ความรู้สึกของฉันกับของเธอ

เธอตลอดกาล

เสียงนาฬิกาปลุกมันดังขึ้นฉันตื่อจากฝันนำตาตกเมือลืมตามองบนเพดานห้องนอนไม่ไช่อะไรฉันฝันร้ายเรื่องผู้หญิงที่รักที่สุดของฉันจากฉันไปไม่รู้ว่าเราคิดมากไปเองหรือเป็นรางสังหรกันแน่เมื่อฉันได้โทรไปหาเธอคนนั้นฉันก็เล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับฝันร้ายเธอก็บอกว่าฉันคิดมากไปเองนั่นแหละไม่ต้องกังวลนะ
เมื่อเวลาผ่านไปพอสมควรฉันเห็นเธอเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อฉันพูดคุยกับเธอไม่รู้เธอเป็นไงเธอหงุดหงิดมั้งบางครั้งเอก็พูดน้อยลงคุยกันไม่ถึง3นาทีเธอก็บอกเราง่วงแล้วเป็นอย่างนี้ทุกครั้งไปฉันก็ได้เดาว่าเธอทิ้งฉันไปแน่ๆเลยเมื่อฉันหยุดโทรหาเธอเพราะฉันกลัวเธอจะรำคาญเธอก็ไม่เคยโทรมาหาฉันเลยจนวันหนึ่งเธอโทรมาหาฉันตอนนั้นเองฉันกำลังเปิดเพลงอกหักพอดีเธอโทรมาเธอก็ไม่พูดอะไรเธอได้แต่ฟังเพลงที่ฉันเปิดแล้วซักพักฉันก็ปิดเพลงไปเพื่อฉันอยากจะให้เธอพูดกับฉันเธอพูดได้ซักพักเธอก็ถามฉันว่าฉันไม่เคยเสียใจเพาะเธอเลยไช่ไหมฉันก็ตอบทันทีว่าไช่ พอซักพักเธอพูดกับฉันว่าเธอมีอะไรจะขอแต่เธอก็ยังไม่กล้าพูดเมื่อโทรศัพมือถือของฉันเงินหมดฉันก็ลองส่งข้อความไปว่า
"ที่เธอจะขอฉันเธอจะขอฉันเป็นเพื่อนดีกว่าไช่มั้ยละ" ฉันส่งไปพอซักพักเธอก็ได้ส่งข้อความกลับมาว่า "เราขอโทษที่ทำให้เธอเสียใจเราก็เสียใจเหมือนกัน"
เมื่อฉันได้อ่านแล้วฉันก็รู้สึกวังเวงบอกไม่ถูกนอนไม่หลับทรมารมากเลย
แต่พอเวลาผ่านไปฉันก็หายจากการทรมารแต่ฉันยังไม่ลืมเธอไม่รู้สิทำไมนะ
ส่วนของขวัญที่เธอเคยให้ฉันมาฉันก็คืนเธอไปหมดเลยเพราะเก็บไวมันจะทำให้รู้สึกไม่ดี  มีวันหนึ่งฉันได้รู้ว่าเธอทำไมถึงจากฉันไปฉันรู้จากเพื่อนฉันและเพื่อนฉันก็เป็นเพื่อนเธอฉันจึงแน่ใจมากเลย เพราะเธอไปชอบทอมคนหนึ่ง
นั่นเองเพราะเธอไม่กล้าบอกฉัน   ยังไงฉันก็ห้ามเธอไม่ได้แล้วเพราะนั้นมันเป็นชีวิตเธอเธอต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดหรือมีความสุขสำหรับเธอ แต่ถึงยังไงฉันก็ยังไม่ลืมเธอ