก Rainยอมทำตามอย่างว่าง่าย
	เธอเห็นใครบางคนไหม?ผมถามเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานยิ่งนัก
	ใครหรือ...เธอถามทั้งที่หัวใจก็รู้ว่าคนคนนั้นคือใคร
	คนที่หัวใจเธอรอคอยมาแสนนานไงผมตอบเธอมือยังคงกุมมือของเธอไว้ที่หน้าอก