.. พ่อคะ .. หนูรักพ่อ .. (จบ)

keekie

มอเตอร์ไซด์พ่อพุ่งทะยานด้วยความเร็วพอๆ กับดีกรีแอลกอฮอล์ที่มีในตัวพ่อล่ะมั้ง ..
	ฉันกอดพ่อแน่น .. คงหลับไม่ลงแม้จะง่วงเพียงใด ..
	มีวัยรุ่นขี่มอเตอร์ไซด์สองคัน .. ปาดหน้ารถพ่อ ..
	พวกเขาคงเข้าใจว่า .. เป็นนักซิ่งเหมือนกัน .. จึงทำท่าเหมือนท้าประลอง ..
	
	มอเตอร์ไซด์สองคันนั้นปาดหน้ารถพ่อ แล้วก็พุ่งไปด้วยความเร็ว ..
	พ่อบิดคันเร่งตาม .. ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้น ..
	ฉันกลัวจับหัวใจ .. แต่ยังคงไม่ปริปากร้อง .. 
	จำได้ว่า .. ตอนนั้นรู้สึกว่ามีพ่ออยู่ทุกอย่างจะเรียบร้อยและปลอดภัย .. แม้พ่อจะเมาก็ตาม 
	พ่อขี่มอเตอร์ไซด์ด้วยความเร็วกลับถึงบ้านเกือบเที่ยงคืน ..
	แม่นั่งรออยู่ด้วยความเป็นห่วง ..
	วันนั้นฉันกลับถึงบ้านปลอดภัย .. 
	คงเป็นเพราะพ่อเก่ง .. แม้จะขับรถด้วยความเร็วและความเมาสักเท่าใด ..
	พ่อ .. ยังคงพาฉันกลับถึงบ้านโดยปลอดภัย ..
	ภาพพ่อ .. ลุงโกศล .. ลุงจำรัส .. และลุงโพธิ์ .. นั่งล้อมวงดื่มเหล้า .. สูบบุหรี่ 
	สนทนากันสนุกสนาน .. แจ่มชัดในมโนภาพของฉันเสมอ ..
	เพราะมันเป็นภาพที่เห็นจนเจนตา ... 
	นึกถึงครั้งใด ... กลิ่นบุหรี่จะลอยมาแตะปลายจมูกฉันเสมอ .. 
	
	ขวดเหล้า .. ควันบุหรี่ ..
	ฉันมองลุงโพธิ์ ที่บัดนี้อายุ 65 ปีแล้ว .. ลุงโพธิ์ผ่านการบายพาร์สหัวใจเมื่อสามปีก่อน ..
	วันนี้หูข้างซ้ายของลุงโพธิ์ไม่ได้ยิน .. เนื่องจากเคยหกล้มเพราะเส้นเลือดหัวใจที่ไปเลี้ยงสมองตีบ 
	การหกล้มครั้งนั้น .. ทำให้เส้นประสาทบางส่วนเสื่อม หูจึงไม่ได้ยิน ..
	พ่อของฉัน .. เคยเข้ารับการบอลลูนเส้นเลือดหัวใจเช่นกัน .. เมื่อห้าปีก่อน ..
	และเคยหกล้มเพราะหัวใจเต้นผิดปกติ .. มีผลให้ร่างกายรับไม่ไหว ..
	ต้องเข้ารักษาตัวฉุกเฉินที่สัตหีบเมื่อต้นปีที่แล้ว ..
	ต่อมาปลายปีที่ผ่านมา .. พ่อก็ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลด้วยอาการเดียวกันอีก ..
	ลุงโกศล .. บัดนี้นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล .. สายยางระโยงระยาง .. 
	รอฉีดสี .. เพื่อรับการรักษาเรื่องหัวใจและหลอดเลือดต่อไป ..
	ฉันยังคงมองรอยแผลเจาะที่คอลุงศล .. มันจะทรมานมากแค่ไหนหนอ ..
	โชคดีที่พ่อยังไม่ต้องถึงขั้นนี้ ..
	แน่นอน .. ลุงโพธิ์ .. พ่อ .. และลุงโกศล .. ถูกสั่งห้ามเรื่องเหล้าและบุหรี่อย่างเด็ดขาด ..
	พ่อของฉันเลิกบุหรี่มาหกปีแล้ว .. ตอนนี้ถ้าพ่อเจอเด็กรุ่นหนุ่มสูบบุหรี่ ..
	พ่อจะเล่าเสมอว่า .. เหตุใด .. วันนี้พ่อสูบบุหรี่ไม่ได้ .. 
	และวันนี้พ่อได้รับความทรมานที่เป็นผลมาจากการสูบบุหรี่อย่างไร 
	
	ฉันไหว้ลาพ่อ .. ลุงโพธิ์ .. และลุงโกศล .. เพื่อขอตัวกลับไปสะสางงาน ...
	
	.. แล้วหนูจะมาเยี่ยมลุงใหม่นะคะ ..  ฉันยิ้มเป็นกำลังใจให้ลุงศล ..
	ฉันเปิดประตูห้อง 1106  ออกมา .. พบลุงจำรัส .. ยืนอยู่ริมหน้าต่าง .. หน้าวอร์ด ..	
	.. ลุงจำรัสคะ .. หนูขอตัวกลับก่อนนะคะ .. ฉันยกมือไหว้ลาลุงจำรัส ..
	.. เออ ๆ .. โชคดีหลาน .. ลุงจำรัสโบกไม้โบกมือพร้อมอวยพรให้ฉัน ...
	ฉันหันหลังเดินออกมาหน้าลิฟท์ .. ทิ้งควันบุหรี่ที่พ่นออกจากปากลุงจำรัสไว้เบื้องหลัง ...
	วันนี้ ... สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า ... 
	คงทำให้ลุงจำรัสกำลังคิดว่า จะเลิกสูบบุหรี่ด้วยวิธีไหนอยู่กระมัง ..
	ลุงคงเครียด จึงหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบตามความเคยชิน ..
	ควันบุหรี่ลอยอบอวลหน้าวอร์ด ..
	.. เอ่อ .. คุณคะ .. ตรงนี้ห้ามสูบบุหรี่นะคะ .. 
	เพราะควันบุหรี่ที่คนข้างๆ คุณ สูดเข้าไป จะเป็นอันตรายมากกว่าที่คุณสูบเองอีกนะคะ 
	.. ดับซะเถอะค่ะ .. เพื่อตัวคุณเอง .. และคนใกล้ตัวที่คุณรัก ... ก่อนจะสายเกินไป ..
	เสียงพยาบาลมาเตือนลุงจำรัสให้ดับบุหรี่ .. แว่วเข้าหูฉันก่อนที่ประตูลิฟท์จะปิดลง ...				
comments powered by Disqus
  • หมอกจาง

    1 มิถุนายน 2548 14:23 น. - comment id 85077

    ก็รออยู่ว่าเรื่องนี้จะได้อ่านไหมนะ.. นึกว่าหมดอารมณ์ที่จะเขียนไปแล้ว ..
    
    ในที่สุดก็มาลงจนได้..
    
    อ่านแล้วจนจบ.. เรื่องนี้กี้เขียนได้อย่างที่ตั้งใจไว้นะ..
    
    อ้ะ..เอากาแฟมาฝาก 59.gif
  • น.นิรัติศัย

    1 มิถุนายน 2548 18:13 น. - comment id 85080

    อ่าอ่านแล้วประทับใจดีนะ ความห่วงใย 
    ความอ่อนโยนที่ให้ มันเหมือนอยากจะบอกอย่างจริงๆๆจังแต่บางครั้งอ่ำๆๆ อึ่งๆๆ
    
    แต่ไงเรื่องนี้จบอย่างที่ตั้งใจหรือป่าวหละเพราะมันยังมีอีกหลายๆอย่างที่น่าสนใจน่าเรื่องเนี้ยหนะ 
    
    เป็นกำลังใจให้เขียนต่อๆไป คร๊าฟ
  • กีกี้

    2 มิถุนายน 2548 16:54 น. - comment id 85100

    .. ขอบคุณคุณหมอกจาง .. 
    .. สำหรับกำลังใจและกาแฟ .. 46.gif
    
    
    .. ขอบคุณคุณ น.นิรัติศัย ..
    .. กี้ขี้โม้อยู่แล้วค่ะ .. ชอบเขียนน่ะ .. 
    .. เป็นกำลังใจให้คุณอ่านต่อไปนะคะ .. 46.gif
  • magic

    4 มิถุนายน 2548 08:11 น. - comment id 85109

    อ่านแล้วรักพ่อมาก เหมือนเดิม อิอิ
    เพราะว่า รัก มาก มาก อยู่แล้ว
    พ่อพี่เลิกบุหรี่นานแล้ว  เกือบสิบปีได้มั่ง
    คงเพราะว่า ลูกสาวอย่างพี่ขี้โรค เป็นภูมิแพ้
    พ่อเลยหยุดได้โดยปริยาย.........................
    พ่อ คือ ฮีโร่ ของลูกทุกคนเสมอ.......
    .................................................................
    The  End   อิอิ
    .................................................................

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน