ลูกได้ยื่นใบรายการให้แม่อ่านคือว่า ค่าล้างจาน 2.00 บาท ค่าทำการบ้านเสร็จ 3.00 บาท ค่ากวาดบ้าน 4.00 บาท ค่าเรียนได้เกรดดี 5.00 บาท ค่าถูบ้าน2.50 บาท ค่าตัดหญ้า 2.50 บาท **รวมเป็นเงิน 19.00 บาท พอแม่หยิบกระดาษอ่านก็ยิ้มๆแล้วก็หยิบปากกามาเขียนตอบที่ด้านหลังว่า ค่าอุ้มท้องเก้าเดือน ไม่คิดเงิน ค่าดูแลตลอดทั้งคืนเวลาไม่สบาย ไม่คิดเงิน ค่าที่ลูกทำให้แม่เจ็บตอนคลอด ไม่คิดเงิน ค่าอาหารจนลูกโต ไม่คิดเงิน ค่าที่ลูกทำให้แม่ร้องไห้ ไม่คิดเงิน พอลูกได้อ่าน ก็น้ำตาไหล แล้วก็เอาปากกามาเขียนว่า *****จ่ายหมดแล้ว*****
12 กันยายน 2548 17:23 น. - comment id 86633
ฮามากๆค่ะ สะท้อนให้เห็นว่า...แม่ไม่เคยคิดว่าสิ่งที่แม่ ทำให้เราคือบุญคุณ
12 กันยายน 2548 21:26 น. - comment id 86636
ขำดีจ้ะ... ตอนนี้กำลังจะเสียโทรศัพท์มือถือ (รุ่นตามใจลูก) เป็นค่าสินบนให้ลูกชายคนเล็ก ได้เกรดเกิน 3.2 มหาวิทยาลัยแถวบางเขนอยู่พอดี... ต้องเอาเรื่องสั้นนี้ให้อ่านสักหน่อยแล้วสิ..ฮะ ฮะ ฮ่า.. ไม่หรอกจ้ะ ไม่ได้ตามใจลูกหรอก เพียงแค่โทรศัพท์ของเจ้าตัวเล็ก มันเกิน 3 ปี แล้วนะ ทั้งจอก็ไม่สี กล้องก็ไม่มี... สมควรให้รางวัลแห่งความดีเสียที... เรื่องสั้นน่ารักมากๆ ... สมแล้วที่เข้ามาอ่านตามคำเรียกร้อง... สวัสดีค่ะ
14 กันยายน 2548 11:01 น. - comment id 86673
อ่านแล้วคิดถึงแม่ค่ะ
14 กันยายน 2548 12:42 น. - comment id 86676
อ่านแล้วนึกถึงอะไรหลายอย่างๆ ว่าแม่ทำทุกอย่างเพื่อลูกได้ ...ซึ้งจัง..