นายเป็นผู้ชายจิงๆหรอเนี่ย(8)

กาฟิวส์

 พี่ไผ่ ๆ ๆ เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ  ออกมาคุยกันเดี๋ยวนี้  ไม่งั้นเค้าจะ  
 เออ ๆ เข้ามา ๆๆ ปิดประตูด้วยล่ะ  
 ใช้เค้าอีก  พี่ไผ่บอกแพรมานะ  ว่านี่มันเรื่องอะไร  พี่เห็นแพรเป็นตัวอะไร ทำอะไรทำไมไม่บอกไม่ถามแพรสักคำ แพรเป็นน้องสาวพี่ไผ่นะ  ToT  
ชั้นรักพี่ชายมาก  เพราะเรามีกันแค่สองคนพี่น้อง  แต่พี่ไผ่ทำอะไรก็ไม่เคยจะสนใจชั้นเลย  วันนี้  น้ำตาที่อัดอั้นมานานได้เวลาระเบิดออกมาซะที  T_T
 พี่รักแพร  ถึงได้ทำอย่างนี้  รู้ไหม ว่าเมื่อเช้า  พวกไอฟลัสมันเดินมาบอกกับพี่ว่า  น้องสาวเมิงหรอ  น่ารักดีนะ  กรูขอ  แพรจะให้พี่ทำยังไง  พอไออาร์ตมันได้ยินอย่างนั้น  มันจะเข้าไปต่อยกับไอฟลัส  พี่เลยบอกมันว่าแพรเป็นแฟนอาร์ต  พวกมันเลยยอมกลับไป 
 แล้วทำไมมันต้องมายุ่งกับแพรด้วย  พี่กับพวกเพื่อนกลุ่มของพี่ไปทำอะไรไว้  บอกแพรมาให้หมดนะ ToT 
 พี่กับพวกไอฟลัสไม่ถูกกันมาตั้งนานแล้วล่ะ  ตั้งแต่ ม.ต้น  มันเลยคอมจ้องหาเรื่องพวกพี่ตลอด  เพราะพี่ดีกว่ามันน่ะสิ  มันเลยแค้น 
เอาล่ะ  ชั้นพอจะเข้าใจเรื่องนี้แล้ว  แต่ว่า
  แล้วเรื่องพี่อาร์ตล่ะ  พี่จะว่ายังไง  ทำไมไม่เคยเห็นพี่ไผ่เล่าให้แพรฟังเลย 
 อาร์ตหรอ  มันน่ะชอบแพรมานานแล้ว  ปีกว่ามั้ง  มันน่ะมาเล่นที่บ้านเราบ่อย ๆ แล้วมันก็เจอแพร  แต่แพรจำมันไม่ได้มั้ง  แล้วมันก็ขอพี่จีบแพร  แต่ตอนนั้นพี่ยังเห็นว่าแพรยังเด็ก  ไม่อยากให้มีแฟน  เลยบอกมันไปว่ารอแพรไปเรียนด้วยกันก่อน  ค่อยให้มันจีบ  
พูดตรงกันแหะ  นัดกันมาดีละสิท่า   -_-
 แต่พี่ไม่นึกว่ามันจะจริงจังรอแพรตามที่พี่บอก  จนวันที่แพรมาบอกว่าเหยียบเท้ามัน  แล้วจังหวะเดียวกันมันก็โทรมาบอกพี่ว่าเจอแพรแล้ว  แพรได้เรียนที่เดียวกับพี่และมัน  มันก็ทวงสัญญาที่พี่ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ 
โห   พี่ชั้น -_-  เป็นพี่ชายที่ดีจริง ๆ เลย  อยากจะหาใครมาเทียบเปรียบกับพี่ต้นไผ่ได้  ตูล่ะเซ็ง
หลังจากที่นั่งคุยกับพี่ชายได้สักพัก  ชั้นก็กลับไปนอนที่ห้องของตัวเอง  และหลังจากเข้าสู่ห้วงของนิทราได้แป็ปเดียว  พี่ไผ่ก็มาเคาะประตูห้อง
 ปัง!!  ปัง!!  ๆๆ 
มันเคาะหรือมันจะพังห้องตูฟะ  -_-  ตามมาด้วยเสียงจากชายผู้หนึ่ง
 แพร  ๆ  รับโทรศัพท์ซิ  ไออาร์ตโทรมาน่ะ  
 จ้า ๆ ๆ  รู้แล้ว ๆ  
เสียงโทรศัพท์มาตั้งแต่เมื่อไหร่ฟะเนี่ย  ไม่เห็นรู้เรื่องเลย -_-   
 ค่ะแพรค่ะ  
 แพรหรอ!!  เค้าเองน๊าา~.~ 
เสียงที่ตะโกนมาจากปลายสายเป็นเสียงที่ประมาณว่า  พ่อตูถูกหวยบนดินรางวัลที่หนึ่ง!!!    -_-
 มีไรหรอพี่อาร์ต 
 เค้าคิดถึง  นอนแล้วหรอ  ไม่เห็นรับสายเลยโทรบอกไอไผ่มาปลุกให้ 
 เพิ่งนอนน่ะค่ะเลยไม่รู้เรื่อง 
 พี่โทรมากวนรึเปล่าเนี่ย T_T 
อยากจะตอบว่า  เออ  แต่กลัวโดนตบเอ้ย!! ต่อยเอาซะก่อน
 ไม่เป็นไรหรอกค่ะ  เดี๋ยวแพรนอนใหม่ได้ แล้วพี่อาร์ตเอาเบอร์แพรมาจากพี่ไผ่หรอ 
 ก็ใช่น่ะสิ ขอมันเกือบตาย  กว่ามันจะยอม 
เฮ้อ ๆ ๆ  ไม่ปรึกษากันอีกแล้ว  พี่ไผ่บ้า!!! 
 พรุ่งนี้เค้าจะไปรับน๊า  รีบแต่งตัวรอเค้าล่ะ ^O^ 
 แพรไม่นั่งมอเตอร์ไซค์อีกนะพี่อาร์ต  แพรกลัวตกน่ะ - -* 
 เออน่าวันนี้เค้าไม่รู้ว่าแพรจะกลับด้วย  ไม่งั้นก็ไม่เอามอไซค์ไปหรอก 
 พี่จะมากี่โมง  แพรจะได้แต่งตัวถูกเวลา 
 สัก 7  โมงครึ่งละกันจ๊ะ^_^ 
ต้องแหกขี้ตาตื่นอีกแล้วสิชั้น -_-
 โอเคค่ะ  แพรจะรอ 
 กู๊ดไนท์นะจ๊ะที่รัก  บั๊บบาย ^o^ 
 ฝันดีค่ะ 
@@@จบการสนทนา@@@
แล้วชั้นก็หลับไปอีกรอบ  ตื่นมาอีกทีก็ตอนที่เสียงนาฬิกาปลุกตอน 7 โมง  ห๊าา  7 โมง  อ๊าย>_< พี่อาร์ตจะมารับตอน 7 โมงครึ่ง  ตายล่ะ  ถ้าช้าไม่ทันแน่ ๆ  ไม่ได้ ๆๆ  ต้องรีบอาบน้ำ
 แพร!!  เสร็จรึยังน่ะ  ไออาร์ตมาแล้ว  ลงมากินข้าวเร็ว ๆ สิ 
มาละ  เสียงเตือนภัยรอบที่ 1
 ค่ะ ๆ  เสร็จแล้ว  จะลงไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ 
ทันเวลาพอดีเป๊ะ  ^-^  เธอนี่เก่งจริงเลยนะแพรไหม ( ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยนะ - - )
 หวัดดีคับน้องแพร ^___^  
  
 ค่ะพี่อาร์ต  ขอโทษด้วยนะคะที่แพรช้า ^^ 
 ไม่เป็นไรหรอก  พี่ว่าเราไปทานข้าวที่โรงเรียนดีกว่านะจ๊ะ  เดี๋ยวไม่ทัน ^_^ 
ดูไปดูมา   แพรว่า  พี่อาร์ตชักจะสวยกว่าแพรแล้วนะเนี่ย^^  ดูรอยยิ้มพี่เค้าสิ  น่ารักออกอย่างนั้น  มองแล้วอบอุ่นจริง ๆ  แม่จ๋า  เค้าจะปกป้องคุ้มครองแพรได้ใช่ไหมคะแม่^^
รถที่พี่อาร์ตเอามาในวันนี้  รู้สึกว่าจะแตกต่างจากเมื่อวานนี้มากมายเหลือเกิน  เพราะว่ามันคือเก๋งนั่นเอง  หลังจากที่พี่อาร์ตเปิดประตูให้ชั้นขึ้นไปนั่งในรถ  ชั้นก็นึกขึ้นมาได้ว่า  ใบหม่อนเพื่อนรักของชั้นมันจะไปโรงเรียนยังไง O_o  ลองถามพี่ไผ่ดูดีกว่า
 พี่ไผ่  แล้วหม่อนมันจะไปยังไงอ่ะ  เค้าไม่อยากทิ้งหม่อน 
 เดี๋ยวไปรับหม่อนก่อนไง  แล้วถึงไปโรงเรียน - - 
มันตอบมาประมาณว่า   เมิงเพิ่งจะนึกออกหรือไง 
 หม่อน ๆ เสร็จหรือยังน่ะ 
 O_o  อ้าวหนูแพรเองหรอ  นึกว่าใครที่ไหน ^_^ 
พ่อของใบหม่อนเองล่ะค่ะ  คุณลุงเป็นคนที่น่ารักมาก  บ้านของใบหม่อนฐานะพอใช้ได้  แต่คงสู้ชั้นไม่ได้หรอก  จริงไหม  แต่บ้านนี้มีสิ่งหนึ่งที่ชั้นอิจฉาอยู่ก็คือ บ้านของใบหม่อนอยู่กันพร้อมหน้าทุกวัน  แต่ชั้น T_T
 หวัดดีค่ะคุณพ่อ  แพรมารับหม่อนน่ะค่ะ ^^ 
 เดี๋ยวก็ออกมาแล้วล่ะจ๊ะ  เห็นแต่งตัวเสร็จแล้ว นั้นไง  มาพอดี ^^ 
ใบหม่อนวิ่งออกมาด้วยท่าทางที่รีบร้อน
 ไปก่อนนะคะพ่อ  สายแล้ว  หวัดดีค่ะ /| 
 แพรไปนะคะ  หวัดดีค่ะ /| 
 พี่ไผ่ พี่อาร์ต  แพร  ขอโทดนะคะที่ทำให้สาย 
หม่อนบอกพี่ชายและแฟนคนแรกของชั้น  ( จะมีอีกกี่คนยะหล่อน )
 ไม่เป็นไรหรอกหม่อน ^^ 
พี่ชายชั้นจะดีกับคนอื่นเสมอล่ะ  ยกเว้นน้องของตัวเอง - -
 แพรเค้ามีเรื่องจะเล่าให้ฟังด้วย แต่ 
หม่อนพูดด้วยอารมณ์ที่ประมาณหาแฟนได้อย่างนั้นแหล่ะแก  - -*
 ไว้คุยที่ห้องนะ  แล้วชั้นจะเล่าให้ฟัง 
อ่าวนี่มันพูดให้อยากแล้วจากไปนี่หว่าส์   ไหงทำกันอย่างนี้ล่ะเพื่อนรัก  แกทำไมต้องทำให้ชั้นเกิดอารมณ์แล้วจากไปอย่างนี้ทุกทีด้วยฟะ  อย่าให้รู้นะว่าเล่ามาแล้วไร้สาระน่ะ  ชั้นจะฆ่าแกหมกส้วมเลยล่ะ -_-
 เออ ๆ  อย่าลืมเล่านะแก    
 มีอะไรกันรึเปล่าแพร พี่เห็นซุบซิบกันตั้งนาน  ( อาการสอดรู้สอดเห็นของพี่อาร์ตตี้เริ่มทำงาน )
 ไม่รูเหมือนกันพี่อาร์ต  หม่อนมันยังไม่เล่าให้แพรฟังเลย - - 
แล้วไม่นานรถของเรา( ของแกซะเมื่อไหร่ล่ะน่ะ  ของพี่อาร์ตเค้าย่ะ )ก็มาถึงโรงเรียนได้ทันเวลา  แถมยังเหลือเวลามานั่งทานข้าวกันที่โรงอาหารอีกตะหาก  แต่นั่งไปได้ไม่นาน  หม่อนก็เริ่มมาสกิดแขนชั้นให้มองตามอะไรสักอย่างที่มันกำลังมองอยู่ แต่ที่ชั้นเห็นก็คือO_O  พี่ผู้ชายที่เอาดอกไม้มาให้ชั้นในวันที่ชั้นไปดูเกรดที่โรงเรียนน่ะสิ
 คนที่แกบอกว่าเป็นเดือนของโรงเรียนข้าง ๆ เรารึเปล่าอ่ะหม่อน - - 
 เออคนที่เอาดอกไม้ให้แกแล้วบอกว่าชอบแกนั่นแหล่ะแพร 
จะย้ำทำไมเนี่ย  เทอรู้ไหมหม่อน  เทอกำลังจะให้แฟนที่เพิ่งคบกันมาได้1วันเลิกกันน๊าาา  ( ถ้าไม่มีพี่อาร์ตล่ะก็ชั้นจะวิ่งไปหาเค้าแล้วล่ะ )  เริ่มจำกันได้รึยังคะ  ถ้ายังขอย้อนให้ไปอ่านตอนต้นแรกเลยนะคะ( ไม่ค่อยเลยนะ )  ว่าแต่วันนั้นที่แกบอกชั้นว่าไอนักวิ่งคนนี้มันเรียนที่โรงเรียนข้าง ๆ โรงเรียนหญิงล้วนของเรานี่หว่า  ไหงวันนี้มาโผล่ที่โรงเรียนประจำจังหวัดได้ล่ะ  - -*  ชั้นงงแล้วนะใบหม่อน
 ช่างมันเห่อะว่าแต่แกเห่อะหม่อน  อย่าพูดดังนัก  พี่อาร์ตอยู่นะเว้ย  ชั้นยังไม่อยากได้ชื่อว่าเลว Y_Y