ในเย็นของวันหนึ่ง ออนเด็กสาวมัธยมปลายกำลังนั่งอยู่ที่แป้นบาสเพื่อรอกลับบ้านพร้อมพี่ชายพี่อาร์ม ทำไมลงมาช้าจังเลยล่ะ ออนหิวจะแย่แล้วนะ ออนทำท่าทางหงุดหงิดไม่พอใจอาร์มเป็นอย่างมาก เพราะเธอไม่ชอบพี่ชายคนนี้เอาซะเลย เธอคิดว่าอาร์มเป็นคนแย่งความรักจากพ่อและแม่ไปหมด พ่อแม่ไม่เคยรักเธอ อาร์มเรียนเก่งแต่ออนเรียนไม่เก่ง และยิ่งไปกว่านั้นคือไม่ว่าเธอจะไปไหนพ่อกับแม่ก็จะให้อาร์มไปด้วยตลอด แม้กระทั่งไปโรงเรียนและกลับบ้านในตอนเย็นเธอก็ต้องรออาร์มทุกครั้ง และวันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ออนไม่พอใจอาร์ม เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของอั้มเพื่อนสาวของออน ออนอยากไปงานวันเกิดของอั้มมากเธอจึงไปขออนุญาตพ่อและแม่แต่อาร์มค้านไว้เพราะกลัวจะเกิดอันตรายขึ้นกับออนซึ่งเวลากลางคืนมันไม่เหมาะในการออกไปไหนและออนก็เป็นผู้หญิงด้วย ในที่สุดออนก็ไม่ได้ไปงานวันเกิดอั้มเธอโกรธอาร์มมาก หลังจากนั้นออนก็ทำตัวแย่มาเรื่อยๆเริ่มตั้งแต่การไม่ตั้งใจเรียน แต่งหน้า โกหกขอเงินพ่อกับแม่เพื่อมาซื้อเครื่งสำอางและร้ายไปกว่านั้นเธอเริ่มคบเพื่อนผู้ชาย ออนทำตัวเหลวไหลเพื่อที่จะประชดพี่ชายที่ทำตัวดีกว่าและประชดพ่อกับแม่ที่เธอคิดว่าท่านทั้งสองไม่รักเธอออน คุยโทรศัพท์กับใครน่ะนี่มันเที่ยงคืนแล้วนะ แล้วคุยกับผู้หญิงหรือผู้ชาย อาร์มเห็นน้องสาวคุยโทรศัพท์นานเป็นชั่วโมงจึงเข้ามาถาม แล้วพี่มายุ่งอะไรด้วยล่ะ ออนจะคุยกับใครมันก็เรื่องของออน พี่ไม่เกี่ยว เมื่ออาร์มได้ยินดังนั้นเขาจึงแย่งโทรศัพท์มาจากออน พี่อาร์มทำไมพี่ทำอย่างนี้ล่ะ นี่มันเรื่องส่วนตัวของออนนะ ออนโกรธอาร์มมาก ออนเธอยังเรียนอยู่นะ พี่ไม่อยากให้เธอเอาเวลาที่ควรนอนมาคุยกับผู้ชายพวกนี้ และที่สำคัญพวกมันไม่จริงใจกับเธอหรอกเชื่อพี่สิ เธอลองเอาเวลามาอ่านหนังสือ ตั้งใจเรียนดีกว่านะเพื่อพ่อกับแม่ ในโลกนี้ไม่มีใครที่จะรักและจริงใจกับเธอเท่าพ่อกับแม่และพี่ชายของเธอคนนี้หรอกจำไว้ ไม่จริง ออนไม่เชื่อพ่อแม่ไม่เคยรักออน ไม่ว่าอะไรๆออนก็ไม่ดีพี่มันดีทุกอย่าง ใช่สิออนมันไม่ใช่ลูกรักอย่างพี่นี่ ออนจะไปไหนทำอะไรก็มีแต่คนขัดขวาง ทีพี่ล่ะพี่จะทำอะไรทำไมพ่อกับแม่ไม่เคยว่าพี่เลย ออนไม่รักพี่ออนไม่รักพ่อกับแม่ จำไว้! หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ออนไม่เคยพูดกับอาร์มสักคำถึงแม้ว่าจะไปโรงเรียนและกลับบ้านพร้อมกัน อั้ม..อาทิตย์นี้ฉันนัดพี่อู๋ไว้ล่ะ เธอจะไปกับฉันมั้ย? ออนหันหน้ามาถามเพื่อนสาวของเธอ ไม่ดีกว่าฉันจะอ่านหนังสืออาทิตย์หน้าก็จะสอบแล้ว ว่าแต่พ่อกับแม่และพี่ชายของเธอเขาจะอนุญาตเหรอ พวกเค้าไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายในชีวิตฉัน ฉันสามารถดูแลตัวเองได้ไม่ต้องมีใครมาปกป้อง ออนตอบอั้มไปโดยที่เธอไม่รู้ว่าอาร์มผ่านมาได้ยินพอดี อาร์มรู้สึกเสียใจและเป็นกังวลอย่างมากเขาจึงไปปรึกษาพ่อ พ่อครับผมเป็นห่วงน้องผมไม่อยากให้เค้าอยู่ในสภาพแบบนี้เลย นับวันออนยิ่งทำตัวเหลวไหลขึ้นทุกที ผมจะทำไงดีครับพ่อ อาร์มพูดกับพ่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง เพราะเขาทั้งรักและเป็นห่วงน้องสาวคนนี้มาก อาร์มไม่ต้องห่วงนะลูกเดี๋ยวพ่อจะคุยกับน้องเอง ไปอ่านหนังสือเถอะลูกจะสอบแล้วอย่าลืมสิอาร์มกำลังจะก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยแล้วนะ อย่าคิดมากเรื่องน้องเดี๋ยวพ่อจัดการเอง พ่อปลอบอาร์มเพื่อให้อาร์มสบายใจขึ้น และในคืนของวันเสาร์ออนเข้ามาขออนุญาตพ่อเพื่อไปบ้านเพื่อนพรุ่งนี้ พ่อคะวันอาทิตย์นี้ออนขอไปทำรายงานบ้านเพื่อนนะคะ พ่อซึ่งรู้อยู่แล้วว่าออนโกหกจึงพูดไปว่า ได้สิลูก แต่ไปกับพี่อาร์มนะ อาร์มอาทิตย์นี้ว่างมั้ยลูก ไปเป็นเพื่อนน้องหน่อยนะ อาร์มเมื่อได้ยินพ่อพูดดังนั้นจึงรีบตอบทันที ได้ครับพ่อ เดี๋ยวผมจะไปเป็นเพื่อนออนครับ เมื่อได้ยินดังนั้นออนไม่พอใจเป็นอย่างมาก พ่อคะออนไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องให้พี่อาร์มไปควบคุมออนทุกฝีก้าว ออนไม่ใช่นักโทษนะคะพ่อ ออนน้ำตาเอ่อชื้นเต็มเบ้าตา พ่อรู้ว่าออนโตแล้วและก็สามารถเผชิญโลกภายนอกเองได้ แต่พ่อจะอนุญาตให้ออนไปไหนมาไหนคนเดียวได้ก็ต่อเมื่อออนเลิกโกหกพ่อกับแม่ พ่อรู้นะว่าออนไม่ได้ไปทำรายงาน แต่ออนจะไปเที่ยว ออนหน้าซีดทันทีเมื่อถูกจับได้ว่าโกหก อ๋อ นี่พ่อสมรู้ร่วมคิดกับพี่อาร์มเพื่อจะกีดกันออนอีกแล้วใช่มั้ยคะ ใช่สิก็ออนมันไม่ดีออนไม่เคยมีค่าอะไรในบ้านหลังนี้เลยใช่มั้ย ได้เมื่อพ่อต้องการอย่างนั้นออนก็จะไป และจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีก ออนวิ่งออกจากบ้านไปด้วยน้ำตา เมื่อเห็นดังนั้นอาร์มจึงรีบวิ่งตามน้องสาวไป.โครมมมมมมมมม!! หลังจากนั้นออนไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้นแล้ว ทุกอย่างมันอื้ออึงอยู่ในหูของเธอ ออน ตัดอกตัดใจเถอะนะลูก พี่เค้าไปสบายแล้ว ถ้าลูกยังร้องไห้อยู่อย่างนี้พี่เค้าจะเป็นห่วงนะ ออนไม่อยากให้พี่เค้าไปสู่สุขคติหรือลูก เสียงแม่ปลอบออนในท่ามกลางบรรยากาศงานศพ แม่คะหนูขอโทษ หนูทำให้พี่อาร์มตาย พี่อาร์มโดนรถคันนั้นชนเพราะช่วยหนูไว้แท้ๆฮือๆๆๆ ออนร้องไห้หนักเข้าไปอีก ไม่มีใครหนีความตายได้หรอกนะลูก ไม่มีใครอยากให้มันเกิดขึ้นหรอก หนูรู้มั้ยว่าพี่เค้ารักหนูมากนะ เค้าคงจะดีใจที่เค้าได้ปกป้องคนที่เค้ารัก ค่ะแม่ หนูรู้ว่าพี่อาร์มรักหนู แต่หนูยังไม่เคยบอกเค้าเลยว่าหนูก็รักเค้า แต่แม่ว่าพี่เค้าคงรับรู้แล้วล่ะ ดูสิพี่เค้ายิ้มให้หนูด้วยนะ แม่ชี้ให้ออนดูไปยังรูปถ่ายของอาร์มที่ตั้งอยู่หน้าโรงศพ ออน.เสร็จรึยังลูก สายแล้วนะวันนี้ต้องไปรายงานตัวไม่ใช่หรือ เสียงแม่ส่งเสียงเรียกออนตั้งแต่เช้าตรู่ ค่ะแม่ เสร็จแล้วคะ อ้าว ว่าไงแพทย์หญิงอิงอร สายตั้งแต่เริ่มงานวันแรกเชียวนะ เสียงพ่อแซวออนมาจากหลังบ้าน ออนไม่ได้ตื่นสายนะคะ ออนแค่เข้าไปไหว้พี่อาร์มและขอให้พี่อาร์มดลบันดาลให้การเริ่มงานวันแรกของออนเป็นไปด้วยดีต่างหากล่ะ อ้าวเถียงกันอยู่นั่นแหละพ่อลูกเมื่อไหร่จะไปซะทีล่ะเดี๋ยวสายนะ ค่ะแม่ออนไปนะคะ สวัสดีค่ะ ขอบคุณนะคะพี่อาร์มต่อจากนี้ไป ออนจะทำทุกวันในชีวิตให้เป็นวันที่มีค่ามากที่สุดเหมือนที่พี่อาร์มเคยบอกไว้ หลับให้สบายนะคะพี่ชายที่แสนดีของออน ออนนึกในใจก่อนที่จะก้าวขาออกจากบ้านเพื่อเผชิญหน้ากับชีวิตใหม่ของเธอ
19 พฤศจิกายน 2548 01:41 น. - comment id 88043
จบเร็วไปหน่อย แตตอนที่พี่ชายถูกรถชนก็เศร้าดีเหมือนกันนะ
21 พฤศจิกายน 2548 13:44 น. - comment id 88091
เหมือนเนฃรื่องจริงเลยอ่ะ เศร้าจัง
25 พฤศจิกายน 2548 14:27 น. - comment id 88201
นี่แหละชีวิต... คนเรามักมองไม่เห็นค่าของที่อยู่ใกล้ตัว และเมื่อมองเห็นค่าก็มักจะสายไปทุกที .....อยากรักใครอยากทำดีกับใคร..... .....ก็ทำซะ
27 พฤษภาคม 2549 16:02 น. - comment id 90931
เราน้ำตาไหลเลย ซึ้งอ่า