ไม่ต้องหรอกคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนี่ค่ะ ไม่ เรายังเป็นเพื่อนกัน เพื่อนซื้อของฝากเพื่อนไม่ได้เหรอไง ก็...ได้คะ ผิงดีใจที่ได้รู้จักพี่ธิปและเราได้เคยรักกัน ตอนนี้...ก็ยังรักอยู่^^ งั้นเดี๋ยวผิงไปซื้อของต่อแล้วนะคะ นัดเพื่อนไว้ด้วย พี่ไปส่งมั้ย ไม่เป็นไรคะ ผิงไปคนเดียวได้^^ ผมมองเธอเดินลับไป เธอของผม...คนที่ผมรักสุดหัวใจ...คิดถึงทุกเวลา ต่อไปนี้ คงไม่มีสิทธิ์ คงไม่มี...อีกแล้ว / นัสเป็นไง เงียบเลยเหรอไอ้เจ้าโมทย์ไม่อยู่แค่นี้ บ้าน่าพี่! นัสคิดงานอยู่ตั้งหาก เฮ้อ!เบื่อจังเลย หมู่นี้นักร้องใหม่เยอะจริงๆเลยเนาะ นัสเซ็ทฉากให้ไม่ทันเลยเนี่ย-*- ก็งี้แหละคนมีไฟ ว่าแต่นัสไปฮ่องกงกับทีมติ๊ดรึเปล่า ไปพี่ แต่ไปวันเกือบๆสุดท้ายเพราติดงานที่นี่น่ะ เอาไรเปล่าพี่ เพื่อนรุ่นพี่ของเธอคนนี้อยู่แผนกประสานงาน อยู่แต่ออฟฟิศไม่ใช่ลุยอย่างพวกเธอ ไม่อ่ะ แต่ถ้าได้ก็ดี^^ 555 เธอหัวเราะชอบใจก่อนจะส่งmailไปหาโมทย์ ไง เรียนไปถึงไหนแล้ว พูดได้มั่งยัง เรียนกลับมาแล้วมาสอนนัสมั่งจิ จะได้ไม่ต้องเสียค่าไปเรียน^^ นัสจะไปฮ่องกงล่ะ คงไม่มีตังซื้อของฝากนะ จน 5555 ไปละ บายนะ ไมนัส เธอปิดคอมแล้วก็กลับบ้าน ระหว่างทางเธอก็แวะเข้าร้านหนังสือ เล่มนี้มาแล้วเหรอเนี่ย เธอพึมพำก่อนที่จะหยิบนิตยสารเล่มนั้นขึ้นมาพลิกๆดูอย่างสนอกสนใจ ห๊ะ!เอาเล่มไหนนะ ก็เล่มไหนล่ะ ไม่รู้จัก อะไรนะ สะกดดิ sit sat อะไรว่ะ เล่มไหนพูดดีๆดิ พูดให้รู้เรื่อง เธอไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรอีกมั่งแต่ตอนนี้เธอรำคาญสุดๆแล้วล่ะ ไอ้รำคาญก็รำคาญ ขำก็ขำอีก ก็เล่มที่เธอถืออยู่มันนิตยสารsit satนี่น๊า นี่คุณ เอ้า!นิตยสารที่ว่า sit satอ่า ตัวออกใหญ่ไม่เห็นเหรอไงค่ะคุณ เธอหันไปแวดๆๆใส่เขาอย่างอดไม่อยู่ เขากดตัดสายแล้วก็หันมามองเธอแบบอึ้งๆปนงงๆ^^ เอ่อขอบคุณคับ คุณที่เอาน้ำใบบัวบกให้ผมรึเปล่า เออใช่!มัวแต่เดือด ลืมไปเลยว่าต่อหน้าเธอก็คือเขา!!!o_O คุณ. เมื่อกลางวันขอบคุณนะคับ แต่ผมไม่สนสุขภาพน่ะคับ ชั้นรู้แล้วล่ะว่ายุ่ง ไม่ต้องซ้ำเติมอีกก็ได้ ตอนนั้นมันยัวะนี่-*- คุณไม่ชอบคนดื่มงั้นเหรอ เปล่า เพียงแต่ไม่ชอบคนดื่มจัด ผมมีเหตุผล กำลังhurtเหรอไง เขาหันมาจ้องหน้าเธอแทนคำตอบ แค่โดนบอกเลิก เศร้าขนาดนั้น!!! คุณยังไม่เคยโดน เลยยังไม่เข้าใจ คงกำลังฝันอยู่ล่ะสิ หึ!ถ้าคุณตื่นเมื่อไหร่มันก็คงเจ็บมาก เผื่อใจไว้มั่งเถอะคุณ เขาพูดจบก็เดินนำนิตยสารในมือไปจ่ายเงิน เธอก็ได้แต่ยืมอึ้งอยู่ แต่เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือทำเอาเธอได้สติ เหว๋ย เธอกรอกเสียงลงไปอย่างคุ้นเคย ไอ้นัส เย็นนี้ว่างเปล่าว่ะ ไปดื่มกันหน่อยดิ ไม่เอาวะ หนวกหู เฮ้ย!ร้านนี้ดีจริงๆ ไม่หนวกหูเว้ย เออๆได้ๆ ที่ไหนล่ะเดี๋ยวไป เมื่อรู้จุดหมายปลายทางเธอก็กดปุ่มตัดการติดต่อก่อนจะนำหนังสือในมือไปจ่ายเงิน เมื่อมาถึงที่หมายเธอก็ก้าวเข้าไปอย่างไม่แน่ใจ ร้านไม่น่าจะดูเป็นที่นั่งดื่มเลย-_- นัสๆ เธอก้าวเข้าไปหาเพื่อนๆ เอาไรดี พั้นช์นะ เธอก็พยักหน้าส่งๆไป ร้านน่านั่งมั้ยว่ะ ใช้ได้ ก็ยอมรับจริงๆนะว่าตาถึงมาก แล้วด้านหน้าแถวๆเวทีก็มีชายหนุ่มคนนึงก้าวขึ้นไปนั่งเกลากีต้าร้องเพลงอยู่ -แค่รู้ว่าเธอ..ยังห่วง แค่นั้นก็รู้สึกดี และขอให้เธอ..โชคดี ฝากดูแลตัวเองเช่นกันวันเปลี่ยนและหมุนไป แต่ใจยังเป็นเมื่อวานทุกๆอย่างในทุกวัน ยังเป็นเธอทุกลมหายใจที่เข้าออก- คนอะไรเสียงเพราะมากๆ ซึ้งจนน้ำตาพานจะไหลซะให้ได้T^T เป็นอะไรไปนะ เธอคิด นี่ไอ้นัส แกไปขอเพลงให้หน่อยดิวะ ไปๆๆก่อนที่เค้าจะลงไปซะก่อน อ่ะ!ชั้นเขียนเสร็จแล้ว>o
ความทรงจำ 3 พ.ค. 2548 20:33 น. - ID 5086 
758
1
0
19 พฤษภาคม 2548 18:57 น. - comment id 84734
แวะมาอ่านจ้าน้องสาว หายไปเลยนะจ๊ะ รีบมาอัพต่อนะคะ เด๋วพี่อ่านต่อก่อนนะจ๊ะสาวน้อยที่น่าอิจฉา บั๊บบาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ