เรื่องของความเหงา

ผู้ชายบนดวงจันทร์

คุณเคยไหมที่เวลานั้งเหงาๆอยู่คุณเดียว แล้วอยู่ๆก้มีหน้าคนหนึ่งผ่านเข้ามาในความคิดคุณ ใครคนนั้นที่ผ่านมาอาจจะเป็นพ่อแม่ เพื่อน แฟน หรือใครก็ได้ที่อาจจะพิเศษสำหรับเรา และบางคนก็อาจจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเวลาเหงาๆและก็นั้งกดดูชื่อเพื่อน บางทีกดไป 3 รอบก็ไม่รู้จะโทรหาใครก็ต้องวางโทรศัพท์ เคยเป็นอย่างนี้บ้างไหม ผมคิดว่าหลายคนคงเป็นแบบนี้  แต่บางคนก็ชอบเปิดเพลงฟังเวลาเหงาเหมือนกัน แต่ต้องเป็นเพลงช้าๆซึ้งๆ คงจะมีน้อยคนนะที่เวลารู้สึกเหงาเปิดเพลงจังหวะเร็วๆ เพราะมันไม่เข้ากับบรรยากาศเลย แต่ที่แบบฮาๆหน่อยก็ประเภทที่เหงาก่ะว่าจะออกไปเที่ยวข้างนอก พอไปถึงหน้าบ้านเกิดความคิดขึ้นมาเราจะไปไหนเหรอคือไม่มีจุดหมายปลายทาง ก้เลยกับเข้าไปนั้งคิดใหม่ในบ้าน สุดท้ายก็ไม่ได้ไป แต่ที่น่าสงสารมากก็คงจะเป็น เวลาเหงาๆมักจะคิดถึงเพื่อน แต่เวลาช่วงนี้เพื่อนมันมักจะไม่ว่าง สุดท้ายก้ต้องนั้งเหงาต่อไป แต่ความเหงามันก็มีอยุ่ 2 ประเภทนะ คือความเหงาแบบอยากอยู่คนเดียว กับความเหงาที่อยากเจอผู้คน หลายคนก็คงจะเป็นแบบนี้เหมือนกัน คิดแล้วก็ขำ แต่ไอ้ช่วงที่อยากอยู่คนเดียวก้มักจะมีเหตุการณ์ที่ต้องไปพบปะผู้คนก้เลยทำให้ช่วงเวลานั้นไม่สนุก แต่บางคนก้อาจจะลืมไปช่วงขณะ สุดท้ายก้กลับมาที่บ้านนั้งเหงาคนเดียวต่อ บางครั้งความเหงาก้อาจทำให้เราดูเหมือนคนบ้าเพราะจะชอบนั้งคิดอะไรไปเรื่อยๆสุดท้ายก็มานั้งขำคนเดียวแบบไม่รู้สาเหตุ (คุณก็เคยเป็นช่ายม่ะ)  สุดท้ายคงไม่มีใครหรอกที่จะนั้งเหงาคนเดียวตลอด เพราะเวลาที่คุณมีความสุข คุณก้จะลืมความเหงาไปเลยหรือไม่ความเหงาก้หายจากคุณไปช่วงเวลานั้น  และมันก้จะกลับมาอีกเพราะความเหงาจะไม่มีทางหายไปจากชีวิตคุณ ...ขอบคุณครับที่นั้งอ่านเรื่องไร้สาระของผมจนจบ...