รักได้ไหม..ถ้าหัวใจบอกว่าใช่ ตอนที่4

ผู้ชายบนดวงจันทร์

โต้งมองไปเห็นพายุกับน้ำฝนเดินมาด้วยกัน"เป็นไปได้ยังไงว่ะเนี้ย"  "อะไรโต้ง"  "สองแก่ก็ลองดูสองคนนั้นสิ"  "ใครเหรอโต้ง"  "ก็น้ำฝนกับพายุไง"  "เราก็ว่าแปลกว่ะโต้งเมื่อวานสองคนนั้นยังทะเลาะกันอยู่เลย"  "แต่ก็ดีเหมือนกัน รุ่นน้องเราจะได้ไม่ต้องมีใครทะเลาะกัน"  "ช่ายเลยโต้ง"    แล้วพายุน้ำฝนก็เดินเข้ามาทักทายรุ่นพี่ "สวัสดีครับ (ค่ะ) พี่โต้ง พี่สอง พี่อึ่ง พี่น้อย พี่อัญ  พี่เสก" "สวัสดีครับ  สวัสดีค่ะ พายุ น้ำฝน"  "ทำไมวันนี้เธอสองคนเดินมาด้วยกันได้ล่ะ" พี่สองถาม  "อ้อพอดีบ้านผมกับน้ำฝนอยู่ที่ปทุมเหมือนกันครับ"  "แล้วทำไมเธอสองคนคุยกันได้ล่ะ เมื่อวานยังทะเลาะกันอยู่เลย"พี่สองถามอีก "ผมคิดว่าเรายังต้องเจอกันอีกตั้ง 4 ปี ก้น่าจะดีๆกันเอาไว้ครับพี่" พายุตอบ  "ถ้าเป็นแบบนี้พี่ก็ดีใจด้วย เมื่อวานก็ใจหายเหมือนกันที่พวกเธอทะเลาะกัน" พี่โต้งพูด  "เอาพวกเธอไปนั้งรถเพื่อนๆที่โต๊ะลายจุดล่ะกัน เห็นมากันหลายคนแล้วนิ"  "ค่ะพี่สอง"  แล้วทั้งคู่ก็เดินไป หากลุ่มเพื่อนๆตรงโต๊ะที่รุ่นพี่บอก   "สวัสดีพายุ น้ำฝน เราชื่อเอิร์ธนะ"  "สวัสดีครับ" "สวัสดีค่ะเอิร์ธ"  "เราอุ้มนะ" "เราก้อยจ้า" "เราเบิ้ล" "ผมเบิร์ดครับ" "เจี๊ยบค่ะ" "ป๊อกครับ" จนแนะนำทำความรู้จักกันหมด และพายุกับน้ำฝนก็คุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน
"น้องๆครับมารวมตัวกันที่นี้ได้แล้วครับ"  "ครับพี่"  "ไหนลองดูเพื่อนๆว่ามาครบหรือยัง"  "ครบแล้วครับ" "ดีมากครับที่ว่าวันนี้น้องทุกคนรับผิดชอบดีมากครับ โดยเฉพาะ พายุกับน้ำฝน ตรบมือให้เพื่อนทั้งสองหน่อยครับ" พี่โต้งพูด  แล้วเสียงตรบมือก้ดังขึ้น "ขอบคุณมากครับ" "ขอบคุณมากค่ะ"   "เอาล่ะครับน้องวันนี้ก็เป็นวันรับน้องวันสุดท้ายแล้ว พี่มีอะไรจะให้น้องแล้วทุกคนก็ห้ามปฎิเสธนะครับ"  "แล้วพี่ดต้งจะให้ผมทำอะไรล่ะครับ" "ใจเย็นๆนายเอิร์ธ เดี๋ยวได้รู้แน่" "น้อยๆเตรียมอุปกรณ์"  "ได้เลยโต้ง" "ให้น้องๆจับคู่กันนะครับ แต่ขอให้น้องน้ำฝนกับพายุคู่ ถือว่าเป็นต้นแบบของเชือกเชื่อมสัมพันธ์"  ตอนนั้นพายุกับน้ำฝนก็รู้สึกอายๆ และเพื่อนๆก็ส่งเสียงแซวกัน  "รุ่นนี้ดี ลงตัวพอดี เอาเชือกเชื่อมสัมพันธ์มาหน่อยเสก" "20เส้นพอไหมโต้ง" "น่าจะพอนะ"   หลังจากนั้นรุ่นพี่ก็รับน้องกันอย่างสนุกสนาน จนน้องหน้าตาเปอะเปื้อนจนจำไม่ได้ว่าใครเป็นใคร เพราะโดนสีป้ายหน้าทุกคน  "เอาล่ะครับน้องๆทุกคนเป็นไงบ้างครับสนุกกันบ้างไหม" "สนุกครับ สนุกค่ะ"  "ถือว่าช่วงเช้ารับน้องเสร็จแล้ว แต่ช่วงบ่ายจะมีเซอร์ไฟล์ให้กับน้องๆทุกคน" "อะไรเหรอครับพี่โต้ง"   "ในช่วงบ่ายพี่จะให้รุ่นน้องรับพี่ๆคืน" "เย้ๆๆเสียงรุ่นน้องดีใจ" "เดี๋ยวๆก่อนครับ แต่มีข้อแม้ว่าห้ามไปเสียเงินซื้ออุปกรณ์เด็ดขาด" "โธ่แบบนี้ก็หมดสนุกสิพี่" "แล้วห้ามใครล้างหน้านะครับ ถ้าใครฝ่าฝืนถือว่าช่วงบ่ายเป็นอันโมฆะ" ไปได้แล้วครับเจอกันช่วงบ่าย
เวลา 13.00 น. "น้องครับมีเพื่อนคนไหนยังไม่มาบ้างครับ พายุช่วยพี่ดูหน่อยครับ"  "ครับ  12 3 4 5..... ครบครับ"  "เอาล่ะครับถึงเวลาที่น้องๆรอคอยกันแล้วสิท่า แต่ก่อนที่จะทำพี่ขออะไรอย่างหนึ่ง" "อะไรครับ(ค่ะ)พี่"   "ห้ามน้ำเกลือเด็ดขาด"  "โธ่แล้วที่พี่ล่ะ" "หรือว่าจะไม่เอาคืน"  "ก็ได้ๆ" "เริ่มได้เลยครับ" แล้วรุ่นพี่ที่แสนดีทุกคนก็ถูกน้องใหม่รับคืน ทุกคนสนุกสนานและประทับใจกันมากๆ จนเวลาผ่านมาถึง 15.00 น. "เอาล่ะครับสนุกกันมามากแล้ว ตอนนี้เราจะมาถ่ายรูปกันเป็นที่ระลึก อ้าว 1 2 3 แช่ะ" หลังจากที่ถ่ายรูปเสร็จ "น้องครับประมาณบ่าย4เราจะมารวมกลุ่มกันที่นี่อีกนะครับ ตอนนี้ให้ทุกคนไปล้างหน้าล้างตาให้สะอาดอีก 1 ชม.มากันที่นี้นะครับ ไปได้ครับ"  แล้วรุ่นพี่กับรุ่นน้องก็รีบไปล้างหน้าทำความสะอาดร่างกาย ส่วนรุ่นพี่ที่ทำความสะอาดร่างกายแล้วก้ไปรวมตัวกันเพื่อที่จะจัดพิธีบายศรีสู่ขวัญรุ่นน้อง จนมาถึงเวลาที่นัดหมายไว้ เอาล่ะครับตอนนี้พี่ขอให้น้องๆทุกคนนั้งกันเป็นวงกลมครับ "วันนี้พวกพี่จะจะบายศรีสู่ขวัญให้กับน้องๆทุกคนนะครับ อะไรดีๆในช่วงรับน้องที่ผ่านมาก็ขอให้น้องๆเก็บไว้เป้นความทรงจำนะครับ อะไรที่ไม่ดีก้ให้ทิ้งมันไป ส่วนสิ่งไหนที่พี่ทพให้รุ่นน้องไม่พอใจพี่ก็ต้องขอโทษน้องๆทุกคนด้วย วันนี้พี่ขอรับน้องทุกคนเข้าสู่คณะครุศาสตร์ เอกการประถมศึกษา และตอนนี้น้องทุกคนได้เป็นลูกพระนางอย่างเต็มตัว อึ่งเริ่มได้" "โอ ละโอ ละ หนอ ....น้องเอย แล้วก็พีธีบายศรีสู่ขวัญที่เต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความประทับใจของรุ่นน้อง "เอาล่ะครับวันนี้ขอให้น้องๆทุกคนกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ แล้ววันจันทร์เริ่มมาเรียนกันนะครับ โชดดีครับน้องๆทุกคน"  "น้ำฝนเรากลับบ้านกันดีกว่า" "ไปสิพายุ" แล้วทั้งคู่ก็เดินไปด้วยกัน โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ