ความรัก ... ของคนตาบอด คุณเคยเห็นคนตาบอดไม๊? คนตาบอด...ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่ คุณอาจเจอพวกเขาได้ ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น ตลาดนัด พวกเขาไปที่นั่น... เพราะหวังว่า... คงจะมี คนใจบุญ ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง คนสองคน...ที่จับมือกัน ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด เพราะต่างคน ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่ นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว... ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆ เครื่องนึง กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน...ที่ขาดไม่ได้ก็คือขันอลูมิเนียม อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน ผมไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนักหรอก แต่ก็ดูว่าเขาตั้งใจร้องเหลือเกิน และดูเหมือนเขาก็ หวัง ว่าคุณจะต้องชอบมัน ผมเห็นเขาจับมือกัน วินาทีนั้น...ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่าง ที่ผมเคยมองข้ามมาตลอด คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ เพราะคนตาบอด...ไม่เคยรู้เลยว่า... คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน ไม่มีเกียรติยศ... ศักดิ์ศรี...ให้กังวลใจ เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้ ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน ตาสองข้าง ปิดสนิท....แต่เปิดใจเข้าหากัน คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย "ใ จ" ล้วนๆ ความรัก....ก็เกิดจากตรงนั้น คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน...และกลับถึงบ้านพร้อมกัน พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ....? คุณรู้หรือเปล่า คนตาบอดจับมือของคนที่เขารักไว้ตลอดทั้งวัน คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไม๊... ? ผมกลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่ การงาน ที่ดีเหลือเกิน หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย...ทั้งรวย ทั้งฉลาด แต่พวกเราหลายๆ คนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน.... เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น. เอ....พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก....มากเกินไปหรือเปล่านะ อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ ดูเหมือนเขาจะ...สงสัยก็เพียงแต่ว่า วันพรุ่งนี้...จะมีคนใจบุญซักกี่คน ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข ตอนที่ผมเขียนmailนี้อยู่...พวกเขาก็คงนอนหลับกันแล้ว ขอบคุณตลาดนัด...ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆในวันนี้ ขอบคุณตลาดนัด...ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆ ในวันนี้ ผมเชื่อว่า...ครั้งหน้า...ที่คุณเห็นคนตาบอด...ใจของคุณจะเปิดกว้างขึ้น คุณอาจมองเห็นภาพที่คุณไม่เคยมองเห็น ไม่ใช่ด้วยตา...แต่เห็นด้วยหัวใจ เหมือนกับภาพที่ผมได้เห็นในวันนี้ คุณเคยเห็นคนตาบอดไม๊? คนตาบอด...ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่ คุณอาจเจอพวกเขาได้ ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น ตลาดนัด พวกเขาไปที่นั่น... เพราะหวังว่า... คงจะมี คนใจบุญ ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง คนสองคน...ที่จับมือกัน ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด เพราะต่างคน ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่ นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว... ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆ เครื่องนึง กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน...ที่ขาดไม่ได้ก็คือขันอลูมิเนียม อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน ผมไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนักหรอก แต่ก็ดูว่าเขาตั้งใจร้องเหลือเกิน และดูเหมือนเขาก็ หวัง ว่าคุณจะต้องชอบมัน ผมเห็นเขาจับมือกัน วินาทีนั้น...ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่าง ที่ผมเคยมองข้ามมาตลอด คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ เพราะคนตาบอด...ไม่เคยรู้เลยว่า... คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน ไม่มีเกียรติยศ... ศักดิ์ศรี...ให้กังวลใจ เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้ ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน ตาสองข้าง ปิดสนิท....แต่เปิดใจเข้าหากัน คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย "ใ จ" ล้วนๆ ความรัก....ก็เกิดจากตรงนั้น คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน...และกลับถึงบ้านพร้อมกัน พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ....? คุณรู้หรือเปล่า คนตาบอดจับมือของคนที่เขารักไว้ตลอดทั้งวัน คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไม๊... ? ผมกลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่ การงาน ที่ดีเหลือเกิน หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย...ทั้งรวย ทั้งฉลาด แต่พวกเราหลายๆ คนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน.... เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น. เอ....พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก....มากเกินไปหรือเปล่านะ อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ ดูเหมือนเขาจะ...สงสัยก็เพียงแต่ว่า วันพรุ่งนี้...จะมีคนใจบุญซักกี่คน ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข ตอนที่ผมเขียนmailนี้อยู่...พวกเขาก็คงนอนหลับกันแล้ว ขอบคุณตลาดนัด...ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆในวันนี้ ขอบคุณตลาดนัด...ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆ ในวันนี้ ผมเชื่อว่า...ครั้งหน้า...ที่คุณเห็นคนตาบอด...ใจของคุณจะเปิดกว้างขึ้น คุณอาจมองเห็นภาพที่คุณไม่เคยมองเห็น ไม่ใช่ด้วยตา...แต่เห็นด้วยหัวใจ เหมือนกับภาพที่ผมได้เห็นในวันนี้
9 ธันวาคม 2548 22:37 น. - comment id 87931
10 ธันวาคม 2548 05:17 น. - comment id 87933
ขอบคุณคะพี่ดอกแก้ว.... หนาวแล้วดูแลสุขภาพนะค่ะ....
10 ธันวาคม 2548 10:20 น. - comment id 87938
อิอิ พี่เบิร์ดเปงคนแต่งใช่ไหมเนี้ย เก่งจัง
8 ธันวาคม 2548 15:09 น. - comment id 88466
ไม่อยากตาบอดค่ะ แต่พี่อยาก...ให้หัวใจนี้บอดสนิท จะได้ไม่เรียกร้อง หาอะไรมาเติมเต็มความรู้สึก
9 ธันวาคม 2548 01:51 น. - comment id 88481
เหมีอนพีว่าานะ ถ้าห้วใจมันบอดได้ก็ดีนะ จะไม่ต้องเรียกร้องอะไรอีก...... .....ดูแล้วตัวเองนะค่ะพี่มะกรูด.... ....