ฉันนั่งอยู่บนม้านั่งไม้ริมลำธาร .. ในสวนสาธารณะ .. มองดอกเฟื่องฟ้าหลากสีที่ทอดตัวลอยนิ่งอยู่บนผิวน้ำ .. ปล่อยให้กระแสน้ำพัดพาไป .. อย่างไม่รู้ทิศทาง .. ดอกเฟื่องฟ้าร่วงหล่นมาจากไหนหนอ? .. กระแสน้ำจะพัดพาพวกมันไปถึงไหนกันหนอ? .. ฉันมองตามดอกเฟื่องฟ้า .. ตามหาที่มาของพวกมัน .. สะพานนั่นเอง .. ข้ามจากลำธารฟากนี้สู่ฟากโน้น .. กอเฟื่องฟ้าถูกจัดวางเรียงตามโค้งสะพานที่ทอดตัวสูงขึ้น .. สูงขึ้น .. พาลพาให้คิดเอาว่า .. สะพานนี้จะพาไปสู่ฝั่งฝัน ณ โพ้นฟ้า .. กอเฟื่องฟ้าสีขาว .. ดั่งหัวใจเบิกบานบริสุทธิ์ยามเดินก้าวแรก .. กอเฟื่องฟ้าสีชมพู .. ดุจส่งแรงใจยามเดินก้าวสอง .. เรากำลังจะถึงฝั่งฝัน .. กอเฟื่องฟ้าสีแดง .. ณ จุดสูงสุดของสะพาน .. หัวใจพองโต .. เราถึงแล้ว .. ฝั่งฝัน .. แต่ .. เมื่อถึงจุดสูงสุดของสะพาน .. ฟากฟ้าฝั่งฝัน .. ฉันจึงมองเห็นอีกด้านของสะพาน .. มันเป็นทางเดินลง .. กอเฟื่องฟ้าสีชมพู .. ดุจเตือนให้เรารู้ว่า .. เมื่อมีทางขึ้นก็ต้องมีทางลง .. กอเฟื่องฟ้าสีขาว .. ดั่งปลอบประโลมว่า .. หากเรารู้จักจุดสูงสุด .. ควรต้องรู้จักจุดต่ำสุด .. มารู้สึกตัวอีกครั้ง .. ฉันยืนอยู่ ณ ปลายสะพานอีกฟากหนึ่งของลำธาร .. ฉันก้าวลงมาแล้ว .. ก้าวลงมาจากความฝัน .. กลับมานั่งบนม้านั่งไม้ .. ทอดสายตามองไปในลำธาร .. ดอกเฟื่องฟ้ายังคงลอยเอื่อยตามกระแสน้ำ .. พวกมันยังคงลอยไป .. อย่างไม่รู้ทิศทาง .. ฉันคงหาจุดสิ้นสุดแห่งกระแสน้ำมิได้ .. มันคงไหลวนเวียนไป .. ไร้ที่พักพิง .. เจ้าดอกเฟื่องฟ้าที่ยอมทอดตัวนิ่งไหลตามกระแสน้ำ .. ก็คงเช่นกัน .. .. ไร้ที่พักพิง .. ไร้ซึ่งจุดหมาย .. พวกมัน .. คงยังทอดตัวนิ่ง .. รอวันผุพังสลายลงใต้พื้นน้ำ .. พร้อมกับความทรงจำแห่งชีวิต .. ว่า .. ครั้งหนึ่ง .. พวกมันเคยอยู่บนจุดสูงสุดของฝั่งฝัน .. บนนั้น .. ... สะพานเฟื่องฟ้า ...
ยอดดวงใจข้าฯ นี้ที่เฝ้าคอย ด้วยอาลัยเศร้าสร้อยชม้อยหา เหม่อมองไกลสุดทางเจ้าห่างตา อยากขอเพียงได้รู้ว่า .. อยู่หนใด .. จะพาร่างตามหัวใจไปหาเจ้า แม้งอนเง้าจะงอนง้อขอเคียงใกล้ หากเจ้าโกรธเจ้าเกลียดให้เสียดใจ โปรดรับไว้ .. เจ้าเฟื่องฟ้า .. ที่ข้าฯ รัก ...
เคยได้ยินใครบอกไว้ .. .. สะพานไม่เคยมีจริง .. .. มันเป็นเพียงสิ่งสมมติ .. ที่คนอยากข้าม .. .. สงสัย .. จะเป็นจริง ..
22 มิถุนายน 2548 13:41 น. - comment id 85422
เมื่อไม่นานมานี้ อัลมิตราเคยเล่าความฝันหนึ่งให้ครูที่สอนภาษาฟัง ฝันนั้นมีอยู่ว่า มีสะพานทอดข้ามแม่น้ำ เป็นสะพานไม้แคบ ๆ มีราวสะพาน มีซุ้มเฟื้องฟ้าปกคลุม อัลมิตราไม่มีรองเท้าสวม แต่ก็เดินตามสะพานไม้ไปเรื่อย จนกระทั่งถึงอีกปลายฝั่ง ที่นั่น มีหมู่บ้าน อัลมิตราเท้าเลอะ จึงไม่กล้าที่จะเดินเข้าเรือนใคร แต่มีอยู่เรือนหนึ่ง เจ้าบ้านออกมาต้อนรับอย่างดี ทั้งที่อัลมิตราบอกว่าเท้าเปรอะดิน ไม่กล้าย่างเท้าเข้าบ้าน แต่เจ้าบ้านนั้นก็ใจดีเหลือเกิน อุตส่าห์ตักน้ำมาให้ล้างเท้า .. เป็นความอบอุ่นนะ เป็นฝันที่ทำให้หัวใจแช่มชื่น พอมาอ่านเรื่องสะพานเฟื่องฟ้า ความรู้สึกดีๆก็เกิดขึ้นอีกหน .. ขอบคุณค่ะ ที่เขียนเรื่องดีๆให้อ่าน มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
22 มิถุนายน 2548 13:54 น. - comment id 85423
บางครั้งคำตอบจึงมิได้อยู่ตรงที่เราเคยคิดว่าจะอยู่ ... ไม่มีที่สิ้นสุดในสิ่งที่ตามหา เมื่อถึงเวลาจะรู้ ความเข้าใจจะนำพาคำตอบนั้นมาพร้อมกับวาสนาจำเพาะตัว.... สะพานเฟื่องฟ้า สวยนัก แต่สิ่งที่คุณเจอสวยกว่าใช่ไหม คือความหมายร้ายดียังมีเธอ คือละมุนอุ่นเอ่อเพ้อใจคอย -------------------------------------------- คำตอบ แห่งสะพานเฟื่องฟ้า -------------------------
22 มิถุนายน 2548 15:16 น. - comment id 85429
ข้ามหลายหนแล้วสะพาน ข้ามไม่พ้นสักที เลือกกระโดดลงน้ำที่กลางสะพาน แล้วว่ายขั้นฝั่งเอง ยังไม่ขึ้นไปถึงกลางสะพานสักที
22 มิถุนายน 2548 16:41 น. - comment id 85432
.. คุณอัลมิตรา .. .. ฝันคุณสวยงามจัง .. มากน้ำใจ .. มากความอบอุ่น .. .. ยินดีค่ะ .. ที่เรื่องที่กีกี้เขียน .. ได้มีโอกาสทำให้คุณระลึกถึงความรู้สึกดีดี .. .. ขอบคุณสำหรับมิตรภาพตราบสิ้นฟ้า .. .. มิมีใครอยู่ค้ำฟ้า .. .. .. .. คุณบางคนเรียกทะเลสีน้ำเงิน .. .. คำถามแห่งคำตอบ .. .. สิ่งที่เราพบเจอ .. ยากนักจะพิจารณาว่า .. มายา .. หรือไม่ .. .. แต่ความสุขอยู่ระหว่างที่ค้นหาใช่ไหม? .. .. คุณเรไร .. .. เป็นธรรมดาอยู่เอง .. ยามเราเดินขึ้นทางสูงชัน .. .. จะปวดเมื่อยล้า .. เพราะต้องต้านทานแรงโน้มถ่วง .. .. ออกกำลังขาให้แข็งแรง .. (ด้วยการปั่นจักรยานก็ได้ค่ะ.. ..) .. แล้วลองสักครั้ง .. อดทน .. เดินให้ถึงกลางสะพาน .. .. แม้คุณจะว่ายน้ำเก่ง .. แต่คุณก็ว่ายน้ำมาหลายหนแล้วใช่ไหม? .. .. ลองเปลี่ยนรสชาติสักครั้ง .. คุณอาจจะพบว่า .. การเดินขึ้นถึงจุดสูงสุดของสะพาน แล้วเดินลงตามทางเดินลง .. .. รสชาติแห่งมันคงไม่เลวนักหรอก .. .. กี้ว่า .. คราวหน้าจะลองกระโดดลงน้ำแบบคุณบ้าง .. กี้อาจจะติดใจในรสชาตินั้นบ้างก็ได้ ..
23 มิถุนายน 2548 12:16 น. - comment id 85446
อืม .. บางที เมื่อวาระ และเวลามาถึง ... มันก็จะเจอจุดสิ้นสุดของมันเอง .. สะพานเฟื่องฟ้า .. ถ่ายทอดออกมาดีมาก ๆ ค่ะพี่กี้ ปล: ชื่อเหมือนแฟนเก่าเราเลยวุ้ย หุ หุ หุ
23 มิถุนายน 2548 15:49 น. - comment id 85452
เฟื่องฟ้าดอกนี้.... มีคำตอบ... ยินดีด้วยนะคะ มายา.. หรือไม่.. เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ค่ะ และถึงเศร้า... แต่ก็มีความสุข ไม่ใช่หรือคะ แด่ มิตรภาพ ด้วยมิตรภาพค่ะ
23 มิถุนายน 2548 16:10 น. - comment id 85453
เคยไปกินขนมจีนอยู่ร้านนึง เค้ามีเครื่องเคียงเป็นดอกเฟื่องฟ้า ชุบแป้งทอดกรอบด้วยค่ะ อร่อยด้วยนะ เคยกินป่าว? สวย.. ให้ร่มเงา ปลูกง่าย มีหลายสี เอามาเขียน เป็นงานโรแมนติกของน้องกีกี้ก็ได้ แถมกินได้อร่อยด้วย ดีจังเน๊าะ
23 มิถุนายน 2548 19:27 น. - comment id 85456
คุณน้องทะเลใจ .. บางเรื่องเหมือนสิ้นสุด .. แต่ยังไม่จบ .. บางเรื่องเหมือนไม่จบ .. แต่ความจริงสิ้นสุดไปแย้วววว ... .. งงไหม? .. ถ้างง แปลว่าเข้าใจ .. .. แต่ถ้าไม่งง .. แปลว่าไม่เข้าใจ .. เอ๊ .. ยังไง? .. พี่กี้งง .. .. ขอบคุณสำหรับคำชมเชย .. ชื่นใจจัง .. ป.ล. แฟนเก่าชื่อกี้ .. แล้วแฟนใหม่ชื่อรัยเอ่ย .. คุณผู้หญิงช่างฝัน .. .. ยินดีค่ะ ที่ได้รับมิตรภาพ .. อันนี้รู้ชัวร์ค่ะ .. ว่าไม่มายา .. .. มีความสุขกับทุกความเศร้าค่ะ .. คุณพี่ซอนย่า .. .. แหม อธิบายซะ .. กี้ชักอยากเป็นนางสาวเฟื่องฟ้าเสียแล้วสิ .. สารพัดประโยชน์ .. ให้โทษได้ด้วยป่าว?
24 มิถุนายน 2548 21:57 น. - comment id 85474
ฉันคงเป็นเฟื่องฟ้าดอกสีขาว ไสวพราวรออยู่ใต้ฝั่งฝัน รอส่งเธอก้าวขึ้นไปแม้ไกลกัน และยังคงคอยรับขวัญ..เธอกลับคืน ส่วนตัว..ชอบเฟื่องฟ้าสีขาวมากที่สุด อย่างที่เคยเล่า..ที่บ้านมีอยู่ต้นนึง ออกดอกเต็มต้น กวาดกันไม่หวาดไม่ไหว.. แต่ถึงอย่างนั้นก็ดีใจ ที่มันคอยออกดอกให้กวาดสม่ำเสมอ..
25 มิถุนายน 2548 13:36 น. - comment id 85482
คุณหมอกจาง .. ขอบคุณกลอน .. อ่อนหวานมากเลยเชียว .. ส่วนตัว .. ชอบดอกไม้สีขาวเหมือนกัน .. กุหลาบขาว .. เฟื่องฟ้าขาว .. เยียบีร่าสีขาว .. ดอกโมกข์ .. ดอกมะลิ .. .. โอ๊ย .. ชอบกันไม่หวาดไม่ไหว .. แต่ก้อยินดีที่ได้ชอบมันน่ะ ..