เคยหลับตาไหม? .. หลับตาท่ามกลางความมืดมิด .. สิ่งที่คุณเห็นคือความมืดมิดที่ยิ่งกว่ามืดมิด .. หากคุณไม่อยากอยู่กับความมืดมิดนั้น .. แค่เพียงลืมตา .. คุณก็จะหลุดพ้นจากมัน .. หากแต่คุณเคยต้องหลับตาเพราะความเจ็บปวด .. ทรมาน .. จากบางสิ่ง .. เจ็บปวด - ทรมานเหมือนมีมดสักร้อยตัวกำลังไต่ - กัดแทะดวงตาคุณ .. คุณบอกเช่นนั้น ฉันรู้ว่ามันทรมาน .. แต่คงไม่อาจรู้สึกลึกล้ำถึงความเจ็บปวดนั้นเท่าคุณ .. ฉันทำได้เพียงแค่รู้ .. ว่ามันทรมาน .. และหากฉันทำสิ่งใดๆ ได้ .. คงอยากร่วมรับความรู้สึกนั้นกับคุณ ไม่ต้องแบ่งปันกัน .. แต่เราจะร่วมรับความรู้สึกนั้นด้วยกัน .. เราจะเจ็บปวดเท่าๆ กัน .. ฉันจำได้ .. คุณพยายามจะรับความเจ็บปวดทรมานนั้นทั้งหมดด้วยตัวเอง .. ปฎิเสธความช่วยเหลือใดๆ จากผู้อื่น .. นั่นเป็นความต้องการของคุณ .. ฉันทำได้เพียงแค่นั่งอยู่ข้างๆ คุณ .. .. เฝ้ามอง .. .. และรอคอย .. นั่นเป็นความต้องการของฉัน .. ฉันรู้ .. คุณมองไม่เห็นฉัน .. แต่ในความมืด .. ฉันเห็นคุณกัดกรามจนเป็นสันนูนเพื่อพยายามข่มความเจ็บปวดทรมาน .. โดยไม่ปริปากแม้เพียงสักคำ .. ลมเย็นยามค่ำคืนพัดโชย .. ฉันเห็นคุณลุกขึ้นยืน .. ทั้งที่ยังหลับตา .. ทั้งที่ยังเจ็บปวด .. พยายามควานหาเสื้อมาสวม .. ควานหายาแก้ปวด .. โดยไม่ปริปากเอ่ยคำใดแม้เพียงสักคำ .. ฉันรู้ .. คุณมองไม่เห็นฉัน .. คุณรู้ .. ว่าฉันอยู่ที่นั่น .. ข้างๆ คุณ .. และนั่นทำให้ฉันได้รู้ว่า .. คุณอยู่ได้ด้วยตัวของคุณเอง .. คุณทำให้แจ้งชัดในข้อนั้น .. คุณอยู่ได้ด้วยตัวเอง .. ความเจ็บปวดทรมานทางกาย .. มิอาจทำลายความเป็นตัวคุณ .. ความเจ็บปวดทรมานทางใจ .. ยิ่งมิอาจก้าวล่วงล้ำความเป็นตัวคุณ .. คุณรู้ไหม? .. ฉันนั่งยิ้มมองดูคุณในความมืด .. ยิ้มนั้นมิได้เย้ยเยาะที่ได้เห็นคุณเจ็บปวดทรมาน .. เพราะฉันมั่นใจว่าเพียงแค่นั้นมิอาจทำร้ายคุณได้ .. แต่ยิ้มนั้น .. คือยิ้มแห่งความภูมิใจในตัวคุณ .. .. ลูกผู้ชาย .. ที่พยายามต่อสู้ด้วยตัวเอง .. ความเจ็บปวดที่คุณพยายามต่อสู้ .. ฉันเชื่อเหลือเกินว่า .. มิมีความเจ็บปวดใดๆ ในโลกจะสามารถทำร้ายคุณได้ .. คุณเข้มแข็งมากพอ .. หากจะมีความเจ็บปวดใดๆ ที่กำลังรุมทำร้ายคุณ .. และคุณกำลังพยายามต่อสู้กับมัน .. ฉันรู้ .. คุณมองไม่เห็นฉัน .. คุณรู้ .. ฉันอยู่ตรงนี้ .. ข้างๆ คุณ .. .. เฝ้ามอง .. .. และรอคอย .. ที่จะยิ้มอย่างภาคภูมิใจในตัวคุณ .. ยามคุณผ่านพ้นความเจ็บปวดนั้นไปได้ .. ด้วยตัวคุณเอง .. ไม่ต้องมองเห็นฉัน .. แค่เพียงรู้อยู่ข้างกันไม่หันหนี หลับตาพักผ่อนเถอะคนดี .. ขอเพียงรู้ .. ฉันคนนี้ที่อยู่เคียง ไม่ต้องเอ่ยคำหวาน .. หนึ่งวจีเมื่อวันวาน .. ยังยินเสียง หนึ่งคำนั้น .. แม้วันนี้มันเป็นเพียง หนึ่งคำพูดในอดีต .. เคยกรีดใจ .. ยื่นมือมาสิ .. คนดี หากวันนี้ .. หวาดหวั่นสั่นไหว รอบข้างมิมีแม้เงาของใคร โปรดรู้ไว้ .. เธอยังมีฉัน
16 ธันวาคม 2548 09:23 น. - comment id 87303
สวัสดีคะ คุณกี้ฯ เพียงหลับตา...ขอแค่หลับตาแล้วหลุดพ้นจากมัน...
15 ธันวาคม 2548 14:15 น. - comment id 87319
กลับมาอย่างละไมมากครับ ชอบ ๆ ยินดีด้วยครับ พี่กลับมาแล้ว
15 ธันวาคม 2548 22:24 น. - comment id 87323
อ่านดูเหมือนจะเศร้า แต่ให้ความรู้สึกที่ดีมากเลยคะ \"แค่เพียงเห็นแค่เพียงพบแค่สบตา เพียงแค่เธอหันมาทักทายฉัน.... แม้แค่เพียง ในฐานะคน....รู้จักกัน... เพียงแค่นั้น จิตใจฉัน ก็หวั่นไหว....\" ขอแจมด้วยน๊ะคะ
16 ธันวาคม 2548 18:12 น. - comment id 87350
ความรักคือความเข้าใจเนาะครับ
18 ธันวาคม 2548 19:21 น. - comment id 88557
คุณ nig... ไม่เคยไปไหนได้ไกลสักที .. เหมือนบูมเมอแรง .. ยิ่งไปยิ่งแรงยิ่งกลับมาเร็ว .. คุณแสงแก้ว .. ขอบคุณค่ะ .. แจกยิ้มให้แล้วกัน .. คุณแมงกุ๊ดจี่ .. .. .. คุณ extreme life .. บางทีความรักก็ไม่ใช่ความอะไรซักกะอย่าง .. อีกบางทีมีแค่เพียงความรักก็ทดแทนอะไรได้หลายอย่าง .. กะอีกบางทีความเข้าใจก็ไม่สามารถทำอะไรได้ซักอย่างอีกเหมือนกัน .. สรุป .. กีกี้งง .. คุณเข้าใจมะคะเนี่ย? ..