เนื่องด้วย..หมอนรูปหัวใจสีฟ้า

เสือยิ้มมุมปาก

แง้มประตู
สวัสดีท่านทั้งหลาย!!
พร้อมแล้วหรือยัง??
ที่จะก้าวเข้าสู่ ห้วงแห่งความสุข ด้วยกัน
เข้ามาได้เลย - - ->
ฝั่งโน้น - - เสียงโทรศัพท์ nokia 3310 ดังขึ้นเป็นระยะ
	แล้วก็เงียบลง .. สักพักก็ดังขึ้นอีก ...
ตามมาติดๆ ด้วยเสียงหวานๆ (ด่า) ดังมากๆ
	อะไร!ยัยนี่ ถ้าจะฟุ้งซ่าน คงว่างมาก
		- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตรงหน้าท่าน  - * - ท่านพร้อมมั้ยที่จะอ่านบทเขียนทำมือ ( ทำไม ) ฉบับนี้ของเดี้ยน
		... ถ้าพร้อมก็ก้าวต่อไป
 			... ถ้าไม่ไหว ก็กลับไปนอน
Oh!so wonderful . .
	เห็นจั่วหัวอย่างนี้ อย่ารีบตกใจนะ เดี๋ยวงูกะปลาต้องมาจ๊ะเอ๋กันอีกรอบ .. อิอิ ก็อยากให้มันอินเต๋อบ้าง  .. เท่านี้เอง!!
	โม้ซะนาน..มาว่าเรื่องของเรากันดีกว่า เอาเป็นว่าคุณเคยเจอประสบการณ์ที่แบบว่าเห็นใครสักคนเดินผ่านไปแล้วคุณต้องเหลียวหลังไปมอง..ควับ แล้วถ้อยมธุรสก็ออกมาจากปากคุณ oh! So wonderful แต่ถ้าแค่ผ่านมาก็ผ่านไป วันนั้น.. คงไม่มี วันนี้ ให้ท่านอ่าน...หรอก...จริงมั้ย??
นั่นแหละ!~ วันนี้เมื่อ 3 ปีที่แล้ว พร้อมรึยัง..ที่จะนั่งไทม์แมชชีนย้อนผ่านเวลาเพื่อสัมผัสที่มาของเรื่องเล่าในวันนี้
	( .. นั่งสวยอยู่ที่ระเบียงหินอ่อนหน้าห้องวิชาการพลางปากขยับขมุบขมิบมุบมิบๆ พร้อมท่วงท่าประกอบการสนทนาตระการตาสุดๆ.. ) เช่นนี้ทุกวัน
( f7 team ) เฮ้ย..พวกแก เห็นครูคนนั้นมั้ย?? ที่นั่งไขว่ห้างหน้าห้องวิชาการน่ะ ... เ งี ย บ 
        - - - ไร้ซึ่งปฏิกิริยาตอบรับ - - -
3 วันผ่านไป
	พวกมึงไม่คิดช่วยกูเลยเหรอวะ แค่หาเรื่องไปทอล์คกะถีบ..แค่นี้ ทำไม่ได้ใช่มั้ย  สาด  
	ตอนนั้นอยู่ในสภาวะหัวฟุ้ง สบถกับตัวเอง แต่กะให้เพื่อนได้ยินด้วย (พวกหน้าซื่อใจคด) แม่ง! ขอช่วยแค่นี้ ก็ไม่ได้ พวกเวรเอ๊ย..กรรมของกู
 -  -  - แล้วก็แดกดันเดินสดับก้น
		.. ดับ พรึบ แล้วจากไป ....
ในเมื่อกลยุทธ์แรก (วานเพื่อน) มันไม่ได้ผล ร้อยแปดมารยา ก็ผุดพรายขึ้นมา... 
	เจ๋งล่ะ..(พูดคนเดียวโดยไม่สนใจฟ้าดิน)
เดินดุ่มๆเข้าไปหาป๋าเหนกสุดที่รัก...แล้วก็ถามขึ้นว่า .*-8$*43+*-#4&* 
	ส่วนคำตอบที่ได้ ก็ เรียบร้อย.. เป็นเรื่องของครูคนนั้น..คล้ายๆว่ายังไม่รู้จักชื่อ..สุดท้ายฉันก็ได้เบอร์โทร....จนได้ 
............................................
	ใช้เวลาทำใจ (โชว์เบอร์) อยู่หลายวัน..จนในที่สุด.. ความบ้าที่มาพร้อมความฮึดก็พุ่งปรี๊ดถึงขีดสุด ก็เลย..
(ฝั่งกระนี้)  หวัดดีค่ะ!อาจารย์ภัทรวดี
(ฝั่งกระโน้น) หวัดดีค่ะ มีไรเหรอ? 
(ฝั่งกระนี้) ป่าวค่ะ เอ่อ..อาจารย์สบายดีรึป่าวคะ แล้วทำอะไรอยู่ ทานข้าวแล้วยังคะ??
(ฝั่งกระโน้น) ก็เรียบร้อยแล้วค่ะ
(ฝั่งกระนี้) งั้นก็ไม่มีอะไรแล้วนะคะ แค่นี้ก่อนนะคะอาจารย์ กู๊ดไนท์นะคะอาจารย์ สวัสดีค่ะ
- - - - - -- - - - -- - - - - ----
สบายอุราไปอีกหนึ่งราตรี
	และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆของฉันและหล่อน ... (( ที่บ้าและเพี้ยนพอๆกัน ))