ก่อนนั้น หนูเป็นเด็กบ้านนอกคอกนา เป็นลูกชาวบ้านธรรมดาคนหนึ่ง แต่หนูเป็นคนรักการเรียนค่ะ หนูถูกสั่งให้ขยันเรียนทำงานและขยันเรียนหนังสือเพื่อจะได้มีอนาคตที่ดี หนูเรียนดีมาตลอดตั้งแต่ระดับประถมศึกษา แม้ว่าฐานะทางบ้านจะขัดสนแต่หนูก็กัดฟันทนจนเรียนจบด้วยเกรดเฉลี่ยที่ดีมาก หนูสงสารพ่อกับแม่ที่ต้องเหนื่อยมาตลอดชีวิตเพื่อหนู ความหวังของท่านทั้งสองคืออนาคตของหนูเรื่องนี้หนูเข้าใจดี วันที่รู้ว่าลูกสาวของท่านได้เรียนต่อในระดับปริญญโดยได้โควต้าเรียนดีนั้น ดูว่าท่านรู้สึกปลื้มใจมาก พร้อมกันนั้นก็หมายถึงว่าท่านทั้งสองต้องเหนื่อยเป็นทวีกับการหาเงินส่งเสียให้หนูเรียน ก่อนออกจากบ้านด้วยแรงใจและแรงเงินที่ได้จากความเหน็ดเหนื่อยของพ่อแม่ แม่นั้นพร่ำสอนให้หนูรู้จักดูแลตนเองให้ดีอย่าหลงระเริงไปกับเพื่อน เงินทองให้รู้จักใช้จ่ายอย่างประหยัดอย่าฟุ้งเฟ้อกับสิ่งฟุ่มเฟือยไม่จำเป็น ให้ทำตัวให้ดี อยู่ทื่ไหนอย่าทำตัวให้เขาเบื่อหน่าย หนูก็จดจำใส่ใจอย่างซาบซึ้งดิบดี หนูได้รับเงินจากทางบ้านแทบทุกเดือน พยายามใช้จ่ายอย่างประหยัดที่สุด เพราะสงสารที่พ่อกับแม่แลกมาด้วยหยาดเหงื่อแรงกาย หนูตั้งใจเรียนมาก หวังว่าจะต้องทำให้ท่านทั้งสองชื่นใจ ภาคภูมิใจใจตัวหนูให้ได้ สักวันหนึ่งหนูจะมีวันนั้น หนูจะอดทน จะไม่ทำตัวอ่อนแอเหลวไหลไร้สาระ หนูจะให้สัญญานะ จะไม่ทำให้พ่อแม่ต้องผิดหวังเสียใจในตัวหนูเป็นอันขาด นั่นคือความตั้งใจของหนูในคอนเริ่มเข้าเรียนในสถาบันการศึกษาแห่งนี้ เมื่อหนึ่งปีการศีกษาผ่านไป เพื่อน ๆ บอกหนูว่าเหมือนลูกคนมีเงินหนูพยักหน้ายิ้มรื่นรับ แล้วหนูก็โทรบอกทางบ้านว่าเงินใช้จ่ายไม่พอต้องขอเพิ่มด้วย เดี๋ยวนี้หนูเดิร์นกว่าเดิมนะคะ หนูไม่ใช่เด็กบ้านนอกคนเดิมแล้ว หนูจะไม่ยอมทำตัวซื่อบื่ออย่างแต่ก่อน เดี๋ยวนี้เขาพัฒนาแล้วดูหนูสิคะ ทรงผมสีทองแดงแซมด้วยม่วงนิด ๆ เปล่งประกายระยับเมื่อถูกแสงแดด คิ้วโก่งเพราะเขียนไว้ถาวรปากสีแดงสดใสระเรื่อ สวมเสื้อรัดรูปโชว์สัดส่วนสแลนเดอร์ กระโปรงลูกไม้สั้น ๆ แหวกนิด ๆ เพื่อโชว์น่องสวย ๆ ยังมีอีกนะคะ รองเท้าส้นคอนโดมิเนียม ตอนนี้หนูตามเพื่อนเกือบทันแล้ว ขั้นต่อไปหนุจะเอาเพจเจอร์คะ ถ้ายังไงหนูอาจจะเปลี่ยนเป็นโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ ไว้โทรคุยกับเพื่อนและโทรขอเงินทางบ้าน หนูเป็นคนรุ่นใหม่นี่คะ ถ้าใครจะมาคุยเรื่องอุดมคติ เรื่องปรัชญาชีวิต เรื่องสังคมมนุษย์ เรื่องหนังสือวรรณกรรมอย่างนี้เป็นต้น กรุณาอย่ามาคุยกับหนู หนูไม่ชอบเรื่องไร้สาระแบบนี้ ยกเว้นว่าจะคุยเรื่องแฟชั่น เรื่องดารานักร้อง เรื่อที่มันมีคลาสหน่อย แบบนี้หนูชอบคุยด้วย สถาบันแห่งนี้มิได้เป็นแหล่งให้การศึกษาอย่างเดียวนี่คะสำหรับหนูกับเพื่อนเราสามารถประยุกต์ให้เป็นแคทวอล์ที่ให้พวกเรามาเดินแฟชั่นโชว์ก็ได้ ดังเช่นที่ทำกันอยู่นี่ไง หนูกับเพื่อนเข้าห้องเรียนกันอยู่บ่อย ๆ แต่เข้าไปแค่ให้อาจารย์เช็คชื่อนะคะ ระหว่างนั้นก็คุยเรื่องอื่น ๆ เมื่อยนั่งก็ขออนุญาตเข้าห้องน้ำแต่งหน้า นั่งเมาท์ต่ออีกสักพักใหญ่แล้วเข้าห้องเรียนอีกก็ตอนที่อาจารย์จะเช็คชื่อนั่นแหละ ห้องสมุดหรือคะ เคยเข้าค่ะแต่ว่านานมาแล้วเกือบปีได้มั๊ง เพื่อนถามหนูว่า " มึงจะเอาตังค์ที่ไหนมาซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่และเพจเจอร์ที่ว่าน่ะ " หนูผายมือพร้อมกับยักไหล่ตอบง่าย ๆ " พ่อกับแม่กูไง เดี๋ยวพรุ่งนี้กูขอให้ดู " มาสิคะมาฟังให้เป็นบุญหู ตอนนี้หนูกำลังโทรศัพท์กับแม่ ' ฮัลโหล อีแม่บ๊อ ' ' เอ้อ ... แม่กำลังเว้าอยู่ ' ' อีแม่ ... หนูขอเงินอีกแหน่ หนูสึเอาไปลงทะเบียน ' ' เอาท่อได๋ลูกหล่า ใช้ประหยัดอยู่บ้อ เอาเทื่อละหลายพ่อกับแม่กะหาบ่ทันได๊ ' หนี้เก่ากะยังบ่ทันคืนเพิ่นอยู่ ' ห้าพัน ! ' ' ลงทะเบียนอีหยังคือมาหลายแท้ลูก แม่สิไปหาทางได๋มาให้น๊อ ' ' ลงทะเบียนเรียน เว้าไปแม่กะบ่ฮู้นำดอก แม่ส่งมาเร็ว ๆ เด้อ หนูจำเป็นอีหลี แค่นี้เด้อ หนูสิฟ้าวไปเข้าห้องเรียน เดี๋ยวเรียนบ่ทันหมู่ ยังสิไปเข้าห้องสมุดอีกท่อนี้หล่ะ ' ' เอ้อ ๆ ... สิให้พ่อมึงไปยืมมาให้อีก ตั้งใจเรียนเด้อลูกเอ้ย ' หนูวางโทรศัพท์แล้วหันมาทางเพื่อน ' กูขอแค่สองพันห้า แม่บอกจะส่งมาให้ห้าพันกูก็เลยตามใจแก ไป ! วันนี้กูเลี้ยงหนัง เสร็จแล้วไปต่อที่ร้านคาราโอเกะ ' เรื่องที่ท่านอ่านผ่านมาสักครู่เป็นเพียงเรื่องสมมุติที่แต่งขึ้นมาเท่านั้นไม่อาจเป็นเรื่องจริงขึ้นมาได้หากการศึกษาทำให้คนเป็นคน ทำให้คนมีสติ ทำให้คนพัฒนาได้จริง แต่ถ้าหากวันใดการศึกษาให้ผลที่กลายเป็นว่ายิ่งเรียนยิ่งโง่ ยิ่งเรียนยิ่งเลว ยิ่งเรียนยิ่งประพฤติบ้า ๆ ล่ะก็ คราบน้ำตาแห่งความผิดหวังของพ่อแม่ที่ยอมเหน็ดเหนื่อยหาเงินส่งลูกมาเรียนเพื่อที่จะกลับไปโกหกพ่อแม่ของตัวเองอย่างเรื่องนี้ เพียงอยากให้พวกเราช่วยกันสำรวจตัวเองว่า ขณะนี้เราทำให้ท่านไว้วางใจได้หรือไม่ หรือว่าเรากำลังโกหกท่านอยู่ ?
11 สิงหาคม 2548 14:16 น. - comment id 86023
เหมือนเคยอ่านที่ไหนมาก่อน ...ช่วยบอกที่มาด้วยนะครับ...
11 สิงหาคม 2548 15:04 น. - comment id 86025
อ่านแล้วรู้สึกสะเทือนใจนะถ้าอนาคตของชาติเป็นแบบนี้ยังคิดไม่ออกเลยว่าประเทศของเราจะเป็นยังไง
12 สิงหาคม 2548 03:08 น. - comment id 86033
อ่านแล้วรู้สึกหมั่นใส้เด็กคนนี้อ่ะ แต่ดีนะที่มัน โล่งใจที่มันไม่เป็นเรื่องจริง ถ้าไม่งั้นบาปกรรมต้องตามสนองเด็กคนนี้แน่ๆเลย
18 สิงหาคม 2548 15:46 น. - comment id 86125
สมมติว่ามันเป็นเรื่องสมมติ มันเปงเรื่องจิงใช่ป่าวล่ะ เพราะว่าสมมติว่ามันเป็นเรื่องสมมติ