ความรัก..ลอยกระทง..รวยสู้ชีวิต - -"

คนมันชอบโม้นะ

เมื่อเช้าวันจันทร์ที่ 20 พฤศจิกายน 2547 เวลา 10.00 น. หลังจากที่ผมได้กลับมาจาก
การประลองยุทธเพื่อค้นหา King of Cronous ในวันเสาร์และอาทิตย์นั้น ผมได้กลับมาบ้านหลังน้อยของ
ผม เหนื่อยแสนเหนื่อย ช่วงนี้กิจกรรมเยอะจัด ม่ายรู้ Gm ทำไปได้ไง ไม่เหนื่อยกันบ้างเหรอ ที่อื่นไม่เห็น
จะมีแบบนี้บ้างเลย เห็นจัดทีก็หายไปนานเลย โอ้พระเจ้าโครนอส มันยอดมาก... จากนั้นผมได้ฟุบลงไป
ที่นอนโดยไม่ได้เช็คจดหมายที่กองอยู่บนโต๊ะที่แม่บ้านจัดมาวางไว้ให้ เมื่อเช้า... แสงอาทิตย์สาดส่อง
มาทางหน้าต่าง ส่องมายังม่ายตาของผม อ่า.... ตื่นก็ได้ (วะ) ยามเช้าในหมู่บ้านโครนอสเป็นเช้าอันสด
ใสผมมองที่หน้าต่างพบ คุณSyheril  เจ้าของโรงแรม ยืนถือเครื่องดื่มอยู่หน้าร้าน มองไปแถวน้ำพุ ก็เห็น 
คุณ Rolling เริ่มที่จะจัดร้านแล้ว เช้านี้สดใสเสียจริง  ขณะกำลังอารมณ์ดีอยู่นั้น ตาก็เหลือบไปมองยัง
โต๊ะ เห็นจดหมายอยู่หลายฉบับเลยเชียว จึงเดินมาเปิดดูก็ อืม...ค่าโทรศัพท์ ค่าบัตรเครดิต(มีได้ไง
หว่า) เอ่....ฉบับสุดท้ายนี้ กระดาษมันคุ้นๆ นะ  อ่า... ที่แท้ของน้องออม แฟนสุดที่รักของเรานี้เอง อา...
ไม่ได้เจอกันหลายกิจกรรมเลยตั้งแต่สมัยที่ยังเก็บเลเวลที่ถนนวัดกันอยู่ ครั้งแรกที่เจอเธอ เธอกำลัง
โดน Night Clawler ไล่กระซวกไส้อยู่ ความสดใสบวกกับ ท่ายิงธนูของเธอยังทำให้ผมฝันหาเสมอมา 
กว่าจะจีบได้ต้องตามไปรับไปส่ง ซีทิส - ถนนวัดอยู่นาน อาจเป็นเพราะ ช่วงนี้ ผมมาทำกิจกรรมที่ เมือง
โครนอส นานไปหน่อย เธออาจจะคิดถึงส่งจดหมายกำลังใจ มาให้แน่นอน ว่าแล้วผมก็เปิดอ่านอย่างรวด
เร็ว เนื้อความในจดหมายมีอยู่ว่า
 ถึง ........ คนไม่มีหัวใจ
นี่ออมนะ ทำไมไม่ติดต่อกันมาเลยล่ะ กิจกรรมที่โครนอส มันสนุกมากใช่มั้ย . /.   คงมีความสุขกว่าอยู่
กับออมเลยล่ะสิ เค้าโกรธแล้วนะ ถ้าไม่ติดต่อมาก็อย่าเจอกันเลยล่ะกัน  ออม
จ้าก.!!
เสียงร้องดังปาน โดนเก้าอี้ทับขา ดังขึ้น ทุกคนแถวนั้นมองไปที่โรงแรมในสายตาเดียวกัน 
 พระเจ้า โครนอส มันแย่มาก......  น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินออกมา โธ่...น้องออม  เราแค่ไม่อยู่แค่ 5 
กิจกรรมนี้น้อยจายสะแล้ว ช่ายแล้ว..!  ลองกระทงนี้กลับ ซีทิส สักหน่อยดิกว่า กลับไปทำคะแนนจะได้
ให้ออมกลับมารักเราอีก ฮ่าฮ่าฮ่า  ว่าแล้วรีบเดินออกไปหา Ettn ขอเปิกจ่ายCroออกมา ซื้อวาปร์ 
สักหน่อย แต่ ปรากฏว่าCro หมดครับท่าน ซวยอย่างนี้นะ พระเจ้าโครนอสจ้า ช่วยผู้น้อยด้วย... พระเอก
เราคุกเข่าลงด้วยความสิ้นหวัง ขณะที่กำลังคอตกอยู่นี้  มีเสียงจากสวรรค์พูดขึ้นว่า
เจ้าไม่มีCroรึ ? 
พระเอกเราหันไปตามเสียงทันที มองไปเห็น คนยืนหันหน้ามาแต่ทว่าแสงแดดยามเช้าได้ ทำให้เค้ามอง
ไม่เห็นใบหน้า ใส่ชุดเกาะสวยงานอย่างมาก มีผ้าคลุมปลิวไหวตามสายลม (มันจะมีลมได้ไงหว่า นี้มันใน
เกมส์นะ...) 
ข้า ถามเจ้าว่า เจ้าไม่มี Cro รึ พระเอกเรา ตอบแบบกระท่อนกระแท่นว่า ครับ 
เอาล่ะในเมื่อเจ้าตอบเราตรงๆ เราก็จะช่วยเจ้า แต่จะช่วยเฉยๆ คงไม่ดี เอาอย่างนี้ นับแต่
นี้ 4 วัน เมื่อพระอาทิตย์เริ่มวันที่5 ซึ่งเป็นวันศุกร์ ที่ 26 พฤศจิกายน 2547 ตั้งแต่เวลา 9.00 เจ้าจะต้อง
นำ สร้อยคอ 1 เส้น แหวน 2 วง จี้อีก 3 อัน มาให้ข้า และเจข้าจะได้ Cro ในราคาที่มากมายกว่ามูลค่า
ของมากนัก 
จริงรึครับ พระเอกของเราถามเพื่อความแน่จัย 
ฮ่าฮ่าฮ่า เราไม่อยู่ในฐานะที่จะโกหกใครได้หรอก บุคคลปริศนาพูดขึ้น 
งั้นผมจะรีบนำมามอบให้นะครับ วันศุกร์นี้วันเดียวรึครับ"
ใช่สิก็วันนั้นมันวันลองกระทงไม่ใช่รึ ม่ายอยากมีCro ไปหาแฟนรึไง
เอ่ ท่านรู้ได้อย่างไร
ฮ่าฮ่าฮ่า ข้ารู้ข้าเห็น แล้วกัน งั้นข้าไปล่ะ ว่าแล้วเค้าก็ยกแขนขึ้น ตัวของเค้าเริ่มหายไปเรื่องๆ 
ท่านๆ ท่านคือใครเหรอ พระเอกเราถาม อย่างสงสัย 
ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าก็คือคนที่เจ้าบ่นว่าไม่เหนื่อยนั้นไงล่ะ แล้ววันศุกร์...เจอกัน จากนั้นร่างนั้นก็หายไป 
พระเอกเรา ก็ตั้งมั่น ที่จะ รีบกิจกรรมเพื่อคนรักเสียที่ เค้าต้องใช้ สร้อย 1 เส้น แหวน 2 วง จี้อีก 3 อันเพื่อ
นำมาแลก Cro เพื่อกลับไปหาคนรัก พยายามเข้านะ ทาเคเฮ้ย พระเอกของเรา				
comments powered by Disqus
  • tiki

    7 สิงหาคม 2548 14:53 น. - comment id 85915

    นั่นนั่น
    ติดงอมแงมซะอย่างนี้30.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน