เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย

ฟ้าสีคราม น้ำทะเล

เรื่องที่จะเล่าให้ฟังเนี้ยนะ  มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจากชีวิตจริงของผู้เขียนค่ะ 
เกริ่นก่อนนะว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นตอนที่เรียนต่อปริญญาโทค่ะ    
วันที่ไปรายงานตัวเราก็เห็นผู้ชายคนเนี้ย  เราก็แอบมองและคิดในใจว่าผู้ชายคนนี้น่ารักมาก ๆๆๆ 
อยากรู้จักจัง   และช่างบังเอิญสะนี่กระไร  เขาอยู่ห้องเดียวกะเราพอดี   แต่ว่าเราก็ไม่ค่อยกล้าพูดคุย
หรือสบตาเค้าเท่าไรนักหรอก   แต่แล้วในที่สุดเค้าก็เข้ามาคุยกะเรา  และทำให้เราได้รู้จักกันและ
เราเริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตามแต่    
ในช่วงระยะเวลาที่เราคบกันเราว่าเค้าแปลก ๆ  แต่เราก็ไม่กล้าคิดว่ามันคืออะไร   เราจึงเริ่มสืบจาก
เพื่อน ๆ ที่สนิทกับเค้า  (ด้วยนิสัยผู้หญิงอ่ะนะ ก็คงจะอยากรู้อยากเห็นเป็นธรรมดาว่าคนที่เราชอบเป็นอย่างไร)   และแล้วเราก็ได้รู้ว่าเค้าคบผู้หญิงอยู่ 5 คน   พระเจ้า...จอร์ส   เราคือผู้หญิง คนที่ 6  หรือนี่  และเราเป็น  1  ใน 6  หรือ 
ปล.  เราไม่มีอะไรกันนะ  เพราะเราค่อนข้างหัวโบราณ  แม่สอนว่าอย่าไปมีอะไรกะใครถ้าไม่ได้แต่งงานกัน  เราเชื่อมากนะ เด็กสมัยนี้เป็นไงเราไม่รู้นะ
หลังจากที่เราเริ่มรู้ตัวตาเริ่มสว่างขึ้นมาหน่อย เราจึงตีตัวออกห่างๆ ดีกว่า  เพราะว่า 1  ใน 6  ไม่ไหวสู้เค้าไม่ได้แน่  แล้วเราจะไปแย่งกับคนอื่นเพื่ออะไรกัน  แม้จะมีคนบอกว่ารักแท้ต้องแย่งชิง  รักไม่จริงต้องปล่อยวาง   แต่เรารักจริงแต่ไม่ต้องการช่วงชิงกับใคร  หลังจากนั้นเราจึงออกมาห่าง ๆ 
แต่มันยังไม่จบแค่นั้น เพราะว่าเรื่องมันพึ่งผ่านไป 1 เทอมเท่านั้น  เราคงยังต้องเจอกันอีกนาน  แต่ว่าวันนี้คงเล่าได้เท่านี้ก่อนนะคะเพราะว่าใช้เวลางานมาพิมพ์  เด๋ว หัวหน้ารู้ซวยเลย......... แล้วจะมาเล่าต่อ  
อ่านแล้วชอบหรือไม่บอกกันได้นะ (มือใหม่ หัดพิมพ์)				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน