>> 4 วันที่ฉันรักเธอ << ( วันที่ 4 )

วุ้นเส้นต้มยำ

>> วันศุกร์ที่ 27 พ.ค. 48
วันนี้รู้สึกว่ายายชุจะมาโรงเรียนเช้าเป็นพิเศษ
อยู่ 4/8 สีม่วง สายวิทย์ด้วยพอชุเห็นหน้าฉันก็รายงานทันทีเลย
เหรอ ยายชุจะเห็นไหมน้าว่าหน้าคนฟังบานเป็นกระด้ง
ต้าร์อยู่สีม่วงฉันอยู่สีฟ้าแต่เรียนสายเดียวกัน
ใครเหรอ พราวเพื่อนต่างห้องถามอย่างอยากรู้
ต้าร์ เด็ก ม.4 วุ้นมันชอบ สารีบตอบแทน
ต้าร์เหรอ พราวทวนชื่อ มีแฟนแล้วนี่ แล้วโพล่งออกมา
บ้า มีที่ไหน ฉันโวยขึ้นทันที มั่วแล้วพราวก็ชุบอกยังไม่มี เสียงแข็งเชียวแต่ใจไม่ดีเลย
อ้าว ก็ไม่รู้ดิ เห็นเดินควงกันบ่อยๆ พราวชักลังเล
ผิดคนแล้ว ต้าร์เดียวกันป่ะเนี่ย ฉันถามเพื่อความมั่นใจ
ก็ต้าร์ ม.4 นักบอล ตัวดำๆ ดัดฟันด้วยใช่ป่ะ แหม ซะละเอียดเลยนะยายพราว
ฉันพยักหน้าแทนคำตอบก็ต้าร์เดียวกันนี่ใจเสียเลยเรา
แฟนเค้าก็น้องอรน้องพี่อันไง เมื่อวานยังกลับบ้านด้วยกันเลย คราวนี้ดูยายพราวจะมั่นใจมาก
หา น้องอร ฉันตกใจสุดขีดบ้าๆๆๆๆไปกันใหญ่แล้ว.
ก็น้องอรไม่ใช่เหรอที่มาถามหาเรากับยายชุน่ะนี่มันอะไรกันนี่
ชุชุชุ ฉันเรียกหาชุเสียงเหมือนจะร้องไห้
อะไร ชุเดินมาหาหน้าตาตื่นคงจะรู้สึกถึงความผิดปกติของน้ำเสียงสินะ
พราวบอกว่าต้าร์เป็นแฟนกับน้องอร ฉันฟ้องชุเหมือนกับเด็กๆที่ถูกรังแก
ฮึ้ย ไม่ใช่หรอก เพื่อนกัน ชุดูจะงงๆปนประหลาดใจไม่น้อยเลย
ฉันรีบอือออเห็นด้วยทันทีขออย่าให้มันเป็นเรื่องจริงเลย..
เหรอ ไม่รู้ดิ เห็นจี๋จ๋ากันจะตาย พราวพึมพำแล้วก็หันไปสนใจกับหนังสือตรงหน้าแทน
ไม่หรอก อรก็เป็นอย่างนี้กับทุกคนแหละ ชุรีบบอกเมื่อเห็นสีหน้าฉัน
น้องอรอ่ะนะ ยายยูดูจะตกใจกว่าฉันอีกเมื่อรู้เรื่อง
โห วุ้นหน้าตาแกเป็นต่อหลายขุมเลย ยูพยายามพูดให้ฉันสบายใจ
เฮ้อถึงหน้าตาจะเป็นต่อแต่ถ้าเค้าไม่รักมันก็จบเหมือนกันนี่
ฉันรู้สึกแย่ชะมัดเลยถึงยายชุจะว่าไม่ใช่แต่ถ้าไม่มีมูลพราวจะพูดได้ไง
อุตสาห์หลงดีใจคิดว่าต้าร์ให้เพื่อนมาถามหาเราแต่เพื่อนที่มาถามมันน้องอรนี่นา
สาธุขออย่าให้เค้าเป็นแฟนกันเล้ย
น้องอรนิสัยดีนะ อีฟพูดขึ้นเออแล้วเพื่อนแกมันไม่ดีตรงไหนฟ่ะเซ็งชะมัดเลย
จากนั้นเกือบทั้งวันนี้ก็ผ่านไปแบบเซ็งๆและไม่มีเงาของทั้งน้องต้าร์และน้องอรเลย
ดูไม่ได้เลยวุ้น ชาวนาจริงๆด้วย อีฟเอ่ยขึ้นขณะนั่งอยู่ในหอประชุม
อ้าว อีฟเห็นแล้วเหรอ เห็นที่ไหน ฉันงงก็อีฟเป็นคนเดียวที่ไม่เคยเห็นต้าร์
เออ ชุชี้ให้ดู  พี่แตนดูดีกว่าตั้งเยอะ ไม่ตอบเปล่ายังมีบ่นอีก
ชุเห็นตาร์ที่ไหน ฉันหันหลังไปถามชุ
นั่นไง ชุชี้ไปยังแถวที่ต้าร์นั่งอยู่
หลังกวาดสายตาอยู่พักใหญ่ก็เห็นแล้วต้าร์.จากมุมที่ฉันนั่งอยู่มองเห็นได้ถนัดมากๆ
เอ๊ะ ! เดี๋ยวก่อนคนที่นั่งหน้าต้าร์อ่ะน้องอรไม่ใช่เหรอ
หลังเพ่งอยู่พักใหญ่ใช่น้องอรจริงๆด้วยเท่านั้นแหละใจเสียทันทีเลย
แต่ใช่นั่งใกล้กันต้องเป็นแฟนกันเสมอไปนี่นาเพื่อนกันมั้ง
ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อทุกอย่างรอบๆตัวก็ถูกกลืนหายไป
ตอนนี้ตาทั้งสองของฉันกำลังเพ่งอยู่ที่ร่างของคนสองคน
ความรู้สึกมันบอกว่าเค้าเป็นมากกว่าเพื่อนกันแน่ๆ
ต้าร์กอดเอวอรแล้วซบหน้าลงกับหลังอรไม่น่าชุก็เคยทำกับเราแบบนี้
ต้าร์โน้มตัวอรลงมาแล้วก็ยื่นหน้าไปหอมแก้มไม่น่าเค้าเล่นกันมั้ง
อรเอามือตีต้าร์ที่ไหล่แล้วผลักต้าร์ออกไปเห็นไหมเค้าไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย
ต้าร์จับแก้มอรอย่างเอ็นดูจ้องตากันอย่างหวานสุดๆ
ไม่ไหวแล้วมันเป็นเรื่องจริงหรือนี่ต้าร์เป็นแฟนกับอร
ฉันพยายามจะกลั้นอารมณ์โกหกตัวเองว่ามันไม่ใช่หรือไม่ฉันก็ฝันไป
แต่ภาพมันเห็นอยู่ตำตาเพื่อนที่ไหนเค้าหยอกกันเล่นแบบนี้บ้าง
ความสับสนในใจทำให้ฉันเอื้อมมือไปสะกิดให้เพื่อนทุกคนเห็นเหมือนที่ฉันเห็น
เราทั้งกลุ่มเงียบไปจ้องไปที่ต้าร์กับอรนิ่งราวกับถูกสะกด
ฉันรู้สึกว่ามันตื้อไปหมดในใจมีแต่คำว่าอีกแล้วดังก้องไปหมด
ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจโดนบีบอย่างรุนแรงพยายามเต็มที่ที่จะสะกดใจให้อยู่นิ่งให้ได้
ฉันฝันไปฉันต้องฝันไปแน่ๆใครช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น
อย่างนี้แฟนกันชัวร์วุ้น ชุพูดขึ้นดึงฉันกลับไปสู่ความจริงอีกครั้ง
เท่านั้นแหละชุเท่านั้นแหละที่ฉันอยากรู้เท่านั้นแหละ
ฉันพยายามเต็มที่ที่จะบังคับไม่ให้น้ำใสๆมันไหลออกมาจากตา
ฉันฝืนยิ้มแล้วหันไปมองเพื่อนๆทุกคนทุกคนจ้องฉันอยู่แววตาดูกังวลทีเดียว
ทุกคนยิ้มแย้มทันทีที่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของฉัน
โห หวานกันชะมัดเลยเนอะ อีฟเอ่ยขึ้นเป็นคนแรก
หลงรักคนมีเจ้าของแอบมองอยู่ทุกวัน ไปหลงรักแฟนชาวบ้านทั้งที่รู้ตัว . 
ยายยูร้องเพลงซะเลย  คนน่ารัก ถูกใจนักไม่เคยเป็นอย่างนี้
เพลงยายยูเรียกเสียงหัวเราะได้จากทุกคนรวมทั้งฉัน
ฮึ้ย  วุ้น ต้าร์หันมาแน่ะ อีฟบอกฉันฉันหันกลับไปทันที
เราสบตากันแวบหนึ่งตาร์ก็หันหน้ากลับไปร้อยยิ้มหายไปจากหน้าฉัน
หันมาทำไมนะสนใจกันด้วยเหรอแวบหนึ่งฉันคิดว่าอยากได้ยินจากปากต้าร์เอง
ว่าต้าร์มีแฟนแล้วต้าร์จงใจใช่ไหมที่จะสวีทกับอรให้ฉันเห็นก็รู้นี่ว่าฉันอยู่ตรงนี้
ทำไมล่ะทำไมต้องทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ก็รู้อยู่ว่าเค้าชอบตัวเอง..
ต่อหน้าฉันเธอทำอย่างนั้นได้อย่างไรหา เห็นหรือเปล่าเห็นน้ำตาเวลาที่เธออยู่กับใคร
เสียงประสานร้องเพลงของเพื่อนๆดังขึ้นน้ำหยดหนึ่งไหลออกตากตาของฉัน
ฉันหันหน้ากลับทันทีใครก็ได้เอาฉันออกไปจากตรงนี้ได้ไหมฉันไม่อยากเห็น
เขื่อนน้ำตาของฉันพังทลายลงทันทีเพื่อนๆพากันตกใจ
ชุดึงฉันเข้าไปกอดน้ำตายังไหลไม่หยุด.
ไม่เอาน่าวุ้น อีฟปลอบและตามด้วยอีกหลายๆเสียงของเพื่อนๆ
ดีแล้วที่วุ้นได้เห็นตอนนี้ดีกว่าเห็นหลังชอบเป็นเดือนๆน่ะ ..
เอาน่าวุ้น สักวันต้องมีสักคนที่รักเราบ้างแหละ .
ทันทีที่ออกจากหอประชุม
.ฉันเงยหน้าที่ตอนนี้เหลือแต่คราบน้ำตาออกจากอกของชุ
ก็อยากร้องเพลงกันทำไมเล่า มันโดนเต็มๆเลยนี่ .ฉันพูดแบบอยากให้เพื่อนสบายใจ
เพื่อนๆเห็นว่าฉันไม่เป็นอะไรแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ไม่มีใครรู้เลยว่าฉันเสียใจแค่ไหนเพื่อนๆคงคิดว่าฉันคงไม่จริงจังอะไรมากมาย
และที่ร้องไห้เพราะอินกับเพลงเท่านั้น
ฉันไม่รู้เลยว่ากลับบ้านมาได้ยังไงและทำอะไรลงไปบ้าง
ฉันรู้แต่ว่าฉันนอนร้องไห้จนเกือบเที่ยงคืนก่อนจะเพลียจนหลับไป
เอาอีกแล้วเราอกหักอีกแล้ว
ถึงจะแค่ 4 วันก็เหอะแต่ฉันรู้สึกว่าฉันรักต้าร์มากๆ
ไม่ได้แค่ชอบแต่รัก
คนอื่นคงคิดว่าฉันเพ้อเจ้อไร้สาระ.
แค่ 4 วัน กับการรักใครเป็นไปไม่ได้หรอก
แต่เป็นไปแล้ว
ฉันไม่เคยเป็นกับใครอย่างนี้ไม่ว่าจะชุหรือพี่แตน
4 วัน ในการรัก.แต่อีกหลายวันกับการทำใจ.
การเห็นคนที่เรารักมีความสุขน่ะดีไม่ใช่เหรอ
ไม่หรอกจะว่าฉันเห็นแก่ตัวก็ได้นะ..
ก็ต้าร์ทำเหมือนสนใจกันทั้งที่ไม่จริงเลย
มันทำให้ฉันไม่ได้เผื่อใจไว้สักนิด
จริงอยู่รู้ตอนนี้ดีกว่ารู้วันหลัง
แต่เสาร์-อาทิตย์นี้ล่ะฉันจะอยู่อย่างไง
ฉันคิดว่าบางทีอยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ในวันจันทร์
อย่างน้อยฉันก็ยังมีเพื่อนคอยปลอบใจ.

^^ The  end ^^