หลังจากที่รุ่นพี่ปล่อยให้รุ่นน้องกลับบ้านได้ ในเวลานั้นก็เย็นมากแล้ว แต่รุ่นพี่ก็ยังอยู่ต่อเป็นกลุ่มประชุมกันว่าพรุ่งนี้จะรับน้องยังไงกันดี "พรุ่งนี้วันสุดท้ายของวันรับน้องแล้วนิ เราจะทำอะไรกันดี"รุ่นพี่ชื่อโต้งพูดออกมา "งั้นพรุ่งนี้เราจัดบายศรีกันดีม่ะ" รุ่นพี่ชื่อสองเสนอออกมา "ดีๆน้องๆจะได้ประทับใจ" "งั้นตกลงตามนี้นะ ป่ะกลับบ้านกันเถอะ" โต้งพูดกับเพื่อนๆ ทันใดนั้นก็มองไปเห็นรุ่นน้องชื่อนายพายุเลยถามไปว่า "นี่นายพายุทำไมยังไม่กลับอีก" "ผมไปหาเพื่อนที่เอกดนตรีมาครับ กำลังจะกลับแล้วครับพี่โต้ง" "พรุ่งนี้อย่ามาสายล่ะนายพายุ" "ครับพี่" แล้วพายุก็เดินไปที่ป้ายรถเมล์ ก็ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง "นั้นมันน้ำฝนนิ" พายุก็เดินเข้าไปถาม "นี่น้ำฝนทำไมเธอยังไม่กลับอีกล่ะ" "เออคือว่าฉัน" "เออทำไมล่ะ" พายุถาม "คือฉันกลับไม่ถูกแล้วฉันก็ไม่รู้จะขึ้นรถเมล์สายอะไรด้วย น่าอายจัง" น้ำฝนตอบ "จริงหรือ ไม่น่าเชื่อ แล้วบ้านบ้านเธออยู่ไหนล่ะ" "บ้านเราอยู่ปทุมธานี" "เราก็อยู่ปทุมเหมือนกัน" "จริงเหรอพายุ" "จริงสิ" "ป่ะน้ำฝนเดี๋ยวกลับกับเราแต่ต้องข้าไปขึ้นฝั่งโน้นกัน" "ฝั่งวัดราชาเหรอพายุ" "ใช่ๆ ระวังรถนะน้ำฝน" "แล้วเราต้องขึ้นรถเมล์สายอะไรล่ะ" "สาย 33 รถเมล์สายมรณะ ต่อเดียวถึงปทุม" "ฟังดูก็น่ากลัวแล้ว" "นั้นไงน้ำฝนรถมาแล้ว" แล้วทั้งคู่ก็นึ้นรถเมล์ "โชคดีจังน้ำมีที่ว่างพอดีเลย" หลังจากที่ขึ้นรถเมล์ทั้งพายุแล้วน้ำฝนก็นั้งคุยกัน โดยพายุถามน้ำฝนว่า...... "น้ำฝนทำไมเธอถึงกลับไม่ถูกล่ะทั้งที่บ้านเธอก็อยู่ที่ปทุม" "คือเราเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ไม่กี่วันเอง " "แล้วเธอมายังไงล่ะเมื่อเช้า" "ที่บ้านมาส่งอ่ะ แต่เราอยากลองกลับเองดูบ้าง" "คราวนี้ก็ไปกลับถูกแล้วสินะ" "จ๊ะ" "แต่ตอนขาไปต้องขึ้นรถเที่ยวตี5นะ" "ทำไมล่ะ" "ก็ถ้าออกช้ารถติดไงน้ำฝน" "เข้าใจแล้ว" "พายุวันนี้เราขอโทษด้วยนะ" "เรื่องอะไรเหรอน้ำฝน" "ก็ที่พูดจาไม่ดีกับเธอไงวันนี้" "ไม่เป็นไรหรอก เราก็ต้องขอโทษน้ำเหมือนกันนะ" แล้วทั้งคู่ก็คุยกันจนถึงปทุมสุดสาย น้ำฝนบ้านน้ำฝนอยู่ตรงไหนอ่ะ" "เดินไปนิดเดียวก้ถึงแล้ว แล้วนายล่ะพายุ" "เราต้องนั้งรถต่อไปอ่ะ บ้านเราอยู่ก่อนถึง สามโคก" "อืม" "แล้วพรุ่งนี้ไปหร้อมกันไหมน้ำฝน" "ไปสิพายุเราจะได้มีเพื่อนคุย" "งั้นพรุ่งนี้เจอกันตี 5 ที่ท่ารถนะ" "ได้สิพายุ อย่าสายนะ" "งั้นเราไปก่อนนะน้ำฝน" "บายนะ" แล้วทั้งคู่ก้แยกย้ายกันกลับบ้าน ... "สวัสดีค่ะแม่" "ทำไมเพิ่งกลับถึงบ้านล่ะลูก" "พอดีหนูกลับไม่ถูกค่ะแต่เจอเพื่อนอยู่ปทุมเหมือนกันก้เลยโชคดีค่ะ" "เพื่อนที่ไหนเหรอลูก" "เพื่อนที่เรียนเอกเดียวกันค่ะแม่" "งั้นเดี๋ยวลูกขึ้นไปอาบน้ำ แล้วลงมาทานเข้านะ แล้วก็รีบเข้านอน พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้านิ" "ค่ะแม่" หลังจากที่น้ำฝนทำอะไรเสร็จหมดแล้วก็เข้านอน ... เวลา 05.00 น. "รอนานไหมพายุ" "ไม่นานหรอกเราก้เพิ่งมาถึงเหมือนกัน ไปกันเถอะน้ำฝนออกช้ารถจะติด" "รถไม่ติดก็วิ่งไม่ได้สิพายุ.อิอิ" "น่านเล่นมุขแต่เช้าเลยนะ" แล้วทั้งคู่ก็เดินทางไปเรียนเวลา 7.00 น. ก็ถึงสถาบัน "นี่พายุเราไม่ถึงเช้าไปเหรอ" "ไม่หรอกน้ำฝนเราจะได้มีเวลากินข้าวไงแล้วก็มีเวลาทำธุระส่วนตัว" "จ้าๆๆ" "เราไปที่โรงอาหารกัน" แล้วทั้งคู่ก็ไปทานข้าวด้วยกัน จนใก้ลถึงเวลาที่รุ่นพี่นัด "น้ำฝนเราไปกันเถอะ" แล้วทั้งคู่ก็เดินไปตึกครุศาสตร์ จนรุ่นพี่เห็น 2 คน .เหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ
ผู้ชายบนดวงจันทร์ 8 ส.ค. 2548 09:11 น. - ID 5614 
698
0
0
8 สิงหาคม 2548 09:52 น. - comment id 85932
ความรักกำลังเริ่มก่อตัวขึ้นโดยที่ 2 คนนี้ไม่รู้ตัว
แต่ก็น่ารักดีนะ
8 สิงหาคม 2548 10:52 น. - comment id 85935
8 สิงหาคม 2548 10:59 น. - comment id 85936
ม่ายอยากจะพูดถึงเลย
งั้ยก้อลองติดตามตอนต่อไปท่าจะดี
8 สิงหาคม 2548 21:32 น. - comment id 85949
วันนี้มาแปลกๆๆๆอะ ดีกันแล้วหรือนี้ อิจฉานะ บ้านก็อยู่ที่เดียวกัน ไม่นานคู่นี้แฟนกันแน่เลยยยอะ พี่อะ เอาจากประสบการณ์จริงป่าวเนี้ย
อยากรู้อะ ถ้ามาสาย รุ่นพี่จะลงโทษยังไงอะ
เสียดาย คู่นี้มาเช้า เลยอด เลยอะพี่
9 สิงหาคม 2548 09:25 น. - comment id 85952
กำลังเริ่มเข้าได้เข้าเข็มแล้วละสิ 555
2 กันยายน 2548 11:33 น. - comment id 86430
5555....น่ารักน่าลุ้นเชียว เน้นการรับน้องใหม่มากเลยนะ ยังเดาม่ายออกว่าแนวเรื่องจะยังงัยต่อไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ