Meteor Rains day สัญญารักวันฝนดาวตก ตอนที่2
เก่งกาจ
แล้วเรื่องที่เธอประกาศเป็นศัตรูกับฉันจะว่ายังไง?!ผมกล่าวเสียงดังเหมือนจะขู่ให้เธอรู้สึกกลัว แต่มันไม่ได้ผมครับ เธอไม่เกรงกลัวผมสักนิด
ฉันไม่เคยประกาศเป็นศัตรูกับใครถ้าคนพวกนั้นไม่มากวนประสาทฉันก่อนเธอกล่าว
แต่มีคนเค้าบอกฉันว่าอย่างนั้นจริง ๆนี่นาผมถามเธอเหมือนอยากจะสืบว่าความจริงเป็นอย่างไรกันแน่
ไอ้สารเลวนั่นนะสิ นายนี่มันโง่จริง ๆที่ปล่อยให้ไอ้คนพรรค์ต่ำอย่างนั้นหลอกเอาได้!!เธอเย้ยผม พร้อมรอยยิ้มที่มุมปากเหมือนหยันผม
โง่อย่างนั้นเหรอ?! รู้ไหมฉันเกลียดที่สุด ก็คือมีคนมาด่าฉันว่าโง่ โดยเฉพาะเป็นผู้หญิง!!ผมค่อยกล่าวเหมือนสะกดกลั้นอารมณ์
ฉันไม่อยากเสียเวลากับเรื่องไร้สาระนะ ท่าอยากจะวัดกันตัวต่อตัวก็ได้ เข้ามาเลยเธอท้าทายผม พร้อมกำหมัดขึ้นเป็นเชิงเตรียมพร้อม
ไม่มีใครสอนเธอหรือว่าอยู่ต่อหน้าผู้ชายอย่าอวดเก่งผมกล่าวกับเธอ พร้อมหยันเธอนิดหนึ่งประมาณว่าเธอจะมีปัญญาทำอะไรผมได้
กับกุ๊ย สวะอย่างนายคงไม่ต้องใช่มารยาทหรอก สิ้นคำเธอก็ตบผมไปหนึ่งฉาดอย่างแรงหน้าผมสะบัดตามแรงตบนั้น และ นั่นคือสิ่งเริ่มต้นของสงครามทางอารมณ์ ระหว่างผมและเธอ
นี่เธอกล้าตบฉันหรือ อย่าอยู่เลยยัยตัวแสบ!!!จากนั้นเธอก็เริ่มก่อนโดยกำหมัดจะต่อยมาที่ใบหน้าผมเต็มแรง แต่ผมหลบได้ทันครับ จากนั้นผมก็รวบร่างทางด้านหลังเธอไว้
กล้า ๆอย่างนี้เสปกฉันเลย อย่างนี้มันต้องโดนจากนั้นผมก็รีบห้อมแก้มเธอฟอดใหญ่ มันทำให้เธอยิ่งโกรธผมหนักเข้าไปอีก แต่ยิ่งเธอดิ้นรน ผมก็ยิ่งกอดรัดเธอแน่นเข้าไปอีก
ไอ้บ้า!! กล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนี้!!เธอหันไปจะขอความช่วยเหลือจากลูกน้อง
พวกแกยืนเซ่ออะไร จัดการกับพวกมันสิ แต่ลูกน้องของ Rainก็สู้อะไรลูกน้องผมไม่ได้ พร้อมสยบต่อบาทาของลูกน้องผมโดยสิ้นเชิง
ผู้หญิงบ้าอะไร!! ตีนหนักเหมือนกระบืออย่างนี้..ลูกน้องสองคนของ Rainโอดครวญออกมาหลังจากสู้ลูกน้องผมไม่ได้
เป็นไง ยอมฉันหรือยัง??ผมถามเธอทันที หวังให้เธอยอมจำนน แต่หาได้เป็นเช่นนั้น
ฉันไม่ยอมก้มหัวให้กับเศษมนุษย์อย่างแกหรอก!!เธอกล่าวเสียงแข็ง พร้อมท่าทีอวดดี
คำก็สวะ สองคะก็เศษมนุษย์ ผู้หญิงอย่างเธอดีนักหรือไง?!ผมว่าเธอตอบบ้าง แต่เธอยังไม่ยอมรดราวาศอกเช่นเคย
ก็ดีกว่าคนอย่างนายละกัน!!เธอตวาดใส่ผม แต่ผมไม่สะทกสะท้าน
ปล่อยนะไอ้บ้า!! ฉันบอกให้ปล่อย!! Rainร้องโอดครวญ เนื่องจากเธอยิ้นดิ้นรน ผมก็ยิ่งกอดรัดจนแน่น
ไม่ปล่อย!! อยากรู้นักผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างเธอจะมีปัญญาทำอะไรฉันได้ ทันทีเมื่อสิ้นคำของผม เธอก็กระทืบเท้ามาที่เท้าผมอย่างเต็มแรง ผมรีบปล่อยเธอพลางกุมเท้าอย่างเจ็บปวด ไม่ทันที่ผมจะได้ตั้งหลัก เธอก็ใช้เข่าตีไปที่เป้ากางเกงผมอย่างแรง
ยัยบ้าเอ๊!! จำเอาไว้นะ ฉันจะทำให้เธอเจ็บแสบถึงที่สุดเลยทีเดียว!!ผมกล่าวฝากรอยแค้นไว้กับเธอ
ฝันไปเหอะ!! ต่อให้ฉันเห็นนายตายไปต่อหน้าฉันก็ไม่มีวันเสียน้ำตาให้คนอย่างนายหรอก...เธอกล่าวพร้อมรีบวิ่งหนีไป พร้อมกับความรู้สึกประหลาดที่ก่อขึ้นในใจ
วันหนึ่งมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งนำส่งดอกกุหลาบขาวพันดอกมาให้ผมที่ซ้อมเทควันโดในวันวาเลนไทน์
เธอชื่อขิมเป็นรุ่นน้องในชมรมเทควันโด ได้ข่าวว่าเธอแอบชอบผมมานานดังนั้นเมื่อเธอรู้ข่าวจากคนข้างเคียงผมว่าตอนนี้ ผมกำลังแอบชอบ Rain เธอจึงไม่รอช้าที่จะเปิดเผยใจตนเองเพราะกลัวจะสูญเสียผมไป
เธอเดินเข้ามาหาผมพร้อมดอกกุหลาบขาวในมือหนึ่งดอก
ฉันชอบพี่มาก ๆเลย เป็นแฟนกับฉันได้ไหมคะเธอกล่าวพร้อมยื่นดอกกุหลาบขาวให้ผม
ไม่ได้ผมตอบเรียบๆแต่จริงจัง จนฝ่ายหญิงถึงแก่ผงะไม่คิดว่าจะได้ยินคำปฏิเสธที่ทำร้ายจิตใจขนาดนั้น
ทำไมล่ะคะ??เธอถามอ่อยๆ ผมไม่กล่าวสิ่งใด ได้แต่ยื่นบางอย่างให้กับเธอมันคือใบสนเท่ห์ที่ผมตั้งใจทำเพื่อประกาศบางอย่างแก่ทุกคน
ลูกพี่ฮ่ะ!! ลูกพี่!!ลูกน้องที่เป็นกะเทยคนหนึ่งของ Rainเรียกเธอ พร้อมใบหน้าที่แตกตื่นในมือถือใบสนเท่ห์ใบหนึ่งมาด้วย
อะไร??เธอเอ่ยถามเสียงเข้ม
ดูนี่สิฮ่ะกะเทยคนนั้นยื่นใบสนเท่ห์ให้เธอดู ทันทีที่ Rainหยิบไปอ่านก็โกรธจนหน้าแดงทันที
ในข้อความนั้นมีใจความว่า
ใครกล้าแตะ Rainของฉันแม้แต่ปลายก้อย ได้เห็นดีกัน ลงชื่อ จิน!!
เธอขยำใบสนเท่ห์ทิ้งทันที แต่ทันใดนั้นก็มีหญิงสาวคนหนึ่งท่าทางไม่เป็นมิตรเดินเข้ามาหา Rainด้วยท่าทีที่เอาเรื่อง
เธอใช่ไหม? ผู้หญิงที่ชื่อ Rainแฟนจิน..ยัยนั่นถาม Rain
ฉันไม่เคยเป็นแฟนนายงี่เง่านั่น Rainปฏิเสธเสียงแข็งแววตาเอาเรื่องไม่แพ้กัน
แต่จินเค้าบอกฉันอย่างนั้นนี่ขิมกล่าวเสียงแข็งเหมือนจะบีบให้เธอยอมรับ
นายนั่นจะบอกเธอว่ายังไง ฉันไม่สนใจนะ หมดธุระแล้วใช่ไหม?!?! Rainกล่าวเสร็จก็ผละจากไปทันทีอย่างไม่อยากมีเรื่อง
กลับมาเดี๋ยวนี้นะ!! ฉันบอกให้กลับมาขิมตะโกนเสียงแข็งแต่ไม่เห็น Rainกลับมา เธอจึงคิดทำบางอย่าง
โอ๊ย!!