ภาคค่ำอลวนหัวใจอลเวง@THE EVENING SCHOOL@ตอนแรก

กันตะปัณณ์

ตอนที่หนึ่งเขาเป็นใครกันนะ
แหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องนภาสิดวงดาวยามราตรี ส่องแสงระยิบระยับเต็มฟ้ากว้าง
เปล่งประกายแห่งความสุข ความสมหวัง เพียงจับมือฉันไว้ แล้วไล่ตามความฝันให้ทัน
เพียงแค่เรามีเรา ความโศกเศร้าก็มิอาจมาเยี่ยมเยือน 
..เพลงนี้เป็นเพลงที่พ่อของฉันร้องให้ฟังเสมอ..
ณ สยามเซ็นเตอร์พ้อยท์แห่งเมืองน่าอยู่ ผู้คนน่ารัก
ข้าพเจ้ามีนามว่านางสาวสุวรรณมัจฉา เกียรติสุกรณ์ =.= 
ไอ้ชื่อนี่ไม่เท่าไหร่ แต่นามสกุลนี่ดิ สะเทือนใจมากๆ เพราะพ่อสุดที่ร้ากกกของฉันขายสุกรปิ้ง
ว่าง่ายๆก็คือหมูปิ้งอ่ะแหละค่ะ นามสกุลฉันเลยต้องมีอันพัวพันกับเจ้าหมูอ้วนๆเนี่ยทั้งชาติ
อ้ะ ลูกค้ามาละ เชิญชิมหมูปิ้งร้อนๆอร่อยๆของร้านเราเลยค่าข้าวเหนียวร้อนๆก็มีนะค๊า
ขยันจังนะหนูมัจ คุณลุงข้างบ้านนั่นเอง แวะมาอุดหนุนทุกวัน ดีจัง
เชิญค่า รับกี่ไม้ดีคะลุงพรต เอาข้าวเหนียวด้วยนะ หนูแถมให้พิเศษเลยเอ้า
เฮ้ย..ของซื้อของขาย ลุงพรตเอ่ยแบบเกรงใจสุดฤทธิ์แต่พ่อกลับคะยั้นคะยอให้รับให้ได้
จนลุงแกก็อ่อนใจรับไปจนได้
หนูมัจขยันดีนะ น่าชมเชยจริงๆ เป็นเด็กสมัยใหม่ที่ไม่ใส่ใจยาเสพติด เอ้อดีๆ 
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับยาเสพติดกันละลุงเฮ้อ!!
เออ..อากาศวันนีมันดีจริงแฮะ หนูมัจไม่ไปเดินเล่นชมวิวกับแฟนบ้างเหรอ จะได้เปิดหูเปิดตาไง
ปัง!!!!!!!!!เสียงตบแผงหมูปิ้งดังสนั่นสั่นสะท้านถึงจิตใจ ว๋ายแทงใจดำพ่อเราแหงมๆ
เอ่อ..อ่า ลุงพรตละก็ล้อเล่นเรื่อยเลยอ่ะ ฮึ้ยบรรยากาศชักวังเวงแอบแว๊บไปดีก่าเรา
จะไปไหนแม่มัจฉาน้อยของพ่อ คิดจะชิ่งอีกเรอะเรา ตอบพ่อมาซะดีๆว่าหนูแอบไปมีฟงมีแฟนตั้งกะเมื่อไหร่ห๊า!
เอาแล้วไหมล่ะพ่อชั้นได้ยินคำว่แฟนทีไรเป็นหูผึ่งทุกที อย่างงี้ใครจะมากล้าขอหนูแต่งงานล่ะเนี่ย ฮือๆๆๆ
เปล่านะพ่อ ไม่มีซักกะหน่อยอ้ะ ลุงเค้าล้อเล่นตะหากเล่า เอ้อ.. พ่อมองดวงตาอันใสซื่อบริสุทธิ์ของฉันก็ยอมเชื่อโดยดีว่าไม่มีอะไรในกอไผ่จริงๆ เลยไล่ฉันไปทิ้งขยะก่อนที่เทศบาลจะมาเก็บ แต่ก่อนไปฉันได้ยินอะไรแว่วๆ
ประมาณว่า
 ถ้าใครเข้าใกล้ฉันเกินสามเมตรพ่อจะตะบันหน้ามันคนนั้นให้แหลกคมือเลยทีเดียว กึ๋ยส์ยิ่งคิดยิ่งเห็นไม้คานลอยมาแต่ไกล สงสัยงานนี้เราคงอยู่เป็นโสดไปจนตายแน่ๆ โฮ.ม่ายยยยยยยนะ ฉันไม่อยากเป็นโสดดดดด
ฮึ่มๆๆๆ ฉันเดินแบกขยะถุงเบ้อเริ่มพลางก็คิดว่าถ้าพ่อยังโหดอยู่อย่างนี้ จ้างให้หนุ่มหน้าไหนก็ไม่กล้าเข้าใกล้ฉันหรอก แถมวันนี้อากาศก็ดีอย่างที่ลุงพรตว่าจริงๆซะด้วย เฮ้อ..ถ้ามีแฟนนะ ป่านนี้เราคงได้เที่ยวสนุกไปแล้วไม่ต้องมาแกร่วอยู่กับการขายของให้มอมแมมอย่างนี้หรอก โว้ยย!!!!!!!
ไม่มีผู้ชายดีดี ตกหล่นอยู่แถวนี้บ้างหรือไงฟะ!!! ฉันตะโกนอย่างเหลืออด ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคนร้อง..แว่วๆ
โอ๊ย!!!เจ็บบบบ ต๊าย.ผู้ชายตกอยู่จริงๆด้วย โอสวรรค์ส่งเขามาให้เราแล้ว
ขะ ขอโทษ ไม่คิดว่าจะมีคนนอนอยู่ข้างกองขยะแบบนี้ เจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ? โอ้..หน้าตาดีซะด้วยแฮะ
แต่ทำไมไม่ขยับตัวเลยล่ะ เฮ้..
คุณๆๆเป็นอะไรเหรอ นี่..อย่าเพิ่งตายนะ ทำใจดีๆไว้ก่อนนะ ฉันเห็นเขาขยับปากแล้วค่ะ แล้วพูดว่า.
หะหิวข้าวววว
อ้าว!?! เป็นงงเลยค่ะทีนี้ คนบ้าอะไรฟะหิวข้าวจนล้มตึงข้างกองขยะแบบนี้ หน้าตาก็ดีหรอกแต่ทำไม ฮึ้ย..ช่างเหอะๆ อภัยให้ๆนี่ถ้าไม่หล่อจะไม่สนเลยล่ะ หุหุ ชั่วร้ายจริงๆ เป็นนางเอกนะยะต้องมีเมตตาดิ้ เออ..ช่วยก็ช่วยวะ
อ่ะ ลุกสิ จะพาไปหาของอร่อยที่สุดในเมืองนี้เลยนะ อยากกินอ้ะเปล่า? เจ้าหนุ่มนั่นผงกหัวขึ้นมาทันทีเลยค่ะ ดู๊ดูท่าทางจะหิวจัดสิยะ มามะจะพาไปเชือด เฮ้ยไม่ใช่ ไปกิน แล้วฉันก็พยุงเขามาถึงหน้าสถานีรถไฟตรงหน้าร้านของพ่อไม่พูดพล่ามทำเพลงใดๆ เขาจัดการกับหมูปิ้งร้อนๆบนเตาย่างจนเรียบวุธภายในเวลาห้านาทีเท่านั้น
โอ้ว..อะไรจะขนาดนั้น แถมข้าวเหนียวในถังหมดไปครึ่งถังเห็นจะได้ น่าจะพาหมอนี่ไปลงแข่งกินจุมาราธอนที่รายการทีวีแชมเปี้ยนให้รู้แล้วรู้แรดไปเลยนะเนี่ย กินแบบยัดทะนานจริงๆ ไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน หุหุ
จะว่าไปเมืองเราก็อุดมสมบูรณ์ ในน้ำมีปลาในนามีข้าวไม่น่าจะมีคนอดโซจนพับไปแบบนายเลยนะ เวรกรรมจริงจริ๊ง พ่อพูดพลางยื่นข้าวเหนียวให้เขาอีกจานพร้อมหมูปิ้งอีกสี่ห้าไม้ ฉันไดีทีเลยแกล้งถามเขา
อร่อยป่าว? เขาเงยหน้าตอบพร้อมรอยยิ้มสดใส
อร่อย เวลาหิวกินไรก็อร่อยทั้งนั้นแหละครับ มันเป็นคำตอบที่ทำให้ฉันหน้าบูดเลยทีเดียว ฉันเลยชักจานในมือเขามาเสียเลย เขายิ้มประจบก่อนตอบว่า
แต่หมูปิ้งเจ้านี้อร่อยเด็ดกว่าที่ไหนในโลกเลยครับ ข้าวเหนียวก็นุ๊มนุ่มหอมอร่อย ฉันยิ้มพึงใจก่อนส่งจานให้นายรูปหล่อนั่นกินทันที
งั้นก็กินเข้าไปเยอะๆล่ะ ยังมีอีกเพียบ ภายในเวลาครึ่งชัวโมงนายรูปหล่อซัดข้าวเหนียวหมูปิ้งเกลี้ยงแผง
ช่างเป็นเรื่องมหัศจรรย์อย่างแรง สมควรเอาไปลงกินเนสท์บุ๊คเวิรลด์ออฟเร็คคอร์ดจริงๆ
กินเข้าไปได้ไงอ่ะคนเดียวฉันบ่นพึมพัมพร้อมถือเครื่องคิดเลขมาจิ้มราคาของที่นายตัวดีกินเข้าไปทั้งหมด
 อือทั้งหมดห้าสิบไม้ ไม้ละห้าบาท รวมเป็นสองร้อยห้าสิบบาท ข้าวเหนียวถุงละห้าบาทนายกินไปซะครึ่งถัง
ก็คงราวๆสามสิบถุงละเนอะ ก็รวมเป็นสี่ร้อยพอดิบพอดี อ้อ..ค่าน้ำเปล่าด้วยบาทนึง เอามาฉันแบบมือไปรับตังค์ที่คาดว่าจะได้รับแต่นายรูปหล่อกลับยื่นมืออันนุ่มนิ่มมาโปะลงบนมือฉันแทนและในมือนั้นมีเพียงความว่างเปล่า ไม่มีตังค์แม้แต่บาทเดียว
มือไม่เอาย่ะ จะเอาเงินเฟ้ย เอามา!!! เขาส่ายหน้าเป็นสัญญาณว่าสิ้นไร้ไม้ตอกจริงๆ หนทางที่เหลือคือล้างจานใช้หนี้ เฮ้ย..ร้านนี้ไม่ใช้จานจะมีจานให้ล้างได้ไง ไม่มีก็ทำงานอื่นเด๊สรุปนายนั่นต้องทำงานใช้หนี้ที่กินไว้เพียบ ด้วยการ เรียกลูกค้าให้ร้านเราและทำทุกอย่างที่พ่อสั่ง
เชิญเลยคร้าบบบหมูปิ้งร้อนๆ ข้าวเหนียวนุ่มลิ้น กินแล้วจะติดใจคร้าบบบบบ อร่อยที่สุดในภาคใต้เลยนะครับ อื้ม อร๊อย อร่อย ดูผมกินสิครับ อร่อยอย่าบอกใครเชียว นายรูปหล่อพยายามเรียกความสนใจจากบรรดาคนเดินจับจ่ายทั้งหลาย แล้วมันก็ได้ผล โดยเฉพาะผู้หญิงที่กรูกันมาซื้อเพราะความหน้าตาดีของหมอนั่น
ฉันเอาสามไม้ข้าวเหนียวสามห่อนะ ว๊ายอย่าเบียดสิเธอ ชั้นมาก่อนนะยะ ลูกค้าสาวๆทั้งหลายต่างพากันมาชมโฉมอีตาเบื้อกนั่นเต็มไปหมดจนตาลาย เป็นอันว่าวันนี้หมอนั่นได้ความดีความชอบไปเต็มๆเลย เชอะ..อิจฉาเล็กๆ จนฉันต้องเมินหน้าหนีไปทางอื่น
หนูมัจไปเตรียมตัวได้แล้วลูก เดี๋ยวไม่ทันนะ ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีเรียนภาคค่ำ แว้ก..ไม่ทันแล้วววว
ส่วนอีตาหล่อนั่นยืนเรียกลูกค้าเหย็งๆไม่ยอมหยุดเลย ขยันจริงนะยะ
ลูกพี่ไม่แวะหน่อยหรือครับเจ้าหนุ่มเชื้อเชิญพลางยิ้มกว้าง พ่อเลยเขกกบาลเขาดังโป๊ก
โอ๊ย..ทำผมทำไมครับ ว่าแล้วก็คลำหัวตัวเองป้อยๆ
ก็เอ็งไปเรียกลูกค้าแบบนั้นใช้ได้ที่ไหน ร้านข้าไม่ใช่อะโกโก้นะเฟ้ยลูกพี่ๆ เชอะ!!! พ่อค้อนตานั่นก่อนลงมือเก็บแผงขายของพลางๆ
มองอะไรวะไอ้หนุ่ม
เปล่าครับคือดูท่าลุงชำนาญจัง ตอนเล็กๆผมก็ฝันอยากขายข้าวเหนียวหมูปิ้งเหมือนกันน้า พ่อมองหน้าเขาก่อนหัวเราะก๊าก
เด็กบ้าอะไรฟะจะฝันพิลึกๆอย่างเอ็ง บ้าว่ะ  พ่อยังขำน้ำหูน้ำตาไหลก่อนนึกได้ว่าฟอร์มหลุด ก็หันมาเก๊กเสียงเข้มแทน
ไม่ต้องมาพูดเฉไฉไร้สาระเลยนะ ถ้าเอ็งขายไม่ได้ในส่วนที่กินเข้าไป อย่าหวังว่าจะได้กลับบ้านเลย ฮึ่มๆ
เจ้าหนุ่มนั่นหันมามองพ่ออย่างดีใจออกนอกหน้า
ก็ดีน่ะสิครับ ผมก็ไม่อยากกลับอยู่แล้ว อิอิ  หมอนั่นมองหน้าพ่อแวบนึงก่อนพรั่งพรูความในใจออกมาอย่างหมดเปลือก
คือ..ที่จริงผม ผมทำงานเป็นเด็กส่งหนังสือพิมพ์มาก่อนครับแต่ตื่นสายประจำก็เลยโดนไล่ออกจากงานมาอ่ะครับลุง เขาพูดอย่างเขินๆก่อนเอามือจับหัวตัวเองแก้เก้อ น่ารักดีจังแฮะ
งั้นก็กลับบ้านไปซะสิ พ่อแม่ก็มีไม่ใช่เหรอ พ่อพูดแทงใจดำเขาดังจึ้ก ก่อนที่หมอนั่นทำหน้าสลดแล้วตอบว่า
พ่อแม่ผมตายตั้งแต่ผมยังเด็กมาก เพราะประสบอุบัติเหตุผมจึงต้องดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเองให้อยู่รอด แต่ก็ยังดีครับที่ญาติๆยังไม่ทิ้งผมซะทีเดียว จกนั้นผมก็วนไปอยู่กับญาติบ้างตามประสาคนพเนจร.เอ่อ..ลุง
พ่อทำหน้าแหยก่อนน้ำตาจะซึมออกมาและไหลพราก
พอๆพอแล้วฉันไม่อยากฟังเรื่องรันทดแบบนี้มันแซดหัวจายย ฮึกๆฮือๆ.ฟืด เจ้ารูปหล่อเห็นพ่อมีปฏิกิริยากับเรื่องที่ตัวเองเล่าก็ไถ่ถามว่าเป็นอะไรมากไหมแต่พ่อรึจะยอมรับโดยดีได้แต่ไล่ให้เจ้าหนุ่มไปเก็บร้านรวงเสียให้เสร็จ ก็พอดีกับที่ฉันแต่งตัวเสร็จจากบ้านมาถึงแผงอีกครั้งหนึ่งด้วยความมึนงงที่เห็นพ่อร้องไห้กระซิกๆ
พ่อเป็นไรไปอ่ะน้ำตาคลอเบ้าซะขนาดเลยอ่ะ
เปล่าเว้ย..ไม่มีไรซักหน่อย นี่เจ้ารูปหล่อไปทำหน้าที่รับส่งยัยหนูมัจฉาน้อยของลุงให้หน่อยสิ พ่อเอามือปาดน้ำตาแรงๆสองสามทีก่อนยิ้มแต้
หา..!!!! อะไรนะพ่อ อีตานี่น่ะเหรอ เพิ่งเจอกันวันเดียวไปไว้ใจมันได้ไงอ่ะโด่เกิดมันทำไรหนูกลางทางจะว่าไงเล่า..พ่อคิดเซ่คิด ฉันหน้าเบ้ก่อนหันไปมองอีตานั่นที่เก็บของไม่รู้ไม่ชี้อยู่ได้ น่าหมั่นไส้ที่สุด
ไม่เคยรู้นิสัยใจคอจะไว้ใจได้ไงเล่าพ่อ!!!! พ่ออ้ะ หน้าฉันบูดมากขึ้นเรื่อยๆก่อนที่พ่อจะเอามือแข็งแรงมาตบไหล่ฉันอย่างไว้วางใจสุดขีด
เอาน่าหน้าอย่างลูกพ่อไม่มีใครกล้าทำอะไรได้ลงอยู่แล้วละน่า ฮ่าๆๆๆๆ
กรี้ดดดดดดพ่อ ทำไมถึงพูดดูถูกลูกตัวเองต่อหน้าชายหนุ่มเยี่ยงนี้ รับไม่ด้ายยยย
ไปเหอะน่าวันนี้พ่อมีธุระที่สมาคมหมูปิ้งแห่งประเทศไทยสาขาภาคใต้
สมาคมหมูปิ้งหรือสมาคมคมวงไพ่กันแน่ห๊า..คุณพ่อจอมยุ่ง เฮ้อ..งี้ทุกทีเลยอ่ะ
รีบไปเถอะเดี๋ยวไปเรียนไม่ทันนะอีหนูเอ๋ย..
จ้าพ่อ ไปละนะ สวัสดีค่าขอตังค์กินหนมด้วย ฉันรับตังค์เสร็จก็รีบมุ่งหน้าไปทางโรงเรียนศฏษโซฏฆศษซฏฆโซศฏโฆซฏฆ็
ภาคค่ำสุดที่รักทันที อีตารูปหล่อก็รีบกวดฝีเท้าตามจนเหนื่อยอ่อนก่อนที่ฉันจะนึกอะไรบางอย่างออก จึงลดฝีเท้าลงเพื่อคุยกับเขา
ไม่รู้ว่าพ่อเป็นอัลไซเมอร์รึเปล่า? ก็ไหนเมื่อกี้เพิ่งโวยวายว่าใครเข้าใกล้ฉันเกินสามเมตรพ่อจะตะบันหน้ามันคนนั้นให้แหลกคมือเลยทีเดียวยังไงเล่า โธ่..ที่แท้ก็ไม่หวงลูกสาวคนนี้เลยซักนิด น้อยใจๆ
บ่นอะไรคนเดียวอ่ะคุณมัจฉาน้อย เออ..คุณชื่อสุวรรณมัจฉาจริงๆเหรอ ที่แปลว่าปลาทองอ่ะนะ โฮะๆแปลกดีจังเลย พ่อรูปหล่อกลั้นหัวเราะสุดฤทธิ์ก่อนที่ฉันจะเหยียบหัวแม่เท้าเขาเต็มเหนี่ยว
โอ๊ยเจ็บนะครับ แค่นี้ก็โกรธด้วย กำลังจะชมว่าน่ารักดีแท้ๆคุณนี่เจ้าอารมณ์จังแฮะ
เปล่าโกรธหรอกแต่มันหมั่นไส้ที่นายเข้ากับพ่อฉันได้เร็วขนาดนี้ เรื่องชื่ออ่ะเหรอทำไมคุณจะบอกว่าชื่อฉันแปลกอ่ะดิ๊ใช่ม้า ฉันเหล่มาทางเขานิดหนึ่งตอนเขาตอบว่าใช่ มันรู้สึกทะแม่งๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ เวรกรรมจริงๆ
ใครจะว่ายังไงฉันไม่สนหรอก ฉันพอใจชื่อนี้ ฉันชอบชื่อนี้ก็แล้วกันน่า ถึงจะแปลกอยูซักหน่อย แต่พอได้ยินเข้าครั้งนึง ก็จะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต จริงมะ ฉันหันมาขยิบตาแบบเก๋สุดๆให้เขา จนเขายิ้มออกมาได้นั่นล่ะถึงได้โอกาสถามชื่อเขาบ้าง
นายล่ะชื่ออะไร คุยกันมาป่านนี้แล้วยังไม่รู้ชื่อเลยอ่ะ
ผมชื่อนายนักปราชญ์ ขอรับคุณปลาทอง อิอิ แหม..มันแซวๆ 
ชื่อนักปราชญ์ที่หมายถึงผู้มีความรู้งี้เหรอ เหอะ ..แต่ดูนายหน้าโง่ๆนะ กัดมั่งดิ๊ เหอๆ
แต่ปลาทองมันมีความจำแค่สามวิเท่านั้นนะครับ เพราะฉะนั้นคุณโง่กว่าผมล่ะ ฮ่าๆๆๆ ดูมัน..ฮึ่มๆฝากไว้ก่อนเหอะนายรูปหล่อ
ว่าแต่คุณเก่งนะทำงานตั้งแต่เช้าจรดค่ำเลยแถมยังขยันเรียนอีกด้วย แหม..น่าชมเชยอ่ะ
นายชมคนอื่นเป็นเหมือนกันเหรอ เชอะ!!นึกว่ากัดเป็นอย่างเดียวเสียอีก ฉันสะบัดหน้าไปทางอื่นก่อนได้ยินเสียงหล่อนั้นชมชุดฉันแว่วๆ
น่ารักดีนะครับชุดนักเรียนภาคค่ำเหรอ ไม่เคยเห็นร้านไหนเขาแต่งแบบนี้เลยอ่ะ ส่วนใหญ่ก็พวกชุดชะเวิ้บชะว้าบกันทั้งนั้น แต่ก็ดีนะครับพวกตาเฒ่ามันชอบเด็กเอ๊าะๆฮ่าๆๆ
นี่นาย ฉันเหลือบตามองเขา เขากลับยื่นหน้ายื่นตามาใกล้ๆอีก
เรียกปราชญ์สิครับ ใจฉันเต้นตึ้กตั้กทำไมเนี่ย? ไม่ได้ต้องฟอร์มต้องฟอร์มแถมมันมาด่าฉันเสียหายว่าฉันเป็น.
เด็กสาวไร้เดียงสาแถมอายุเพิ่งจะสิบหกย่างสิบเจ็ดไม่เคยต้องมือชายมาก่อนด้วยซ้ำ จะมาว่าฉันไปทำงานบาร์บ้าบออะไรกันยะตาทึ่ม!!!!! ฉันแต่งชุดนี้เพื่อไปเรียนหนังสือย่ะจำไว้ด้วย!!!! เขาพิศมองชุดนักเรียนภาคค่ำของฉันอย่างละเอียด ก่อนวิจารณ์ว่ามันเหมือนเซเลอร์มูนไป ไม่เหมือนนักเรียนเอาซะเลย บ้าการ์ตูนมากไปรึเปล่าเนี่ยตาบ้าเอ๊ยชุดกะลาสีเรือธรรมดา ผูกผ้าลายจุดสีแดงเป็นโบว์แบบยุวกาชาด กะโปรงสีแดงจีบรอบ เพราะโรงเรียนของฉันเป็นโรงเรียนเอกชนแห่งเดียวในเมืองนี้เขาเลยออกแบบชุดตามกระแสแฟชั่นหน่อยๆแต่นายนั่นกลับบอกว่าเหมือน.เซเลอร์มูน เหอๆ ช่างมันเหอะ ว่าแต่
นายก็ยังเรียนม.ปลายไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไม่รู้ว่าโรงเรียนในเมืองนี้เขามีภาคค่ำกันตั้งนานแล้วแถมชุดยังน่ารักบาดใจสาวม.ปลายอย่างฉันอีกด้วย อิอิ
อ้อที่มาเรียนเพราะชุดอย่างเดียวเลยใช่มะ ไม่ใช่เพื่อความรู้ อืมๆเพิ่งรู้ว่าพวกปลาทองเนี่ยคิดกันแบบนี้เองจบคำฉันเลยซัดผั๊วะเข้ากลางหลังพ่อคุณป๊าบใหญ่จนเขาสะอึก ฮ่าๆๆสะใจ
แล้วนายล่ะโรงเรียนนายใส่ชุดเครื่องแบบแบบไหน คงเท่น่าดูเลยเนอะ
เปล่าหรอกฉันเลิกเรียนมาตั้งนานแล้ว ลาออกกลางคันน่ะ แหะๆเขาหัวเราะแห้งๆหน้าจ๋อยๆเมื่อพูดเรื่องเรียนหนังสือ
เหรอๆ ทำไมล่ะ?นี่รูรึเปล่าเพื่อนที่ห้องฉันก็มีแบบเธอเยอะเลยล่ะ แล้วไม่คิดจะไปเรียนอีกครั้งเหรอฉันเดินตามเขาที่เดินลิ่วๆไปข้างหน้า
ไม่ล่ะ ขอผ่านดีกว่านะ นายนักปราชญ์ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
นี่ๆถ้าเรียนดีๆมีสิทธิ์สอบเข้ามหาวิทยาลัยด้วยนะ ถึงต้องใช้เวลาเรียนสี่ปีถึงจะจบแต่ก็เรียนสนุกไม่มีเบื่อเลยล่ะ
จะชวนไปเรียนด้วยล่ะสิเนี่ย
ก็ที่พูดๆนี่ไม่เรียกชวนแล้วจะให้เรียกว่าอะไรเล่า..เหอะน่า ไปเรียนด้วยกันนะสนุ้กสนุกแหละปราชญ์
เห็นจะไม่ล่ะ ขอบคุณที่ชวนนะ แต่ป่านนี้แล้ว..ผมไม่ชอบเรียนซะด้วย ผมเกลียดโรงเรียนเขาทำหน้าเศร้าอีกแล้ว ฉันเลยได้แต่พูดคำว่า ตามใจละกัน
จะบอกให้ว่าที่โรงเรียนฉันมีแต่คนอยากเรียนหนังสือจริงๆทั้งนั้นเลยนะขณะที่ฉันโอ่ถึงโรงเรียนด้วยความภาคภูมิ ตานักปราชญ์ก็โพล่งขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
แล้วโรงเรียนเธอไม่มีผู้ชายดีๆบ้างเลยเหรอ???
ทำไมเหรอ???
เฮ้อ..ไม่มีผู้ชายดีดีตกหล่นอยู่แถวนี้บ้างเหรอไงน้า!!!! กึ๋ยตาบ้ากล้าล้อเลียนฉันเหรอ
ฉันเลยเหวี่ยงกระเป๋านักเรียนใส่หลังเขาไม่ยั้ง กรี้ดๆๆ
นาย..ดะ..ได้ยินด้วยเหรอ ตาบ้า!! เขาทำท่าครุ่นคิดก่อนหันมามองฉัน
อ้าว..เธอพูดแบบนี้จริงๆอ่ะเหรอ อุ๊บส์!!!ไม่น่าเลยเรา ตกหลุมพรางจนได้
ระวังเห๊อะ โบราณเขาว่าไว้เลือกนักมักได้แร่ แบร่ๆ โอ๊ย..คนผีทะเลยังมาล้อเค้าอีก ทนไม่ไหวแล้วเฟ้ย!!!
จะไปไหนก็รีบๆไสหัวไปเลยป่ะ ไม่อยากเสวนาด้วยแล้วคนบ้า!!!!ว่าพลางก็จ้ำพรวดไปโรงเรียนแบบไม่คิดชีวิตแต่อีตารูปหล่อก็ยังตื้อไม่เลิก จะตามมาทำไมฟะ! 
อ่ะ..อย่าเพิ่งโกรธดิ ไม่ได้ตั้งใจยั่วโมโหเลยนะ แค่พลั้งปากไปนิดส์นึงเอง นะ..เดี๋ยวผมเดินไปส่งดีๆ จะไม่พูดจาไม่ดีอีกแล้ว ฉันหันขวับไปตวาดใส่หน้าเขาอย่างแรง
บอกว่าไม่ต้องก็ไม่ต้องสิ นักปราชญ์ชะงักกึกก่อนตื้อต่อ
แต่พ่อคุณ..สั่ง เสียงเขาเริ่มแผ่วปลาย
ฉันอยู่ม.ปลายแล้วนะ ไม่ใช่เด็กๆ ดูแลตัวเองได้  ก่อนเลี้ยวเข้าห้องเรียน ฉันแว๊บมาตะโกนใส่เขาอีกที
กลับเองก็ได้ย่ะ ไม่ต้องมีใครมารับ  แล้วฉันก็ผลุบหายไปในห้องเรียน เหลือก็แต่เจ้ารูปหล่อยืนงงเป็นไก่ตาแตกอยู่ตรงนั้น ก่อนเหม่อมองอาคารเรียนหลังใหญ่อย่างเศร้าสร้อยแล้วเดินจากไปฉันลอบมองเขาทางหน้าต่างห้องเรียนแล้วรู้สึกแปลกๆในหัวใจแต่ไม่สามารถบอกใครได้
เฮ้อ..เราไม่น่าไปพูดแบบนั้นเลยอ่ะ ถ้าเรากลับบ้านเองมีหวังหมอนั่นโดนพ่อยำเละแหงมๆแน่..แต่ นึกถึงคำพูดเขาเมื่อกี้แล้ว..มันน่านัก..ฮึ่มดีสมน้ำหน้า อยากซ่าส์ดีนัก 
และแล้วเวลาก็ผ่านไปจนหมดคาบเรียนของวันนี้เพื่อนต่างบอกลา ราตรีสวัสดิ์กันเรียบร้อยก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนฉันน่ะเหรอ แว๊บๆ แอบมองดิ๊ว่าอีตานั่นมันจะมารับอ้ะเปล่า..ฮี่ๆๆไม่มาจริงๆด้วยแฮะ
คอยดูซิว่าหมอนั่นจะทำหน้ายังไงเวลาโดนพ่อดุ ก้ากๆๆ
ระหว่างทางเดินกลับบ้าน ฉันได้แต่นึกในใจว่ากลับคนเดียวมันก็สบายดีหรอก แต่ว่า..ใครอ่ะ..ใครตามมาข้างหลัง กึ๋ยส์ น่ากลัวแฮะรู้งี้ไม่น่าไปไล่เขาเลยเรา แงๆ ทำไงดีล่ะนี่ ฉันก้าวฝีเท้าให้เร็วขึ้นรัวขึ้น ใจก็เต้นถี่ขึ้นแรงขึ้นจนหอบแฮ่กๆ โอ๊ย..คิดไปเองหรือเปล่าฟะเนี่ย เขาคงกลับทางเดียวกะเราหรอกน่า ไม่มีอะไรๆ ตึกตึกตึกตึกตึก
วิ่งดีกว่าโว๊ยยหลวงพ่อโกยช่วยลูกด้วย ฮือๆมันตามหลังมาแล้วววว ทำไงดีๆ ตายแล้วพวกบ้ากามชัวร์ๆเลยอ้ะ
หนีๆๆๆๆวิ่งๆๆๆๆๆๆ
หมับ!!!!!และแล้วมันก็ตามจับตัวฉันจนได้ อ๊ากส์!!!!ทนไม่ไม่ไหวแล้วเฟ้ย อย่างนี้ต้องเจอหมัดเส้าหลินสิบแปดอรหันต์ซะแล้ว พลั่ก!!!!!!!! เอ่อนี่เราชกเจ้าบ้ากามกระเด็นเลยเรอะเนี่ย? ง่ารอดแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ
อ้าว..ไหงไอ้บ้ากามหน้าตาคุ้นๆเหมือนตาปราชญ์เลย เฮ้ย!!!!ตาปราชญ์นี่ เวรกรรม แอบตามมาก็ไม่บอกนะ
อูยยยย.
โทษทีนะ ก็เล่นพิเรนทร์ตามมาเหมือนพวกบ้ากามแบบนี้ ฉันก็เข้าใจผิดน่ะสิ เขาไม่ว่าอะไรแถมหันมายิ้มแต้อีก
ทีนี้รู้แล้วใช่ม้า..ว่ากลางค่ำกลางคืนน่ะ ผู้หญิงไม่ควรเดินคนเดียวมันอันตราย
อืม รู้แล้วเจ้าค่ะ เสียงในใจนักปราชญ์แต่ยัยคนนี้คงเอาตัวรอดได้สบายๆเหอะนี่ฉันรู้นะยะตัวคิดอะไรอยู่แอบกัดฉันอีกล่ะสิ ฮึ่ม..แล้วฉันก็บิดเขาเนื้อเขียวโดยไม่มีเหตุผลมารองรับค่ะ
ระหว่างทางที่ฉันเดินกลับบ้าน นายนักปราชญ์เขาชวนดูดาวบนท้องฟ้าด้วยล่ะ แหม..โรแมนติกจริงๆ
อย่างกับเพดานดาวเลยเนอะ สวยมากกกกกกกก แต่ดันเหลือบไปเห็นแววตาเศร้าสร้อยของเขาอีกแล้ว
เพิ่งเคยกินหมูปิ้งข้าวเหนียวอร่อยๆอย่างนี้เป็นครั้งแรก มัจเคยทำหรือเปล่าล่ะ คราวหน้าทำให้ผมชิมหน่อยนะจะเตรียมยาแก้ปวดท้อง ท้องเสียไว้ล่วงหน้า ฮ่าๆๆ
คนผีหลอกกัดกันอีกแล้วนะ ฉันสะบัดหน้าพรืดก่อนวิ่งตื๋อเข้าบ้านที่มีพ่อนั่งดวดเหล้ารอเราอยู่แล้ว
เอาไอ้หนุ่มมาๆๆเพื่อมิตรภาพที่ยาวนานของบ้านเรา เชียส!!! แหม..พ่อนี่ก็เวลาเมาเป็นฝรั่งขึ้นมาเชียะ
อีตาหล่อก็บ้าจี้ดื่มเข้าไปได้ไงหมดแก้ว เฮ้อ..พอกัน
เอ้อ..พ่อหนุ่มคอทองแดงเหมือนกันนี่ ดีๆๆ ไม่มาวไม่เลิกลา ฉลองๆๆ
เอ่อ..ลุงครับความจริงผมยังไม่บบรลุนิติภาวะ
เฮ้ยอย่าคิดมากน่าลุงดื่มตั้งแต่อายุสามขวบไม่เห็นมีใครว่าไรเลย
ปัดโธ่เว้ยย!!เงียบซะทีได้ไหม ทำการบ้านไม่รู้เรื่องเลยพ่ออ่ะฉันถือสมุดการบ้านมือสั่นด้วยความโกรธปนรำคาญอย่างมากถึงมากที่สุดที่บ้านมีแต่เสียงเอะอะ
การบ้านเอาไว้ทำพรุ่งนี้ก็ได้นี่หว่าทำไมต้องตอนนนี้เล่าอีหนู สิ้นคำฉันก็สะกิดถามพ่อด้วยเสียงเบาว่าทำไมตานั่นถึงไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องเสียที พ่อเลยกระซิบว่าเรื่องมันยาวก่อน้ำตาปริ่ม
เรื่องมันเศร้านะลูกมัจ หมอนี่มันตัวคนเดียวพ่อแม่ตายหมด เฮ้อพ่อมักใจอ่อนกับเรื่องแบบนี้ซะด้วยสิ
..อยู่คนเดียวเหรอ..ไม่น่าเชื่อเลย ดูไม่เห็นเหมือนคนตกยาก.
พ่อหนูหนวกหูเบาๆหน่อยได้ป่ะ โธ่เว้ยยไม่เข้าใจกันพอดี ตานั่นมองโจทย์คณิตศาสตร์ในมือฉันแล้วพูดในสิ่งที่ฉันไม่คาดคิด
นี่ไงไม่เห็นยาก ก็ใช้ทฤษฎีนี้สิ อะไรนะ นายพูดว่าข้อนี้ไม่ยากเหรอบ้า 
ฉันทำมาตั้งชั่วโมงแล้วยังแก้โจทย์ไม่ออกเลย อยู่ๆนายมาบอกว่า ง่ายงั้นเหรอ หยามกันเกินไปแล้ว..อย่างงั้นไหนนายทำให้หมดเลยซิ ง่ายนักไม่ใช่เหรอ เขาส่ายหน้าก่อนหันมาพูดอย่างใจเย็น
มาเดี๋ยวผมสอนให้นะ พ่อมองเขาอย่างทึ่งๆในความสามารถด้านคำนวณของเขา
ไอ้หนุ่มนี่ฉลาดเว้ย เอางี้สิ ไปเข้าโรงเรียนเดียวกับหนูมัจเขา หัวดีๆอย่างงี้น่าเสียดายออก
แต่.ผม
นักปราชญ์เขาเกลียดโรงเรียนค่ะพ่อ เขาบอกหนูเอง
งี่เง่า!!!!!พ่อตวาดเขาพร้อมกระชากคอเสื้อขึ้นมา
ผะ..ผมขอโทษ
เออ..โทษทีฉันรุนแรงไปหน่อย
อ้าว!!!
แต่ถ้าเรื่องเงินละก็ไม่ต้องห่วงคนอย่างพ่อสุพจน์หมูปิ้งคนนี้ส่งเสียได้สบายอยู่แล้ว จิ๊บจ๊อยมากๆ ดีซะอีกจะได้เป็นเพื่อนไปกลับกับหนูมัจ ฉันจะได้ไม่ต้องห่วงมาก คิดให้ดีๆนะไอ้หนุ่ม พ่อตบบ่าเขาเบาๆ เขาออกอาการเกรงใจพ่อตะหงิดๆแต่.
อย่าเลยครับคุณลุงนักปราชญ์ไหว้ที่พ่อมีเมตตากับเขาแต่เขารับไม่ได้จริงๆ
ปัดโธ่ว๊อยยไอ้บ้านี่ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงฟะ บอกให้ไปก็ไปเด๊
พ่อใจเย็นพ่อ ค่อยพูดค่อยจากันดีกว่านะคะ
ผมขอโทษจริงๆครับ อภัยให้ผมด้วย ผมขอบคุณในความหวังดีของคุณลุงมากๆแต่ผมเกลียดโรงเรียนจริงๆแม้แต่ชื่อยังไม่อยากได้ยินเลย เห็นใจผมเถิดครับ นักปราชญ์ก้มกราบพ่อสุพจน์ด้วยน้ำตานองหน้าเขาคงเกลียดโรงเรียนจริงๆ
เข้าใจล่ะ งั้นฉันจะไม่บังคับนายหรอกนะ
แต่ผมขอทำงานกับลุงแทนนะครับ พ่อกับฉันจ้องหน้าเขาแบบงงๆ
ก็เอาสิ ขอให้คิดว่าที่นี่เป็นบ้านนายแล้วกันนะ
พ่อ!!!ฉันส่งเสียงประท้วง..ก็จะให้ผู้ชายอื่นเข้ามาอยู่บ้านเราได้ไงล่ะอันตรายจะตายไป
ขอบคุณครับ นักปราชญ์ยิ้มหน้าแป้นแล้น
แต่ขอเตือนไว้ก่อนนะว่าห้ามล่วงเกินมัจฉาน้อยของลุงเป็นอันขาด ไม่งั้นจะเพ่นกบาลแยกจริงๆด้วย
ครับต่อให้มีมัจฉาน้อยเหลือแค่คนเดียว อารมณ์ที่ว่านั้นก็จะไม่เกิดขึ้นกับผมแน่นอนครับฮ่าๆๆพ่อได้ยินเขาพูดแบบนั้นถึงกับเคืองค่ะ
อะไรนะหญิงงามขนาดนี้ถ้าลองได้สัมผัสแต่ไม่มีความรู้สึกอะไรเลยก็ทึ่มแล้ว อีตารูปหล่อถึงกับเหงื่อตก..อะไรกันฟะพ่อลูกเจ้าปัญหาเนี่ย