.. That's what you do ..

keekie

แดดหลังเที่ยงแผดแรงจ้า ..
	ฉันยืนมองมือแข็งแรงที่พยายามใช้กากบาทขันน็อตยางรถยนต์ .. 
	เสื้อยืดสีเทาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ..
	"ชายไม่เคยต้องตากแดดแบบนี้เลย .. "   
	เสียงห้าวติดตลกแม้อยู่กลางแดดจัด .. ไม่มีร่มเงาไม้ .. 
	แล้วเขาก็ใช้ปลายแขนเสื้อนั่นแหละ .. เช็ดเหงื่อที่ไหลโทรมหน้า ..
	ฉันยืนแอบยิ้มอยู่ข้างๆ .. แม้จะยิ้มไม่ค่อยออก ..
	.. รถยางแตก .. 
ฉันมีเรื่องราวเกี่ยวกับรถมากมาย ..
	อาจเป็นเพราะมีความซุ่มซ่ามเป็นสมบัติส่วนตัวที่ไม่เคยแบ่งให้ใครกระมัง ..
	จึงประสบเหตุเนื่องจากรถหลายต่อหลายครั้ง .. 
	และทุกครั้ง .. ฉันต้องจัดการมันด้วยตัวเองเสมอ ..  
	ไม่ว่าจะเป็นเจ้าแก่คันเก่า .. ที่เคยปั้มน้ำรั่วกลางสี่แยกเม็งจ๋าย ..
	ควันสีขาวพวยพุ่งจากฝากระโปรงหน้ารถ .. 
	เรียกร้องความสนใจจากรถราที่กำลังเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ เพราะการจราจรเข้าใกล้จลาจล .. 
	เหมือนในหนังเลย .. เพียงแต่นางเอกที่ก้าวจากรถไม่สวยเลิศเลอมากพอ ..
	ที่จะดึงดูดชายหนุ่มให้สละเวลามาช่วยเหลือได้ .. แม้แต่ตำรวจจราจร ..
	ที่มายืนโบกรถให้ .. แล้วก็ปล่อยฉันเข็นเจ้าแก่เข้าข้างทาง .. ลำพัง ..
	ดีนะ .. เกิดมาเป็นสาวแข็งแรง .. แม้จะไม่งามล้ำก็เหอะ .. 
	หรือในวันที่ไม่สบายเป็นไข้ตัวร้อนสามสิบแปดองศาเซลเซียส .. จำได้แม่น ..
	วันนั้นฝนตกหนักอย่างกับฟ้ารั่ว .. ตอนสองทุ่ม .. 
	บนถนนพระรามสองกำลังก่อสร้าง .. มีทางเบี่ยงซ้ายขวาตลอดเส้นทาง ..
	รถบรรทุกวิ่งกันให้สะเปะสะปะ .. ไร้เส้นแบ่งเลน .. 
	ฉันขับเจ้าแก่คันเดิมนั่นแหละ .. พวงมาลัยแมนนวล .. หนักชะมัด ..
	ปวดหัว .. ตาพร่า .. โอย .. จะมีอะไรรันทดไปกว่านี้อีกไหมเนี่ย ..
	"พ่อคะ .. ฝนตกหนักมากเลย .."  ขับรถคนเดียวมันวิเวกวิเหวโหวชอบกล ..
	"อืม .. "  เสียงพ่อดังมาตามสาย .. 
	ฉันพยายามเพ่งสายตาอันพร่าเลือนเพราะพิษไข้มองทางข้างหน้า .. 
	"เค้ากำลังทำถนน .. "  ฉันพยายามบอก .. 
	พ่อคงนึกออกแหละว่าทางมันวิบากขนาดไหน .. ก็มันถนนหน้าบ้านพ่อนี่นา .. 	
	"แล้วไง? .."  พ่อคงสงสัย .. บนถนนวันฝนตก .. มันมีอะไรแปลกที่ตรงไหน? ..
	ฉันนิ่ง ..   "อืม .. ไม่มีอะไรค่ะ .. แค่นี้นะ .. หนูขับรถอยู่ .."  แล้วก็วางสาย ..
	ยังไงซะ .. ฉันคงต้องพาตัวเองกลับให้ถึงบ้าน .. ด้วยตัวเอง .. 
	ความเงียบคงจะทำให้คนเป็นบ้าได้จริงแหละ .. ยามอารมณ์เช่นนี้ ..
	เหลือบซ้ายแลขวา .. บนเบาะหลังรถ .. 
	มีแต่ตุ๊กตาหมาเก่าๆ .. ที่พอบีบจมูกมันแล้วมันจะเห่าบ๊อกๆ .. 
	แต่ก็สุดปัญญาจะเอื้อมมือไปบีบจมูกมัน .. 	
	.. ฉันยัดเทปเข้าไปในเครื่องเล่น .. เทปของเจ้าเพื่อนตัวดีที่มาลืมไว้ .. 
	ไม่รู้หรอก เพลงอะไร ขอแค่มีเสียงอะไรบ้างก็พอ .. 
	.. ดูเอาเองก็แล้วกัน .. ว่าฉันนั้นเป็นอย่างไร ..  		
	
	เสียงห้าวกระแทกกระทั้น .. ดังมาจากเครื่องเล่นวิทยุในรถ
	.. เท่านั้น .. น้ำตาฉันไหลพราก .. ฝนที่ว่าตกหนัก .. คงน้อยกว่ากระมัง ..
	ในที่สุด .. ก็มีใครสักคนรู้จนได้ .. ว่าฉันอยู่ในอารมณ์ไหน ..
	.. ฝนหยุดตกแล้ว ..
	ฉันจอดรถ .. อุ้มเจ้าตุ๊กตาหมาตัวนั้นแหละ .. เดินร้องไห้สะอึกสะอื้นเข้าบ้าน ..  
	"เป็นไร? .. "  แม่ถาม 
	"หนูกำลังตกหลุมรัก .. "  ตอบด้วยเสียงสะอึกสะอื้น .. 
	"รักใคร ..? "  แม่คง งง ตกหลุมรักแล้วมันจะร้องไห้หาพระแสงดาบเลเซอร์อะไร? ..
	"ปีเตอร์ คอร์ป .. ไดเรนดัล .. "  ตอบเสร็จก็เดินเข้าห้อง .. นอนร้องไห้ต่อ ..
	นี่กระมัง .. ผู้ชายถึงมักพูดเสมอว่า .. ว่าแล้ว .. ว่าผู้หญิงขับรถ .. 
	กับอีกครั้งที่หนักที่สุด ..
	สี่ทุ่มคืนวันฝนตกอีกเช่นกัน .. ฉันขับเจ้าแก่คันเดิมนั่นแหละ  .. 
	รถปิคอัพตำรวจ .. เบียดรถฉันในขณะที่รถวิ่งด้วยความเร็วเก้าสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง ..
	ฉันหักหลบเลยขึ้นไปเกยฟุตบาธใต้สะพานต่างระดับ .. เสียงยางระเบิดดังกึกก้อง .. 
	รถยางแตกสองข้างด้านขวา .. ฉันตกใจไม่รู้จะทำยังไง .. ได้แต่ปล่อยรถให้ไหลไปตามยถากรรม ..
	จนมองเห็นตอม่อสะพานอยู่ข้างหน้า .. หากรถไม่หยุด .. ฉันยับแน่ .. 
	จึงเหยียบเบรคสุดแรงเกิด .. รถหยุดห่างจากตอม่อสะพานไม่เกินฟุต .. รอดไป ..
	ฉันนั่งสงบสติอารมณ์อยู่บนรถพักใหญ่ .. กว่าสติสัมปะชัญญะจะกลับเข้าที่เข้าทาง ..
	พอเปิดประตูลงจากรถ .. คุณตำรวจหนุ่มหล่อต้นเหตุ .. ก็อันตรธานไปเสียแล้ว ..
	แต่เขาก็ใจดีพอที่จะโทรศัพท์เรียกรถลากมาให้ฉัน .. 	
	
	มีไทยมุงยืนดูสถานการณ์อยู่บนฟุตบาธฝั่งตรงข้าม .. 
	คงคอยลุ้นว่า .. คนในรถจะยังหายใจอยู่หรือเปล่า .. 
	ฉันนับดู .. ก็มีไม่กี่สิบคนหรอก .. ถ้าฝนไม่ตกอาจจะถึงร้อยคนกระมัง ..
	"พี่คะ .. หนูขับรถชน .. "  โทรหาใครสักคน .. 
	"แล้วยูเป็นไรหรือป่าว? .."  เสียงบอสถามเรียบๆ .. 
	"หนูโอเค .. แต่รถยับเลย .. "  
	ฉันตอบไปตามจริง .. ไม่อยากให้ตกใจ .. แต่ท่าทางเขาก็ไม่ตกใจนี่ .. 
	"ดีแล้ว .. งั้นเดี๋ยวจะโอนเงินไปให้ .. กสิกรใช่ไหม? .."  
	อื้ม .. เงินคงจัดการทุกอย่างได้ .. แม้แต่ต้อนขวัญของฉันกลับเข้าที่ ..
	"ขอบคุณค่ะ .. งั้นหนูไม่รบกวนละ .. พรุ่งนี้พบกันนะคะ .."  ฉันวางสาย .. 
	ฉันคงต้องพาตัวเอง .. ให้พ้นจากสถานการณ์นี้ .. ด้วยตัวเอง ..
	นั่นเป็นสัจธรรมที่ฉันค้นพบ .. 
"โครมมมม !!! " .. เสียงแม่แรงล้ม .. ปลุกฉันตื่นจากความรู้สึกเลวร้ายในอดีตเหล่านั้น ..
	
	"ดินมันนิ่ม .. เมื่อคืนฝนตก .. "  เขาพยายามใช้แม่แรงยกรถ .. เพื่อถอดล้อที่ยางแตก .. 
	
	ฉันมองร่างชุ่มเหงื่อ .. เสื้อผ้าของเขาเปื้อนโคลน .. เพราะคลุกดินเลน .. 
	นิ้วกลางมือขวามีเลือดออก .. คงเพราะโดนแม่แรงดีดหรือไม่ก็ขูดกับดินขณะกำลังยกแม่แรง .. 
	"แม่แรงมันฝืด .. สงสัยไม่ค่อยได้ใช้ .. "  เขาพึมพำพลางใช้แขนเสื้อเช็ดเหงื่อที่ไหลโทรมหน้า .. 
	
	ฉันมองด้วยความรู้สึกบางอย่าง .. ที่งอกเงยในหัวใจ .. 
	
	.. คำว่า .. ขอบคุณ .. มันคงน้อยไป .. 
	
	.. วันนี้ .. คุณทำให้ฉันได้ค้นพบสัจธรรมใหม่ .. 
	
	
	Have  I  told  you  lately  that  I  love  you.
	Have  I  told  you  there's  no  one  else  above  you.
	Fill  my  heart  with  gladness  take  away  all  my  sadness
	ease  my  troubles  that  what  you  do.
	
	Take  away  all  my  sadness  fill  my  life  with  gladness
	ease  my  troubles  that's  what  you  do.