ผู้หญิงปอนๆ...1

คนไร้ถิ่น

เราอาจไม่เคยได้รักใครมากเท่านี้มาก่อน ดังนั้นความรู้สึกมันจึงยังตกค้างอยู่ในใจ ทั้งๆที่เขามีใครคนใหม่ไปแล้ว รักมากก็เจ็บมาก อาจเจ็บจนกลายเป็นชาชินกับความรู้สึก แต่กระนั้นความรู้สึกก็ไม่อาจจะลบเลือนไปสักที อาจจะดูโง่ แต่รู้อะไรมั้ย คนเราถึงจะเก่งแค่ใหน ยังไงก็โง่เรื่องความรักอยู่ดี มีน้อยคนนะที่จะโชคดีเจอคนที่ใช่ตั้งแต่แรก ใครที่โชคดีคนนั้นอาจไม่เคยได้รู้ความรู้สึกที่ต้องเป็นคนโง่งมงายกับความรักว่ามันเป็นอย่างไร ใครที่โชคดีคนนั้นอาจเจอแต่ความสุข แต่เธอจงรับรู้ไว้สักนิดเถอะว่า เธอผู้ที่อาจร้องไห้อยู่ในตอนนี้โชคดีกว่าคนเหล่านั้นเสียอีก เพราะเธอมีภูมิคุ้มกันขนานเอก วันใดที่เธอต้องผิดหวังอีกครั้งเธอก็จะสามารถพาตัวเองผ่านพ้นไปได้อย่างง่ายดาย แต่สำหรับรักที่มีให้ใครคนหนึ่งซะมากมายเธอก็จงให้เขาต่อไปเถอะ แม้เขาอาจจะไม่หันมาเหลียวมองใครคนหนึ่งที่เดินตามหลังเขาตลอดเวลา แม้เขาจะสนใจเพียงแค่คนที่เดินเคียงข้างไปกับเขา แต่ก็ถือซะว่าเรารักเขาเพื่อตัวเราเอง รักเขาให้ดีที่สุด อย่างน้อยก็ขอให้รักจนสุดหัวใจ แม้ความรักที่ให้จะไม่มีค่าอะไร แต่อย่างน้อยมันก็มีค่ามากกว่าสิ่งใดสำหรับหัวใจของเรา 
     ความรักไม่ใช่สิ่งที่ผิดถ้าเพียงแต่เธอจะมอบให้ใคร....สักคน >