หัวใจเธอ หัวใจเขา หัวใจเรา ตอนที่ 2

สุนันทารัตน์

"แล้วผมจะแน่ใจได้ไงล่ะว่าเครื่องนี้เป็นของคุณ" เอกถาม
"ฉันจะโกหกคุณให้ได้อะไรขึ้นมาล่ะค่ะ"
"ถ้ายังงั้นแล้วมือถือคนรุ่นอะไรยี่ห้ออะไรล่ะ" เอกถามต่อไป
"อ้อ โนเกีย 6600"
"แป๊บหนึ่งนะครับ ขอโทษครับพี่อันนี้โนเกียรุ่นอะไรครับ อ้อ 6600 นะครับ ขอบคุณครับ"
"ถูกต้องใช่ไหมล่ะค่ะ"
"ครับๆแล้วผมจะเจอคุณได้ยังไงล่ะครับ"
"ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนล่ะค่ะ"
"ตอนนี้ผมอยู่ที่มหาวิทยาลัยครับ"
"งั้นคุณเดินออกมาหน้ามหาวิทยาลัยได้ไหมค่ะ"
"ได้ๆๆๆครับคุณจะรอตรงจุดไหนล่ะ"
"รอตรงหน้าเซเว่นล่ะกันค่ะ"
"ครับๆๆๆ เดี๋ยวผมจะเอาไปให้"
"ขอบคุณค่ะเดียวเจอกันนะค่ะ"
"ตู๊ด ๆ ๆ ๆ" สัญญาณตัดไป
"ขอโทษครับพี่..ทางเข้ามหาวิทยาลัยที่มีเซ่นเว่นอยู่ตรงไหนครับ" เอกถาม
"เดินไปทางนี้เลยครับน้อง"
"ขอบคุณครับพี่"
"ไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้ครับน้องใหม่เหมือนกัน"
"ครับๆๆ"
แล้วเอกก็เดินไปที่ทางเข้าประตูมหาวิทยาลัย จนถึงหน้าประตู แล้วก็มองหาเซเว่น มองไปทางซ้ายก็ไม่เจอ มองไปทางขวา
ก็เจอเซเว่นจึงเดินเข้าไป แล้วเอกก็มองหาว่าเจ้าของโทรศัพท์อยู่ตรงไหน ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น
"สวัสดีค่ะ เราเป็นเจ้าของโทรศัพท์ นะ"
"ครับๆๆ นี่ไงโทรศัทพ์ของคุณ"
"ขอบคุณมากๆเลยนะค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ"
"แล้วคุณชื่ออะไรล่ะค่ะ"
"ผมเอกครับ"
"เราเป้นะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"เช่นกันค่ะ"
"งั้นวันนี้เราขอเลี้ยงข้าวเพื่อเป็นการขอบคุณเอกล่ะกัน"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ"
"ไม่ได้หรอก งั้นถือว่าเลี้ยงตอนรับเพื่อนใหม่ล่ะกัน"
"งั้นก็ได้ครับ"
แล้วทั้งคู่ก็ไปทานข้าวด้วยกัน แล้วก็ทำความรู้จักกันมากขึ้น คุยกันอย่างสนุกสนาน
จนเวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง เป้จึงพูดว่า
"เอกวันนี้เป้กับก่อนนะแล้วค่อยเจอกันใหม่"
"ได้ๆๆ แล้วค่อยเจอกันนะ"
"บายจ้าเอก" แล้วเป้ก็เดินออกไป
"ลืมๆๆ ไปเป้ไปไหนแล้วล่ะ ให้ตายสิ ลืมถามเป้ว่าเรียนคณะอะไรได้ยังไง"
หลังจากที่ทั้งคู่แยกจากกัน ก็ผ่านไปประมาณ 1 สัปดาห์ มหาวิทยาลัยก็เปิดเรียน วันนี้เป็นวันที่นักศึกษาเยอะมากผิดกับวันที่เอกมาวันแรก เอกก็เดินถามไปทั่วว่า ตึกคณะที่ตัวเอกเรียนอยู่ที่ไหน จนเดินไปถึงตึกคณะการจัดการ เอกก็รีบขึ้นไปที่ห้องเรียน จนมองไปเห็น เป้จึงรีบเดินเข้าไปทัก
"สวัสดีครับเป้เจอกันอีกแล้วนะครับ"
"อ้าวเอกเองเหรอเป็นยังไงบ้าง"
โปรดติดตามตอนต่อไป