ถึง...เธอ...ที่รักของฉัน ตอน หมอก เมฆ และสายฝน

ลอยไปในสายลม

หากฉันเลือกได้ ฉันอยากเป็นเพียง คนข้างใจ ของเธอ.....
  ..................................................................
ท้องฟ้า เริ่มมีหมอกในยามเช้า 
แม้จะไม่มาก แต่ก็พอมองเห็น
ทำให้ฉันรู้สึกว่า ทำไมหนอ หมอกเหล่านี้ จึงสูญหายไป หลังจากที่ สุริยา สาดแสง
แต่ฉันก็พบคำตอบซึ่งเป็นเพียงคำตอบทางวิทยาศาสตร์เท่านั้น 
หลังจากนั้น ฉันก็พบก้อนเมฆก้อนโต ลอยอยู่บนท้องฟ้า
ทำไมเมฆเหล่านี้ จึงเริ่มรวมกัน จนแสงอาทิตย์ หายไปเสียแล้ว
คำตอบก็ยังคงเป็นวิทยาศาสตร์เช่นเดิม
จากนั้นไม่นาน สายฝนก็สาดเทลงมาจากฟากฟ้า 
เหตุใด เมฆจึงกลายมาเป็นสายฝน ทั้ง ๆ ที่ มองไม่รู้เลย
คำตอบ ที่ได้ก็เป็นวิทยาศาสตร์อีก
ไม่เคยมีครั้งใด ที่จะมีคนมาอธิบาย สิ่งเหล่านี้ ด้วยการสัมผัสจากใจ
มีแต่จะอธิบาย เพียงเพราะวิทยาศาสตร์เท่านั้น
แต่ มีคนหนึ่ง ที่เขา อธิบาย ในแบบของเขาให้ฉันฟังว่า
"หมอก เหล่านั้นเปรียบเสมือนความสดชื่นไงครับ มันมิได้หายไปไหนหรอกครับ แต่มัน ถูกแสงอาทิตย์ แสงแห่งความกล้าเข้ามาบดบังเท่านั้น เมื่อใด ที่แสงสุริยาหายไป เมื่อนั้น หมอกแห่งความสดชื่นเหล่านั้นจะกลับมา  
เมฆ หรือครับ เมฆเหล่านั้น ก็เหมือนกับอุปสรรคต่าง ๆ ไงครับ บางครั้ง มันก็จะมีมากมาย แต่บางครั้ง มันก็จะไม่มีพบเห็นเลย อุปสรรคเหล่านี้ ก็เหมือนจะเข้ามาบดบังแสงแห่งความกล้า ให้หายไปยังไงล่ะครับ แต่สักวันอุปสรรคเหล่านั้นจะหมดไป ดังที่เขากล่าวว่า วันที่ฟ้าแจ่มใสยังไงล่ะครับ
สำหรับผม สายฝน ก็คือความรัก ที่นำความชุ่มฉ่ำมาให้ เกี่ยวกับเมฆยังไงหรือครับ ก็ตรงที่ สายฝนเกิดเมฆ ดังนั้น เนี่ย ผมจะบอกคุณว่า แม้ในเวลาที่เรามีอุปสรรค แต่ว่า มันก็ยังมีความรัก หล่อหลอมอยู่ด้วย ไม่ว่าจะอย่างไร ความรัก จะไม่มีวันทอดทิ้ง เราไปได้หรอกครับ เหมือนผมยังไงล่ะครับ ความรักที่ผมมีให้คุณมิมีวันเปลี่ยนไปไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม"
นี่เป็นคำพูดที่เขาบอกกับฉันไว้ ฉันไม่มีวันลืมเลย ฉันรักเขาเหลือเกิน แม้วันนี้ ฉันก็ยังรอเขากลับมาเสมอ เขาไปในที่ที่ไกลจากฉันนัก แต่ฉันก็ยังรอ รอที่จะบอกกับเขาว่า ฉัน ยัง รัก เขาเหมือนเดิม และฉันยังรอสายฝน แห่งความรักที่เขามอบให้ฉันตลอดไป..............................
...............................................................