คิดจะรัก...ต้องพักรบ ( ตอนที่ 14 )

สุชาดา โมรา

ก็ดีนี่ถ้าไม่มีการติดต่อกันนั่นก็หมายความว่าเขาไม่อยากคุยกับคุณอีกอย่างเพื่อนของฉันคนนี้ก็ไม่ชอบเป็นที่สองรองใครด้วยสิทางที่ดีฉันว่าคุณน่าจะกลับไปดูแลคนที่อยู่เบื้องหลังคุณมากกว่านะ
กัญญาพูดขึ้นพร้อมกับหมุนเก้าอี้หันหลังให้  เธอไม่อยากจะคุยกับคุณภูวดลเพราะเธอรู้สึกรังเกียจที่เขามาหลอกลวงเพื่อนสาวของเธอถึงแม้ว่าเพื่อนคนนี้จะไม่ใช่สาวแท้ ๆ ตั้งแต่กำเนิดก็ตามแต่เธอก็ยังรู้สึกเคืองและเห็นอกเห็นใจอกลูกผู้หญิงด้วยกัน
เดี๋ยวคุณหันมาคุยกับผมก่อนได้ไหม
คุณภูวดลพยายามพูดกับกัญญา  แต่เธอกลับไม่ยอมพูดด้วย  เขาจึงเดินเข้าไปจับเก้าอี้ให้หันกลับมาทันทีเขารู้สึกฉุนมากที่กัญญาไม่ยอมพูดด้วยดี ๆ แถมยังจะเล่นตัวเมินหน้าหนีอีกเขาจึงเอามือกดที่หัวไหล่ของเธอเอาไว้แล้วก็จ้องหน้าตาเขม็งทำให้กัญญารู้สึกกลัวมาก  เธอพยายามจะขยับตัวหนีแต่เขาก็กดตัวเธอเอาไว้ไม่ยอมให้เธอลุกขึ้น
นี่คุณถ้าฉันกดปุ่มเดียวละก็คุณจะได้ออกไปโดยที่ไม่ต้องเดินเลยนะ
หมายความว่าไง
ฉันจะให้ ร.ป.ภ.มาลากตัวคุณแล้วโยนออกไปน่ะสิ
คุณกล้าเหรอถ้าคุณกล้ากดแม้แต่ปุ่มเดียวผมจะทำให้คนอื่นเห็นว่าคุณกำลังจะเล่นกีฬาบนโต๊ะทำงานอย่างเมามันกันสองคนน่ะสิ  คุณภูวดลยื่นหน้าเข้าไปหาเธอจนจมูกแทบจะติดกัน  เขาแสดงสีหน้าเคร่งขรึม  เอาจริงเอาจังจนกัญญารู้สึกกลัว
หมายความว่าไงคุณจะทำอะไรฉันหรือว่าคุณไอ้.เลว!!!!
คุณก็คิดถูกแล้วไม่ใช่เหรอคุณก็ฉลาดดีนี่ที่คิดอะไรได้ว่องไวขนาดนี้
กัญญาถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อรู้ว่าคุณภูวดลคิดจะทำไม่ดีไม่ร้ายกับเธอเธอจึงนั่งนิ่งไม่ยอมขยับเขยื่อนเพราะกลัวว่าเขาจะเข้ามาทำแบบที่พูดจริง ๆ
ดีมากที่ทำตัวดี ๆ  เป็นเด็กดีแบบนี้ก็ดีแล้วจะได้น่ารักแล้วก็ช่วยบอกมาได้ไหมว่าทำไมแนนซี่ถึงไม่ยอมพบหน้าผม  แม้แต่พูดเธอยังไม่ยอมพูดด้วยเลย
ก็คุณมีลูกมีเมียแล้วไม่ใช่เหรอแล้วคุณมาหลอกเพื่อนฉันทำไมกัน
กัญญาพูดขึ้นทำให้คุณภูวดลหยุดชะงัก  เขาปล่อยเธอและยืนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็หันกลับมามองกัญญาด้วยความสงสัยกัญญาเมื่อเห็นคุณภูวดลหันกลับมาเธอถึงกับสะดุ้งเอื้อมมือจะไปกดปุ่มเรียก  ร.ป.ภ. เลยทีเดียวทำให้คุณภูวดลวิ่งเข้าไปจับมือเธอเอาไว้และถามเธอด้วยท่าทางเอาจริงเอาจัง
ลูกเมียเหรอคุณไปเอาที่ไหนมาพูด
ก็ทุกคนเห็นคุณภูริมากับเธอคนนั้นและเธอคนนั้นก็ยอมรับว่าเป็นเมียของคุณ  คุณจะให้ฉันว่าอย่างไร
อ๋อพี่ภูรินี่เองผมบอกไว้ก่อนเลยนะว่าผมกับดาหวันเราเคยเป็นอะไรกันจนมีลูกด้วยกันก็จริงอยู่  แต่นั่นมันนานมาแล้วนะมันตั้งแต่ตอนที่ผมอยู่เมืองนอกนั่นแหละแต่ผมก็เลิกกับเธอไปนานแล้วนี่นา  ทำไม
แต่คุณยังไม่ได้หย่ากับเธอใช่ไหม!!!!  กัญญาพูดขึ้น
ใช่เรากำลังจะหย่ากันในเร็ววันนี้แต่มันก็ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับการที่ผมจะคบกับแนนซี่เลยนี่นา
ฉันจะบอกให้เอาบุญนะว่าถึงคุณจะหย่าหรือว่าไม่หย่ามันก็ไม่สำคัญแล้วเพราะแนนซี่เขาตัดใจไปจากคุณแล้ว
เพราะอะไร
เธอคิดว่าเธอไม่คู่ควรกับคุณก่อนที่เธอจะไปดูงานที่เชียงใหม่นั้นเธอฝากให้ฉันเอานี่ให้คุณด้วยเพราะเธอรู้ว่าคุณจะต้องมาหาเธอแน่ ๆ
กัญญาส่งแผ่นซีดีให้กับคุณภูวดล  ใจจริงเธอไม่ได้อยากให้คุณภูวดลไปเลยเพราะเธอกลัวว่าเขาจะหาว่าเธอและเพื่อน ๆ หลอกเขาเนื่องจากซีดีแผ่นนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความลับที่อยู่ในตัวของแนนซี่ทั้งหมด
คุณภูวดลรับซีดีแผ่นนั้นไป  เขาโผเข้ากอดกัญญาราวกับเพื่อนสนิทเขาหันมายิ้มแล้วก็บอกก่อนไปว่าขอบคุณจากนั้นก็เดินกลับไป
คุณภูวดลกลับมาที่ห้องทำงานของตัวเอง  เขาเปิดซีดีแผ่นนั้นดูทันทีเมื่อเขาเห็นภาพที่อยู่ในนั้นก็ต้องตกใจเมื่อรู้ว่าแนนซี่จริง ๆ แล้วเป็นกระเทยเขารู้สึกเสียหน้ามากที่ถูกเธอหลอก  เขาจึงนำซีดีแผ่นนั้นมาปาใส่หน้าพี่ชายเพราะคิดว่าเขาก็คงจะสมรู้ร่วมคิดเช่นกัน
นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!!
พี่รู้มาโดยตลอดเลยใช่ไหมว่าแนนซี่เป็นกระเทยแล้วทำไมพี่ถึงไม่บอกผมพี่ก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าผมเกลียดกระเทย
พี่ขอโทษพี่ไม่ขอแก้ตัวนะแต่ว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ
คุณภูริยอมรับกับน้องชายตัวเองโดยดี  เขาเดินเข้ามาโอบไหล่น้องชายตัวเองและปลอบใจเขาเขาบอกให้คุณภูวดลตัดใจและกลับมาทำให้ครอบครัวของตัวเองมีความสุขกว่าที่เป็นอยู่  เพราะเขาไม่อยากให้หลานสาวของเขากลายเป็นเด็กมีปัญหาคุณภูวดลจึงตัดสินใจที่จะเริ่มชีวิตใหม่อีกครั้งกับภรรยาของเขาและลูกสาวคนเดียวของเขา
กัญญาโทรคุยกับแนนซี่เรื่องของคุณภูวดลแนนซี่มีข่าวดีถึงสองเรื่องคือเรื่องแรกเธอบอกว่าเธอทำใจได้แล้วกับปัญหาทุกอย่าง  และเรื่องที่สองคือตอนนี้เธอหาผู้ชายหล่อ ๆ เอาไว้ควงได้แล้ว  เป็นหมอดูลายมือที่มาดูดวงให้เธอตอนที่อยู่ดอยอ่างขาง  เธอบอกว่าเขาเป็นคนที่หล่อมากเลยทีเดียวกัญญารู้สึกว่าเพื่อนสาวคนนี้ของเธอเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในเรื่องของการหาคู่ควงมากกว่าการทำงานเสียอีก  เธอถึงกับแอบยิ้มอยู่หลายครั้งเมื่อนึกถึงภาพของแนนซี่ดูเธอมีความสุขมากจริง ๆ ที่ได้ทราบข่าวเพื่อน ๆ แต่ละคนว่ากำลังลงเอยไปด้วยดี
กิ๊กโทรมาหากัญญาถึงเรื่องการฟ้องหย่าเธอบอกกับกัญญาถึงเรื่องลูกของเธอทั้งสองคนว่าเธอเองเป็นฝ่ายเลี้ยงดูเด็กทั้งสองคนด้วยตัวเอง  โดยที่ฝ่ายชายจะไม่เข้ามายุ่งกับชีวิตของเธอเลยสักนิดส่วนเรื่องทรัพย์สินนั้นก็แบ่งกันคนละครึ่งจริง ๆ แล้วกัญญาเองก็คิดว่ามันไม่ยุติธรรมเลยเพราะนี่ไม่ใช่สินสมรส  แต่เป็นสินสมสร้างที่กิ๊กเองก็หาได้มาก่อนที่จะแต่งงานเสียอีกแต่ก็ต้องเอาเถอะถ้าหย่าแล้วเพื่อนจะได้กลับมามีความสุขเหมือนเดิมกัญญาก็พอใจแล้ว
คิดอะไรอยู่เหรอครับแหมนั่งใจลอยเชียวนะ
เปล่าค่ะจะไปทานข้าวที่ไหนดีคะภูริ
เอเดี๋ยวนี้ผมว่าเราชักจะสนิทใหญ่แล้วนะเนี่ยเมื่อก่อนเห็นชอบเรียกคำนำหน้าว่าคุณ  แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าจะเรียกแค่ชื่อเฉย ๆ เสียแล้วสิอืมแต่ผมก็ว่ามันก็ดีเหมือนกันนะ  ดูสนิทสนม กันดี
คุณภูริพูดขึ้นเขาพากัญญาออกไปทานข้าวเที่ยงเหมือนเคยแต่วันนี้เป็นวันที่แปลกไปจากเดิมคือ  เมื่อเขาพาเธอลงมาที่รถคันหรูแล้วก็หยิบช่อดอกกุหลาบสีขาวที่อยู่เบาะหลังรถออกมายื่นให้เธอทำให้กัญญารู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก  เธอขอบคุณ  คุณภูริเสียหลายรอบทีเดียว
เนื่องในวันอะไรคะ
วันที่ทำให้เรามีความสุขไง
กัญญารู้สึกงง ๆ เหมือนกันที่คุณภูริพูดแบบนี้  แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะถามอะไรคุณภูริรู้สึกดีใจที่คุณภูวดลน้องชายหลุดออกจากแนนซี่ได้และกลับไปดูแลครอบครัวของตัวเองนอกจากนี้เขายังรู้สึกว่าเวลาที่อยู่ใกล้ ๆ กัญญาก็เหมือนกับโลกทั้งใบมีแต่เธอเพียงคนเดียว  จึงทำให้เขาไม่ชายตามองผู้หญิงคนไหนเลย
.14
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ  และขอขอบคุณเพื่อน ๆ ที่เป็นกำลังใจให้เสมอมาค่ะ