หญิงสาวนั่งเหม่อมองท้องทะเลเบื้องหน้า .. อีกครั้งแล้วสินะ .. ที่เธอมาที่นี่คนเดียว .. นั่งบนหาดทรายเม็ดละเอียด .. ละเลียดอารมณ์สับสนของตัวเอง .. ท้องฟ้ากลืนเป็นสีเดียวกับผืนทะเล .. ลมแรงขึ้น .. ฟ้าแลบเป็นสายและส่งเสียงครืนอยู่ไกลๆ .. เธอมองท้องทะเลที่ปั่นป่วน .. เสียงคลื่นสาดซัดชายฝั่งอื้ออึง .. ฝนเริ่มโปรยเม็ด .. และตกแรงขึ้น .. เธอห่อไหล่ .. เมื่อสายลมหอบละอองฝนกระเซ็นเข้ามาเปียกปอน .. ฝนตกในทะเล .. ยามฟ้ามืด ความแปรปรวนแห่งท้องทะเล .. ยากนักจะคาดเดาได้ล่วงหน้า .. โดยเฉพาะในยามค่ำคืนเช่นนี้ .. คงเหมือน .. อารมณ์ .. ล่ะมั้ง .. ความแปรปรวนแห่งทะเลอารมณ์ .. มิมีใครคาดเดาได้ .. แม้แต่เจ้าตัว .. หากทว่า .. ความแปรปรวนนั้นมันก็น่าลุ่มหลงนักมิใช่หรือ? .. เธอถึงยังคงนั่งมองความแปรปรวนนั้น .. ความแปรปรวนแห่งทะเล .. อารมณ์ .. "คุณเปียกหมดแล้ว .. " เสียงห้าวดังขึ้นใกล้ๆ .. หญิงสาวหันมองไปทางต้นเสียง .. แสงสว่างที่ทอดทอจากห้องพักบนหาด .. ทำให้พอมองเห็นร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มได้ลางๆ .. กางเกงยีนส์สีซีดและเชิ้ตสีขาวเปียกชุ่มด้วยน้ำฝน .. "ฉันชอบบรรยากาศแบบนี้" เธอยกมือขึ้นปาดน้ำฝนที่ไหลผ่านจากตาสู่ร่องแก้ม .. หยาดน้ำฝน .. "ผมก็เหมือนกัน .." เขาก้าวมานั่งลงข้างเธอ .. ใกล้เสียจนเธอได้กลิ่นน้ำหอมจางๆ .. "มันทำให้ผมนึกถึงเสียงกีต้าร์" เธอหันหน้ามองเขา .. เธอกำลังนึกถึงเสียงกีต้าร์ .. "หลายคนเคยบอกฉันว่า .. ริมทะเลยามฝนตกแบบนี้ .. มักทำให้เขานึกถึงบทกวี .. รูปวาด .. เสียงเพลง .. และอีกหลายๆ อย่าง .. แต่ไม่เคยเลยสักคนที่จะบอกว่า .. เขานึกถึงเสียงกีต้าร์ .. " หล่อนบอก .. "หรือคุณว่าไม่จริง .." เขากระเถิบเข้ามาใกล้เธอเสียจนช่วงไหล่ของเธอเบียดกับต้นแขนของเขา .. "ยิ่งเสียงกีต้าร์ที่กระแทกกระทั้น .. มันดิบ .. รุนแรง .. แต่จริงใจแล้วก็มีสีสัน .. ในขณะที่มีความน่ากลัวพอๆ กับความน่าตื่นตาตื่นใจ .. " "คุณเล่นกีต้าร์ได้ไหม?" เธอเงยหน้าขึ้นถาม .. "คุณอยากฟังหรือ?" เขาก้มลงมอง .. ดวงตาคู่คมกริบเปล่งประกายระริกเร้น .. "ไปที่บังกาโลผมสิ .." เขากระซิบบอกหล่อนเบาๆ ข้างหู .. .. ... .... ..... ...... เธอนั่งห่มผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ของเขาอยู่บนเก้าอี้หวายเก่าๆ แก้วเปล่าสองใบวางคู่กับขวดวิสกี้ที่พร่องไปกว่าครึ่งอยู่บนโต๊ะตัวเตี้ย .. รองเท้าผ้าใบเปียกชื้นสองคู่ถูกถอดทิ้งไว้ข้างประตู .. ชายหนุ่มนั่งกับพื้น .. ร่างกายท่อนบนเปล่าเปลือย .. หยาดน้ำจากกางเกงยีนส์หยดลงเป็นทาง เขาอัดบุหรี่เข้าปอดแรงๆ ก่อนวางก้นที่ยังเหลืออยู่อีกยาวในที่เขี่ยข้างตัว .. และหันไปหยิบกีต้าร์โปร่งที่พิงอยู่ข้างฝาขึ้นมาถือไว้ในมือ .. เธอนั่งกอดเข่าบนเก้าอี้ .. เกยคางไว้บนหัวเข่า .. .. มองดูชายหนุ่มที่กำลังลองเสียงกีต้าร์ด้วยสายตาเรียบๆ .. "เอาล่ะ .. " เขาเงยหน้าขึ้นจากกีต้าร์ .. สะบัดหน้าให้ปอยผมที่ตกลงมาเรี่ยตาเข้าที่ .. วางปิกลงบนสาย .. อีกมือหนึ่งเลื่อนไปจับคอร์ด .. ทอดสายตามองหญิงสาวบนเก้าอี้ .. ก่อนเริ่มกรีดนิ้วบนสายกีต้าร์เปล่าเปลือย .. เสียงเพลงเริ่มขึ้น .. หญิงสาวนั่งกอดเข่านิ่งฟังท่วงทำนองกระแทกกระทั้นนั้นเงียบๆ .. ฟ้าแลบเป็นสาย .. และส่งเสียงครั่นครืนอยู่ไกลๆ .. ประสานเสียงกีต้าร์ .. เร่าร้อน .. รุนแรง .. ดั่งแฝงปรารถนาในอารมณ์ .. .. ... .... ..... ...... เสียงกีต้าร์เงียบไปนานแล้ว .. แต่ทั้งเขาและเธอยังคงนั่งจมอยู่ที่เดิม .. จมอยู่ในห้วงแห่งอารมณ์ .. เสียงคลื่นและเสียงฝนแทรกแซมเข้ามาไม่ขาดสาย .. ลมฝนที่เจือด้วยกลิ่นอายทะเล .. เสียงฟ้าร้อง .. ปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากห้วงลึกที่จมอยู่ .. "ตายจริง .. ห้าทุ่มแล้ว .. " เธออุทานหลังจากดูนาฬิกาข้อมือ .. ชายหนุ่มหยิบบุหรี่ตัวใหม่ที่คาบอยู่บนริมฝีปาก .. วางบนที่เขี่ยข้างตัว .. มันส่งควันสีเทาจางๆ .. เขามองเธอผ่านม่านควันนั้น .. "ได้เวลาต้องไปเสียที .. " หญิงสาวหยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ที่คลุมตัวเธออยู่ .. พาดบนพนักเก้าอี้ .. เสียงฟ้ายังคงร้องคำราม .. เธอลุกจากเก้าอี้เดินไปที่ประตู .. ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน .. เดินไปส่งหญิงสาว .. เธอสอดเท้าในรองเท้าผ้าใบเปียกชื้น .. เงยหน้าขึ้นสบตาเขา .. "ขอบคุณสำหรับเสียงกีต้าร์วันฝนตก .. " เธอยิ้มขอบคุณจริงใจ .. "เอาเสื้อผมคลุมหัวไปเถอะ .. ข้างนอกฝนยังตก .. " เขาส่งเสื้อเชิ้ตสีขาวชื้นๆ ให้ .. เธอเอื้อมมือมารับเสื้อจาก .. มือของเขา .. ดวงตาคู่สวยสบดวงตาคมกริบของเขา .. แววปรารถนาแห่งอารมณ์เร้นเต้นระริกในสายตาสองคู่นั้น .. อย่างไม่ทันตั้งตัว .. เขารวบเอวบางเข้าไปไว้ในอ้อมกอด .. ใกล้เสียจนไออุ่นจากลมหายใจปะทะใบหน้าของอีกฝ่าย .. "ปล่อยเถอะ .. " เธอบอก .. แทบกระซิบ .. หากแต่ยังไม่หลบตา .. เขาสั่นศีรษะ .. ประกายความคมกริบในแววตาแรงจ้า .. เธอรู้สึกถึงลมหายใจเร่าร้อน .. รุนแรง .. จากแผ่นอกที่สะท้อนขึ้นลง .. "ฉันต้องการแค่เสียงกีต้าร์เท่านั้น .. " เธอบอก .. ด้วยน้ำเสียงที่ไม่มั่นคงนัก .. .. ... .... ชั่วครู่ .. ชายหนุ่มปล่อยเธอเป็นอิสระ .. "เราแค่พบกันในคืนวันฝนตก .. และต่างนึกถึงเสียงกีต้าร์เหมือนกัน .. เท่านั้น .." เธอยิ้ม .. "พรุ่งนี้ฝนจะตกอีกไหม? .. " เขาถาม .. แววปรารถนาซ่อนเร้นนั้น .. ยังคงเต้นระริกในแววตาคมกริบ "จะว่าอะไรไหม? .. หากฉันจะไม่เอาเสื้อตัวนี้กลับมาคืน .. " เธอถาม .. ชายหนุ่มยิ้ม .. หญิงสาวเปิดประตูออกจากบังกะโลของเขา .. ฝนยังคงตก .. เสียงฟ้ายังคงร้องครืนๆ .. ไกลๆ .. เธอใช้เสื้อเชิ้ตขาวตัวนั้น .. คลุมศีรษะ .. เดินตามชายหาด .. กลับที่ทางของตัวเอง .. ระหว่างเดิน .. เธอนึกถึงบทกลอนที่เคยคิด .. เคยเขียนเล่นๆ .. ฉันแค่เป็นฉันอย่างที่เป็นอยู่ มันอาจดูไม่ดี .. มีมัวหมอง แค่ปล่อยทุกอย่างให้ดำเนินไปตามครรลอง ตามหัวใจร่ำร้อง .. ตามความต้องการ .. ฉันแค่รู้ใจตัวเอง .. อยากร้องบรรเลงเพลงแผ่วหวาน .. หรือเพลงเศร้า .. เพลงรัก .. ก็ปล่อยมันดังกังวาน แค่รู้ว่าอยากขับขานเพลงของหัวใจ .. ฉันแค่เป็นตัวฉัน .. อดีตวานวัน .. อันเคยอ่อนไหว ปัจจุบัน .. เป็นแบบนี้ .. ก็ปล่อยมันเป็นไป เจ็บ ปวด ร้าว อย่างไร .. ช่างมัน กับคำถาม .. ตอบว่า .. ฉันแค่ทำตาม .. ความช่างฝัน มิได้มี .. ความเป็นใคร .. มาพัวพัน .. ทุกอย่างที่ฉันทำนั้น .. คือตัวฉันเอง .. แม้ฉันจะตกอยู่ในห้วงอารมณ์แห่งความแปรปรวน .. และมันน่าหลงใหลเพียงใด .. หากแต่ .. มันมิมีผลในความเป็นฉัน .. .. ฉันยังคงเป็นฉัน .. ในทุกการกระทำ .. ย้ำความเป็นตัวฉันเอง .. .. ฉันแค่รู้จักหัวใจตัวเอง ..
13 ตุลาคม 2548 18:58 น. - comment id 87286
ซึ้งจังเลยคะถ้าอยู่ท่ามกลางสายฝนก็คงไม่นึกถึงเสียงกีต้าร์หรอกคะแต่นึกถึงบทกวี ..รูปวาด .. เสียงเพลง .. และอีกหลายๆ อย่าง .. เหมือนคนอื่นแหละคะ
19 ตุลาคม 2548 21:17 น. - comment id 87377
ไว้เขียนให้อ่านอีกน่ะ..เราชอบพระเอกคนนี้จัง แกเล่นกีตาร์เก่งดี.. ..