"บ้าจริง" ถึง "รักจัง" ตอนที่ 1

เนยหวาน

" บ้าจริง" อินทุอร สบถดังลั่น ขณะเหยียบ บันได้ที่ลื่นนำเจิ่งนอง แล้วล้มลงจ้ำเบ้า 
     "อะไร แค่นี้ทำเป็นใจเสาะไปได้ ยัยบ้าเอ๊ย ไม่เคยล้มหรือไง" เสียงยียวนกวนประสาท ทำให้อินทุอรหรืออินลืมความเจ็บ จนต้องเงยหน้าขึ้นมอง จากนั้นการเปิดฉากโจมตีคู่ต่อสู้ทันที
     "ก็คนมันเจ็บนี่ตาบ้า" อินพูดได้แค่นี้ก็ปิดปากเงียบ เพราะคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าเป็นถึงหนุ่มสุดฮอตของโรงเรียนเลยนี่ เอาเหอะ แก้งทำเป็นไม่รู้จักก็ละกัน อินคิดอย่างเร็วจี๋ เมินหน้าไปทางอื่น อย่างไม่สนใจ 
     "ดูสิ ยังทำเป็นเก่งอีก ล้มแรงขนาดนี้ ขาแผลงก็ปกติแล้ว" ตาบ้านั่นพูดอีก
อินพูดไม่ออก ก็มันเจ็บจริงๆนี่หน่า  อินค่อยๆยันตัวลุกขึ้นมา ตานั่นยังยืนเฉย ไม่ทุกข์ร้อน ช่วยเหลือ ยังไงทั้งสิ้น 
     "พรืด" อินล้มลงไปอีกรอบ "โอ๊ย" อินครางออกมา
     "ไง ต้องให้ช่วยใช่มั้ย" นายนั่นพูดอีก
     "ไม่จำเป็น" อินเปิดปากโดยอัตโนมัติ "ฉันไม่จำเป็นต้องการความช่วยเหลือจากคนขี้เก๊ก ปากไม่ดี ไม่เป็นสุภาพบุรุษอย่างนาย"
     "เอา ก็กำลังจะช่วยไง จะว่าไม่เป็นสุภาพบุรุษได้ไง นี่ ถ้าเธอไม่ให้ฉันช่วย ฉันไปแล้วนะ เย็นแล้ว ตึกนี้เหลืออยู่แค่เธอกับฉันนี่แหละ"  อินนิ่งเงียบ ครุ่นคิดเห็นด้วย