รักได้มั้ย ...ถ้าหัวใจบอกว่าใช่

ผู้ชายบนดวงจันทร์

ณ. มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา ...เอ้าๆๆๆยินดีตอนรับน้องใหม่ทุกๆท่านนะครับ ใครอยู่ที่คณะไหนก้ไปรายงานตัวที่คณะที่ท่านอยู่ ถ้าไปไม่ถูกก็มาถามรุ่นพี่ได้นะครับ ในขณะนั้นเองก็มีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งด้วยความรีบร้อน "ไม่ทันแน่ๆ" และเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เธอวิ่งไปชนผู้ชายคนหนึ่ง "นี่นายเดินยังไงทำไมไม่ดูทางมั่งเลย" "เออ" ผู้ชายคนนั้นจะพูดออก "ฝากไว้ก่อนนะ คนยิ่งรีบๆอยู่"  "อ่า" แล้วผู้หญิงคนนั้นก็วิ่งหายไป  ผู้หญิง อะไรปากจัดฉิปหาย ผู้ชายคนนั้นคิดในใจแล้วเดินส่ายหน้า มาถึง คณะครุศสาตร์ นายภาณุพงษ์ "มาครับ"  ต่อไปนะ นางสาวน้ำฝน "มาค่ะๆๆๆ" นี่น้องมาสายนิออกมายืนข้างนอก "ค่ะ" จากนั้นรุ่นพี่ก็เช็คชื่อ คนสุดท้ายแล้วนะ "นายพายุ" " มาจ้าๆๆๆ " เสียงมาแต่ไกล "มาแล้วอยู่ไหน"  "นี่จ้า"  น้องมาสายออกไปชื่อกับน้องผู้หญิงคนนั้น  "นี่นายอีกแล้วเธอ ทำไมฉันเจอนายฉันถึงซวยตลอดด้วยนะ"น้ำฝนพูดเบาๆ 
"ผมต่างหากที่ต้องพูดประโยดนี่"พายุตอบกลับไป 
"นายกล้าพูดแบบนี้กับฉันได้ไง"
 "ทำไมผมจะพูดไม่ได้ละ เมื่อกี่คุณวิ่งชนผมไม่ขอโทษแล้วยังมาว่าผมอีก"  
"นี่ๆๆทะเลาะอะไรกัน ยังไม่เข็ดอีกเหรอ พวกเธอนี่จริงๆ"รุ่นพี่พูดออกมา
เอาละครับน้องๆต่อไปเราจะมาทำโทษกันกับคนที่มาสาย เราจะให้ทำอะไรกันดี น้องชื่อพายุกับน้ำฝน ใช่ไหมครับ "ครับ" "ค่ะ" ชื่อโครตเข้ากันเลย น้ำฝนกับพายุ   เอาล่ะๆ พี่จะทำโทษน้องด้วยการ สองๆๆ เอาเชือกมาให้หน่อย ในเมื่อพวกเธออยู่ในคณะเดียวกันยังทะเลาะกัน พี่ก้จะทำโทษเธอทั้ง 2 คน ด้วยเชื่อเส้นนี้ เรียกว่าเชือกเชื่อมความสัมพันธ์ โดยการผูกข้อมือเธอทั้งสองไว้ด้วยกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน พวกเธอจะได้สามัคคีกัน แต่ถ้าจะเข้าห้องน้ำบอก พี่จะแก้ให้  สองผูกมือน้องทั้งสองคน 
"พี่ทำกับหนูแบบนี้ไม่ได้นะค่ะ" น้ำฝนพูดออกมา
"ใช่ พี่ทำกับผมแบบนี้ไม่ได้ ผมไม่ยอมอยู่ติดกับยายน้ำฝนหรอก ผุ้หญิงอะไรปากจัดจะตาย" พายุพูดออกมา
"นี่นาย นายว่าใคร"
"พวกเธอทั้ง2หยุดเถียงกันได้แล้ว" รุ่นพี่พูด
"สองลงมือผูก" ได้ๆๆ
เอาล่ะครับน้องๆ เดี๋ยววันนี้พี่จะพาทัวร์ให้ทั่วสถาบันเลยนะครับ  สองๆๆ ผูกสองคนนั้นเสร็จยัง  "เสร็จแล้ว" เอ้า พวกเราไป...
โปรดติดตามตอนต่อไป