คิดจะรัก...ต้องพักรบ ( ตอนที่ 19 )

สุชาดา โมรา

เกิดอะไรขึ้นเหรอคะมีงานอะไรที่สงสัยหรือเปล่าคะ
อ๋อไม่มีค่ะ
กัญญาก้มหน้าก้มตาทำงานพร้อมกับคีย์เอกสารที่อยู่ในแฟ้มข้อมูลบนจอคอมพิวเตอร์  เธอแอบหันไปมองคุณวจีอยู่หลายครั้งแล้วก็ส่ายหน้า
.แนนซี่นี่ขี้ระแวงจังเลย  มาหาว่าคุณวจีเป็นแบบนั้นได้อย่างไร  ไม่อย่างนั้นเธอคงจะไม่ได้เป็นคนสนิทของคุณพ่อหรอกกัญญานึก
คุณกัญญาคะมีคนมาติดต่องานค่ะ
ใครคะ
ส.ส.ธนิตค่ะ
แล้วแนนซี่ไปไหนเหรอ  ทำไมไม่มาทำหน้าที่เลขาฯ ล่ะ
เห็นว่าท้องเสียค่ะคือดิฉันเห็นคุณวจีชงกาแฟมาให้แก้วนึงจากนั้นก็ท้องเสียทั้งวันเลยค่ะ  รู้สึกว่าตั้งแต่เช้ามายังไม่ได้ทานอะไรเลยนะคะ
อืมเอาอย่างนี้นะเธอช่วยเอาเกลือแร่ในลิ้นชักโต๊ะของฉันมาชงใส่น้ำอุ่นแล้วก็เอาไปให้แนนซี่หน่อยนะเธอชื่ออะไรนะ
ดิฉันชื่อรุ่งฤดีค่ะ  อยู่ฝ่ายบัญชีค่ะ  คือดิฉันเอาแฟ้มเอกสารที่คุณแนนซี่สั่งมาให้แล้วบังเอิญเห็นคุณธนิตมาพอดี  ดิฉันก็เลยทำหน้าที่แทนคุณแนนซี่ไปก่อนน่ะค่ะ
อยู่ฝ่ายบัญชีใช่ไหมอย่างนั้นพักเที่ยงแล้วมาหาฉันที่ห้องหน่อยนะแล้วก็ไม่ต้องทานข้าวมาล่ะ  เดี๋ยวฉันจะพาไปทานอะไรข้างนอก  อ้อเดี๋ยวเล่าเรื่องงานบัญชีที่มีปัญหาให้ฉันฟังด้วยนะ
ค่ะ
กัญญาสั่งงานรุ่งฤดีพนักงานบัญชีก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องทำงาน  เธอเริ่มคิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ ที่แนนซี่พูดจากนั้นก็เดินเลาะไปข้าง ๆ ห้องทำงานเพื่อแนบหูฟังว่าคุณวจีและ ส.ส.ธนิตนั้นกำลังพูดอะไรกันอยู่สิ่งที่เธอได้ยินนั้นค่อนข้างจะอู้อี้  แต่ก็พอที่จะฟังได้ว่าเขาคุยเรื่องอะไรกันแต่ก็ไม่แน่ใจว่าพวกเขาพูดกันตรงกับความเข้าใจของเธอหรือไม่
ทำอะไรคะคุณกัญญา
เสียงนี้ถึงกับทำให้กัญญาสะดุ้งจนสุดตัว  เธอหันมาด้วยความลานลนราวกับคนที่มีความผิด  หรือทำอะไรผิดในขณะนั้น
โธ่!!!  เธอร้องเสียงหลงพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่  ตกใจหมดเลย  นึกว่าเป็นคุณวจีแล้วนี่เธอท้องเสียตลอดเลยเหรอ
เปล่าหรอกเพียงแต่ฉันอยากจะรู้ว่าคุณธนิตกับคุณวจีทำอะไรอยู่  ฉันก็เลยไปที่ห้องควบคุมแผงโทรทัศน์วงจรปิดก็เท่านั้นเอง
ไปทำอะไรที่นั่น
ก็ไปดูภาพในห้องของเธอไงล่ะเอาอย่างนี้ละกัน  เธอตามฉันมาเลยดักว่าจะได้รู้สักทีว่าอะไรเป็นอะไร
แนนซี่เชื้อชวนให้กัญญาเดินตามเธอไปที่แผงควบคุมโทรทัศน์วงจรปิดกัญญาเดินตามไปด้วยท่าทางเร่งรีบ  เมื่อมาถึงห้องแผงควบคุมโทรทัศน์วงจรปิดแล้ว  แนนซี่ก็เลื่อนกล้องไปจับภาพคุณวจีกับคุณธนิตทันที
นี่ห้องฉันมันมีโทรทัศน์วงจรปิดตั้งแต่เมื่อไรฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย  กัญญาถามอย่างงง ๆ
ก็มีตั้งแต่ตอนที่เราไปเชียงใหม่แล้วละ  ฉันเป็นคนสั่งให้เขามาติดตั้งเองละ
ทำไมล่ะ
ก็ช่วงที่เราไม่อยู่จะได้รู้ว่ามีใครลักลอบเข้ามาค้นหรือเปลี่ยนแปลงเอกสารหรือเปล่ายังไงล่ะเธอนี่ไม่น่าถามเลย  ของอย่างนี้เราจะไว้ใจใครได้ล่ะจริงไหม
ก็ถูกของเธอนะ
นั่นไงฉันคิดแล้วไม่มีผิด  แนนซี่เอ่ยขึ้นพร้อมกับเลื่อนกล้องและขยายภาพทันที
เปิดเสียงได้ไหมแนนซี่
อืมฉันก็ลืมไป  เดี๋ยวนะ  ฉันขอหาปุ่มโวลุ่มก่อนนะ  แนนซี่วุ่นอยู่กับการหาปุ่มกดเพราะเธอจำไม่ได้ว่าต้องกดปุ่มไหนจนกระทั่งเธอเอื้อมมือไปพร้อมกับจะกดปุ่มบนแผงควบคุมชายคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับกดปุ่มทางด้านขวามือสุดทันที
ปุ่มนี้ครับ!!!
ชายคนนั้นเอ่ยขึ้นทำให้แนนซี่ถึงกับสะดุ้งโหยง  กัญญาและแนนซี่หันมาพร้อมกันทันที  ทั้งคู่มองผู้ชายคนนั้นด้วยความแปลกใจ
เอ่อผมชื่อสุรัชครับ  เป็นหัวหน้าควบคุมแผงฯ.  วันนี้ผมเข้ามาตรวจดูความเรียบร้อยแล้วลูกน้องผมบอกว่าคุณกัญญาลงมาดูแผงฯ ด้วยตัวเองผมก็เลยเข้ามาช่วยเหลือ  หากขาดตกบกพร่องผมต้องขออภัยด้วยนะครับ
เอ่อไม่เป็นไรค่ะไม่ต้องพิธีรีตองอะไร  นั่งสิแล้วมาช่วยฉันดู
สุรัช  หัวหน้าแผงควบคุมโทรทัศน์วงจรปิดกดปุ่มให้วุ่นวายไปหมด  ภาพต่าง ๆ จากหลายห้องหลายที่ตามจุดต่าง ๆ ของบริษัทติดบนหน้าจอโทรทัศน์ที่มีอยู่นับสิบ ๆ เครื่อง  สุรัชไล่ดูภาพต่าง ๆ จนมาสะดุดที่ฝ่ายขาย  เขาชี้ให้คุณกัญญาดูพนักงานและหัวหน้างานหลายคนขนสินค้าออกจากบริษัทโดยบางส่วนไม่มีการประทับตราปิดผนึกว่าได้นำออกจากบริษัท
คุณสุรัชคุณช่วยเลื่อนภาพไปที่รถขนส่งสินค้าที่เข้ามารับผ้าในโรงงานได้ไหม
ครับ
ตายแล้ว!!!!  นั่นมันรถของ ส.ส.ธนิตนี่ทำไมถึงเข้ามาจอดหลังรถขนส่งสินค้าล่ะ
คุณกัญญาไม่รู้เหรอครับว่าท่าน ส.ส.ธนิต เขาเป็นลูกชายของคุณพ่อของคุณกับภรรยาเก่า  เขามีสิทธิ์ในบริษัทคุณเท่า ๆ กับคุณเพราะคุณพ่อของคุณโอนหุ้นพร้อมกับมอบฉันทะให้กับ ส.ส.ธนิตกึ่งหนึ่งของบริษัท
หา!!!   กัญญาร้องเสียงหลงพร้อมกับตั้งสติคิดแก้ปัญหาเรื่องนี้ทันที  อ๋อแล้วก็เลยพยายามโกงบริษัทเพราะตัวเองคิดว่าตัวเองไม่มีส่วนได้ส่วนเสียในบริษัทฉันนะเกลียดคนแบบนี้ที่สุดเลยเอาอย่างนี้นะสุรัช  นายแจ้งหัวหน้า รปภ.ให้สกัดรถขนส่งสินค้าสองคันนั้นไว้แล้วเร่งให้ตรวจสอบสินค้าโดยด่วน
กัญญาพูดขึ้นสุรัชวอเรียกหัวหน้า รปภ.แจ้งเรื่องสกัดดักรถขนส่งสินค้าสองคันที่มีรถของ สส.ธนิต ควบคุมไปนั้นเพื่อตรวจสอบสินค้าทันทีเพื่อไม่ให้สินค้าออกจากบริษัทอย่างไม่ถูกต้อง
เดี๋ยว!!! กัญญาเอ่ยขึ้นด้วยความแปลกใจ  ทำไมนายถึงรู้ว่า สส.ธนิต เป็นลูกของคุณพ่อฉันนะสงสัยจริง ๆ เพราะไม่เห็นมีใครเอ่ยถึงเรื่องนี้เลย
เพราะ สส.ธนิตเป็นพี่ชายของผมครับ
พูดเป็นเล่นถ้า สส.ธนิตเป็นพี่ชายเธอ  ทำไมเธอถึงได้มาเป็นแค่พนักงานตัวเล็ก ๆ ในบริษัทเล็ก ๆ ได้เธอกำลังโกหกอะไรฉันอยู่หรือเปล่าพูดความจริงออกมา!!!!
กัญญาพูดเสียงดังขึ้น  ดังขึ้นเรื่อย ๆ จนสุรัชตกใจแนนซี่จึงต้องเดินเข้ามาตบไหล่กัญญาเบา ๆ เพื่อให้เธอระงับสติอารมณ์จิตใจของเธอจึงค่อย ๆ สงบลง
คือผมเป็นลูกแม่เดียวกับ คุณธนิตจริงครับ  แต่ผมเป็นลูกคนละพ่อกับเขาเดิมทีคุณแม่ของเราเคยเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณธานินทร์พ่อของคุณ  แต่ว่าวันหนึ่งคุณธานินทร์และคุณแม่ของผมต่างคนต่างก็ไปเจอคนใหม่ที่ดีกว่าและเหมาะสมกับตัวเอง  ท่านทั้งสองจึงต้องแยกทางกัน  ผมจึงเป็นลูกของพ่อค้าร้านดอกไม้จน ๆ ส่วนคุณธนิตเขาเป็นลูกนักธุรกิจใหญ่  พ่อของเขาส่งเสียเขาจนจบปริญญาโท  เป็นเจ้าคนนายคนจนถึงทุกวันนี้  มรดกก็หยิบยื่นให้เขาจึงได้ยืนอยู่สูงจนไม่ได้หันกลับมามองคนที่อยู่เบื้องหลังอย่างผมและน้อง  รวมทั้งคุณแม่ด้วยผมผมผม
พอเถอะฉันเข้าใจแล้ว
กัญญาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลเพราะเห็นสุรัชแสดงสีหน้าเศร้าหมองราวกับจะร้องไห้กัญญาเดินออกจากห้องแผงควบคุมโทรทัศน์วงจรปิดแล้วก็หันมายิ้มให้กับสุรัชเพราะเป็นห่วงกลัวว่าเขาจะคิดมากจริง ๆ แล้วเธอเองก็ไม่ได้อยากให้เขาเล่าเรื่องราวที่เป็นปมด้อยของชีวิตนักหรอก  แต่ว่าเหตุการณ์มันบังเอิญต้องทำให้เขาต้องเล่าเรื่องราวที่เขาไม่เต็มใจจะเล่าขึ้นมา  จึงทำให้กัญญารู้สึกเสียใจอยู่บ้างเหมือนกันเพราะเธอได้ทำให้คน ๆ หนึ่งต้องทุกข์ใจโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
.19.
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ...ขอขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ติดตามผลงานมาโดยตลอดค่ะ