พรหมลิขิต (2)

รักเอ่ย

อัฐเป็นหนึ่งในขณะทัวร์ที่มีเที่ยวในครั้งนี้ เขามาโดยที่เขาไม่ได้ตั้งใจเลย เขาหนีสิ่งที่ทำให้เขาเจ็บปวดมากที่สุดในชีวิต เป็นความเจ็บปวดที่เขาไม่สามารถจะบอกใครได้ และที่อัฐมาทัวร์ในครั้งนี้เขามาเพื่อจะต้องการฆ่าตัวตายเพื่อหยุดติปัญหาทุกอย่าง ก่อนที่อัฐจะมาเที่ยวในครั้งนี้ อัฐเป็นคนร่าเริง เอาจริงเอาจังกับชีวิต ทำทุกอย่างเพื่อให้อนาคตของเขาสุขสบายและแฟนที่เขาเฝ้าจงรักภักดีมาตลอด 8 ปี ได้มีความสุขกับครอบครัวเล็ก ๆ ที่เขาตั้งใจจะสร้างขึ้น  อาจจะเป็นเพราะความที่เขาอยากให้แฟนเขามีความสุขในอนาคตเขาจึงตั้งใจทำงานโดยไม่มีเวลาให้กับแฟนเขาเลย ซึ่งเขาก็ไม่เคยรู้เลยว่านัทแฟนสาวของเขาต้องการอะไร เขาคิดว่าสิ่งที่เขาให้นัทนั้นเป็นสิ่งที่เขาดูแลเธอได้ดีที่สุดแล้ว แต่แล้วสิ่งที่อัฐไม่คิดก็เกิดขึ้นอัฐบังเอิญไปเจอนัทกับชายคนอื่นอยู่บนเตียงด้วยกัน คงไม่ต้องบอกว่าเขาทำอะไรกัน มันเป็นภาพที่อัฐเจ็บปวดมาก ตลอดระยะเวลา 8 ปีที่คบกับนัทมาอัฐไม่เคยล่วงเกินนัทเลย เพราะอัฐให้เกียรติ์กับนัทและทะนุถนอมนัทเป็นอย่างดี อัฐเฝ้ารอเมื่อถึงเวลาเท่านั้น แต่ความต้องการของนัทก็มีที่อยากจะมอบสิ่งที่ห่วงแหนที่สุดให้กับคนที่ตนรัก แต่อัฐดูเหมือนจะไม่สนใจ นัทจึงต้องมอบสิ่งนี้ให้กับคนที่เห็นค่าของมัน นัทจึงได้ทำอย่างนั้น เมื่ออัฐได้รับรู้กับสิ่งที่นัททำกับเขา อัฐจึงตัดสินใจเดินออกมาจากชีวิตของนัทด้วยความรู้สึกที่ปวดร้าว และเจ็บปวดอย่างที่สุด อัฐตัดสินใจที่จะไม่มีชีวิตอยู่อัฐจึงเลือกที่จะเดินทางมาฆ่าตัวตายนะที่นี่ทุ่งดอกทานตะวันซึ่งเป็นดอกไม้ที่นัทชอบมากที่สุด เมื่อคณะทัวร์มาถึงทุ่งดอกทานตะวันหัวหน้าทัวร์ก็ให้ลูกทัวร์เที่ยวกันตามสบาย และเมื่อถึงเวลา 12.00 น. เราจะไปทานอาหารที่คณะทัวร์จัดไว้ให้ อัฐจึงเดินทางต่อไปยังทุ่งที่อยู่ไกลออกไปประมาณ 3 กิโล เพื่อห่างไกลจากผู้คน อัฐจึงตัดสินใจทำในสิ่งที่เขาตั้งใจเอาไว้ แต่แล้วเขาก็ทำไม่สำเร็จ เมื่อมีนพเจ้าของทุ่งดอกทานตะวันได้มาเจอและช่วยเหลืออัฐเอาไว้ จากการที่นพดูแลอัฐมาตลอดทำให้อัฐซึ้งน้ำใจของนพ และแล้วอัฐก็รู้ใจตัวเองว่าจริง ๆ แล้ว ความรักที่เขามีให้ผู้หญิงนั้นมันเป็นการหลอกตัวเอง ซึ่งจริง ๆ แล้วเขารักนพมากกว่าสิ่งใด ๆ เลย ดังนั้นอัฐจึงย้ายมาทำงานและคอยดูแลนพที่ทุ่งดอกทานตะวันแห่งนี้ตลอดมา
              การพบกันของเขาทั้ง 2 ถือเป็นพรหมลิขิตที่ไม่มีใครสามารถกีดกั้นได้เลย
                              " จบแล้วค่ะ"