จาก...ใส้เดือนตัวหนึ่ง
นายหมึกซึม
เจ้าไส้เดือน..น้อยคอยแหงนมองดอกไม้มานาน
ในใจคิดว่า..ดอกไม้ช่างงดงาม
เจ้าดอกไม้..เจ้าก็ชื่นชมที่ผีเสื้อมาดอมดมทุกวัน
ไม่เคย..ไม่เคยมองลงพื้นดิน
ไม่รู้..ไม่รู้เลยว่ามีใครอีกคนที่คอย..รัก
ยังจำได้ดี. ตอนที่เจ้าดอกไม้เล็กอยู่..ไม่มีแรงอ่อนล้า..เจียนตาย
เจ้าหนอน..กัดกินทั้งใบ. และหัวใจของเธอ
ไส้เดือนตัวหนึ่ง..คอยมาพรวนดินเสมอ
ดูแลอยู่ทุกวัน. ดอกไม้ไม่เคยรู้
เมื่อคราวเจ้าหนอนกลับมา..เป็นผีเสื้อโก้หรู
ดูเธอพอใจ แต่. ไส้เดือนเจ็บช้ำ
เธอรู้รึเปล่า..เมื่อเธอเฉามันก็ไป
เธอรู้รึเปล่า. เมื่อเธอเฉาไป ใครกันที่ห่วงเธอ
และไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไร
จะร่วงโรย. แห้งเหี่ยว
ไส้เดือนไม่เคยรังเกียจเธอ..ไส้เดือนตัวนี้..รักเดียว
จะอยู่กับเธอ
ยอมเป้นใส้เดือน..ที่รักเธอ
ตลอดไป...