สวัสดีค่ะ มาแล้วค่ะมาแล้วทะเลใจกลับมาอีกครั้ง มาพร้อมภาพสวย ๆ ในการเยือนระนอง 2 คืน กับ 3 วัน กับไกด์สาวสวยเจ้าของบ้าน พี่ตูน ผู้หญิงไร้เงา งานนี้จะพาชมบรรยากาศและมีบางสิ่งอยากให้เพื่อน ๆ ช่วยนิดนึง เดี๋ยวติดตามกันท้ายงานนะคะ เอ้า พร้อมหรือยังคะ ถ้าพร้อมแล้ว มาดูกันเลยกั๊บ .....
ภาพนี้เป็นวิวระหว่างทางที่เราจะกลับเข้าไปในตังระนอง สวยมาก ๆ ค่ะ เพราะว่า ภาพนี้ เหมือนกลับว่าฟ้าอยู่ใกล้เราแค่นี้เอง แค่เอื้อมมือเดียว
ภาพนี้เป็นภาพจุดชมวิวจากกรุงเทพฯ มาสู่ระนอง จุดนี้นอกจากจะเห็นภูเขาแล้ว ถัดไปอีกหน่อยจะเป็นทะเลอันดามัน
นี่ก็เป็นอีกจุดชมวิวอีกหนึ่งจุดค่ะ มองลงไปข้างล่างจะเป็นเมืองระนอง สวยเนอะ .... สวยเหมือนเจ้าบ้านเลย *^_^*
คราวนี้จะพาทัวร์สถานที่ที่เราเก็บวิวที่สวนพี่ตูนมาฝาก รูปนี้เป็นหอคอยของรีสอร์ทที่อยู่ข้าง ๆ สวนพี่ตูน ( ผู้หญิงไร้เงา ) มองไปแล้วรู้สึกดีมาก ๆ ค่ะ เพราะว่าท้องฟ้าก็สวย หอคอยสีก็เข้ม
นี่ค่ะท้องฟ้าประเทศพม่า ......
ชมท้องฟ้าแล้วมาดู พื้นดินประเทศพม่ากันบ้าง สวยมั๊ก ๆ
ท้องฟ้าเมืองไทยก็สวยเหมือนกันนะ
เฮ่อ เริ่มเหนื่อย เราหันมาดูสถานที่ที่พี่ชายหาหอยนางรมให้เราทานกันตอนเย็นกันดีกว่า เป็นไงคะ น่ากลัวเนอะ
นี่ นี่ ไปแล้ว ๆ ดูสิคะ ดูสิ ผู้หญิงไร้เงา : แมวคร๊าบ สู้ สู้
นี่เลยค่ะผลงานของเรา ..... พี่ชาย : เฮ้ย ! คนเหนื่อยอ่ะพี่นะน้อง .....
และเราก็จัดสรรปันส่วนว่าใครทำอะไร โดยมี พี่ชายเป็นพนักงานย่าง พี่ตูน ผู้หญิงไร้เงา เป็นพนักงานให้กำลังใจ เอม ทะเลใจ เป็นพนักงานกิน อิ อิ
พอกินกันอิ่มแล้ว เราก็ไปเที่ยวกันต่อดีกว่า .... ภาพนี้เรามาเก็บภาพกันที่ สุสาน เจ้าเมืองระนอง มีนางแบบสาวสวยคือพี่ตูน ผู้หญิงไร้เงา กั๊บป๋ม
พาเที่ยว ภูเขา กะ ทะเลมาแล้ว เรามาเที่ยวน้ำตกหงาวกันดีกว่า น้ำตกหงาวช่วงบ่าย ๆ อากาศเย็นสบาย ๆ และเราก็พักทานอาหารกันตรงศาลาข้างหน้านี้เลย
พี่ครับ พี่ครับ ทำอะไรกันอยู่ผมดูด้วยจิครับ
พี่ชาย : เอ้ากินข้าวกันดีกว่า พี่ตูน : อ้าวน้องเอมไปไหนล่ะคะ เอม : กะลังเก็บรูปอยู่กั๊บ น้องหมา : ป๋มกินด้วยจิคร๊าบบบบ .... font>
และแล้ว .............. หันมาอีกที ..... อ่ะแฮ่ม ...............
อิ่มอีกมื้อแล้วเนอะ ........ ไปไหว้พระกันดีกว่า พี่ตูนพามาชมและกราบพระที่วัดบางนอน ... ซึ่งก็ทัวร์กันอยู่สักพัก .... และบังเอิญ ..... พี่เสียงเจือแจ้วของพี่สาวคนดี ... บอกให้มาดูกลอนข้าง ๆ ศาลาว่า ... ประโยคจบคืออะไร เนื้อกลอนบทแรกไม่มีปัญหาคือมีครบหมดทุกประโยคดังนี้ค่ะ ก่อนทำสิ่งใดใจต้องคิด ถูกหรือผิดทำอย่างนี้ดีหรือไม่ ถ้าเห็นว่าไม่ดีมีโทษภัย อย่าทำไปส่งส่งคงไม่งาม ....
เมื่อคิดแล้วตรองไตร่จนได้ที่ ว่าทำดีได้ดีไม่มีห้าม ขอเพียงแต่พินิจดูอย่าวู่วาม คงเสร็จตามความ ท............ และเราก็จ้องพยายามตีเนื้อความของกลอนวรรคสุดท้ายแต่ก็หาคำลงไม่ได้ เรามาช่วยเติมประโยคให้สมบูรณ์กันดีกว่า ว่าจะลงท้ายว่าอะไร แต่ทะเลใจขอไม่ตัดสินว่ากลอนของใครใช่ไม่ใช่ ถือว่าเป็นวิทยาทานศึกษาเนื้อกลอนเพิ่มกันดีกว่าเนอะ เอ้าล่ะค่ะทะเลใจขอจบการเดินทางทัวร์เมืองระนองไว้เท่านี้ ถ้าหากมีโอกาศคงได้พบประสบหน้า กับรอยยิ้มที่เต็มอิ่มความสุขทุกเวลา และสัญญาจะกลับไปอีกครั้งตามเสียงหัวใจ.....
29 ตุลาคม 2548 15:53 น. - comment id 87512
สวัสดีค่ะพี่เอม มาตามทัวร์ระนองต่อ หุ หุ สนใจมาก ที่คุณตูนจะพาเที่ยว แต่ยังมะมีกำหนดกลับเลยค่ะ ฮือ เศร้า สวยค่ะ ชอบ โดยเฉพาะตอนกินหอยนี่ ชอบมาก อิ อิ แบบว่าเปล่าเห็นแก่กินนะ แค่อยากกิน (น่าน) ไปดีกว่าเดี๋ยวจะรู้ว่าเราอยากกินด้วย
29 ตุลาคม 2548 18:00 น. - comment id 87513
ขอน้ำทะเลเย็นๆ ประคบตาหน่อย ไฟลุกร้อนๆๆ เข้ามาซึมซับบรรยากาศค่ะ : ) วันนี้พี่เขียนโคลงเพลง ทะเลใจ นะน้องเอม เดี๋ยวจะคิดว่า พี่ไม่คิดถึง ...
29 ตุลาคม 2548 22:17 น. - comment id 87525
30 ตุลาคม 2548 09:12 น. - comment id 87527
สวัสดีค่ะน้องเอม พี่มะกรูดตามมาเที่ยวคะ.... ชักอยากไปเที่ยวบ้างแล้วล่ะ.... คิดถึง...ทั้ง 3 คนเลย
2 พฤศจิกายน 2548 12:57 น. - comment id 87588
น้องยังเยาว์คนน่ารัก ..... เอ้านะน้องนะ .... พี่กินเผื่อเยอะเลยอ่ะ อิ อิ แบบว่าอร่อยดีค่ะ ... กลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่ส่งข่าวด้วยนะคะน้อง เผื่อพี่จะได้พาเที่ยวบ้านพี่ ๆ เค้าอ่ะ ( แบบว่าบ้านตัวเองมีแต่เขากะดอกไม้อ่านะ แดดร้อนไม่ค่อยกล้าพาเที่ยวง่ะ ) พี่รุ่งคะ .... หุ หุ หุ เอมอ่ะดิอิจฉาพี่รุ่งมั๊ก ๆ ... อยู่ใกล้ทะเล อิจฉ๊า... อิจฉา ... นะจะบอกให้ แห่ะแห่ะ เดี๋ยวเอมเลิกวุ่นแล้วจะแวะไปเยี่ยมนะคะ ยังไง ๆ ก็อยากบอกว่าคิดถึงแดดเช้าเช่นกันจ้า .. พี่แจม และ ให้พี่แจมจ้า พี่มะกรูดจ๋า .... คิดถึงพี่มะกรูดเหมือนกันค่ะพี่ ... ช่วงนี้งานยุ่งมาก ๆ เลยไม่ค่อยมีเวลามาเงยหน้าดูใครเท่าไหร่ หายไปอย่าว่ากันนะคะ เพราะยังไงซะเอมก็คิดถึงพี่มะกรูดมาก ๆ เลยค่ะ เอาเป็นว่าหากเราว่าง ๆ กัน เราไปเที่ยวด้วยกันนะคะ ...
2 พฤศจิกายน 2548 19:09 น. - comment id 87600
ถึง คุณยังเยาว์ แหมพี่เพิ่งจะรู้นะค่ะว่า เว็บนี้มีนักกินหลายคน อิอิ เอาน่า พลาดโอกาสครั้งที่ผ่านมาไม่เป็นไร โปรแกรมนี้มีรอบสองเหมือนเรื่องสั้นชุดนี้ ฉะนั้น กลับจากโน้นเมื่อไหร่แจ้งน้องเอมนะค่ะ จะได้มาพร้อมกัน ยินดีต้อนรับเสมอนะค่ะ ถึง คุณรัศมีตะวัน (แดดเช้า) น้ำร้อนอย่าเอาเลยค่ะ เอาน้ำชาดีกว่า แถมเป็นชาเขียวด้วยนะ จะบอกให้ รับประกัน บำรุงสุขภาพ อิอิ คิดถึงแดดเช้าเหมือนเจ้าเอมนะค่ะ อิอิ ถึง คุณสีน้ำฟ้า น้องจะไปพร้อมเจ้าเอมนะค่ะ ยังไงช่วยเคลียสถานที่กินไว้ด้วยแล้วกัน เพราะกินเก่งทั้งพี่ทั้งน้องเลยค่ะ อิอิ ถึง คุณแมงกุ๊ดจี่ ถ้าอยากมาจริง ทัวร์ครั้งหน้าห้ามพลาดนะจ๊ะน้อง เอาเป็นว่าพี่จะบอกเนิน ๆ ด้วยดีไหม อิอิ คิดถึงน้องเช่นกันจ๊ะ ถึง คุณทะเลใจ เอมจ๋า ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ พี่โทรไปหาแล้วไม่ติด คิดว่าเราคงติดภารกิจอยู่ เอาเป็นว่า ยังรักและห่วงใยเสมอนะค่ะ ปล. มีคนฝากความคิดถึงไปให้ด้วยนะ อิอิ
2 พฤศจิกายน 2548 22:19 น. - comment id 87607
หวังว่าการไปเที่ยวระนองคงได้ความประทับใจดีๆกลับไปนะคะ พอดีเป็นคนระนองโดยกำเนิดคะ ดีใจนะคะที่ชอบจ.ระนอง ภาพที่ถ่ายมาสวยมากเลยคะ คอคอดกระ ภูเขาหญ้า กาหยูหวาน ธารน้ำ แร่ มุกแท้เมืองระนอง
3 พฤศจิกายน 2548 12:41 น. - comment id 87616
แห่ะ แห่ะ แบบว่าเจ้าของบ้านไม่ค่อยจะมา .. พี่ตูนจ๋าฝากบ้านด้วยเน้อ ... คิดถึงพี่ตูนที่สุดเลยจ้า .. คุณ grofai-penguin คะ อื่มประทับใจเกินประทับใจซะอีกค่ะ ... หวังว่าคราวหน้าคงได้ทานข้าวด้วยกันสักมื้อนะคะ งานหน้า ถ้าไปก็จะกระซิบบอกอ่ะจ๊ะ ... บรรยากาศของระนองดีอยู่แล้ว ยิ่งมีพี่ที่รู้ใจไปด้วยก็ยิ่งมีความสุขเป็นหลาย ๆ เท่าค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทาย ขอบคุณที่คุณเป็นคนหนึ่งที่ช่วยทำให้เมืองระนองเป็นเมืองที่หน้าอยู่มาก ๆ และขอบคุณกับทุกรอยยิ้มค่ะ ...
6 พฤศจิกายน 2548 18:17 น. - comment id 87667
ถึง คุณgrofai-penguin สวัสดีค่ะ ยินดีนะค่ะที่ได้รู้จักคนที่อาศัยอยู่ในจังหวัดเดียวกัน ว่าง ๆ ติดต่อมาบ้างก็ได้นะค่ะ เผื่อจะได้ไปเที่ยวด้วยกันบ้าง ทานข้าวกลางวันด้วยกันบ้าง ยินดีค่ะ ถึง คุณทะเลใจ พักผ่อนมาก ๆ นะจ๊ะน้อง แล้วก็หายเร็ว ๆ ด้วยหละ พี่คิดถึงเราเสมอนะ
27 มกราคม 2549 23:21 น. - comment id 89250
ชอบรูปตาแปะหินสลักจากเมืองจีนจังเลยจะเป็นเจ้าเมืองระนองผู้เอาต้นกาหยูมาเผยแพร่รึเหล่าก็ไม่รู้ น่าแปลกจัง คนที่ยืนข้างรูปแกะสลักหน้าเหมือนเราได้ไงสงสัยจะเป็นเนื้อคู่ซะแล้วสิ รู้งี้ตอนไปงานแต่งที่บ้านพะลักเมืองพะโต๊ะเลยมาระนองซะก็ดีจิ อิอิ