ปรัชญาชีวิต

ชิวหลินทง

ชีวิตเปรียบเสมือนอารมณ์ หาความแน่นอนมิได้ บางครั้งก็ดี บางครั้งก็เลวอย่างคาดไม่ถึง คุณค่าของมันขึ้นอยู่กับการกระทำ การกระทำที่ขีดเส้นทางเดินแก่ชีวิต สรรพสิ่งจะยังคงหล่อหลอมรวมกับชีวิตซึ่งจะดำเนินอยู่และคงจะดำเนินต่อไป ตราบจนวาระสุดท้ายของมันจะมาถึง
    ชีวิตดำเนินไปตามทาง ทางที่บ้างก็มืดมิดบ้างก็อับจน ทางที่มีทั้งอุปสรรคและความสมหวัง ความหวังและจิตวิญญาณยังคงเป็นตัวขับเคลื่อนสำคัญที่ทำให้ชีวิตสามารถดำรงอยู่
     มนุษย์เรา บ้างก็ยึดติดกับชีวิต บ้างก็ปล่อยชีวิตให้ดำเนินไปอย่างไร้จุดหมายไร้ความหวัง เปรียบได้กับคนตาบอดที่แม้กระทั่งไม้เท้านำทางยังไม่มี สิ่งเหล่านี้ไยมิใช่บันดาลให้มนุษย์ บางคนรวย บางคนจน บางคนทุกข์ แต่บางคนกลีบมีความสุข สิ่งหนึ่งที่ทำให้ชีวิตของเราแตกต่างกัน มิใช่ความร่ำรวย ความยากจน หากแต่เป็นความคิด ความคิดเป็นสิ่งที่มีมูลค่ามหาศาล มันสามารถก่อเกิดสิ่งที่มีค่ามากกว่านั้นคือความเข้าใจ และปัญญา
     การเสริมสร้างคุณค่าของชีวิตนับว่ามีความสำคัญ ชีวิตที่ขาดคุณค่าไม่อาจนับเป็นชีวิต ชีวิตที่มีคุณค่าจึงนับว่าเป็นชีวิตที่แท้จริง แต่คุณค่าของชีวิตจะมีความหมายไม่เหมือนกันขึ้นอยู่กับการมองมันในแง่มุมไหน แต่จะเป็นการมองอย่างไรก็ตาม คุณค่าของชีวิตจะต้องมีองค์ประกอบร่วมกันอย่างหนึ่ง นั้นคือ คุณค่าของชีวิตจะเกิดก็ต่อเมื่อมันได้ทำประโยชน์แก่ตัวเอง สังคม และเพื่อนมนุษย์ ในความหมายของคำว่าเพียงพอ....
  " แก่นแท้ของชีวิตคือความว่างเปล่า 
     แต่ชีวิตที่เราเห็นเกิดจากการแต่งเติม "
  " คนผู้หนึ่งหากเข้าใจว่าตนเองเข้าใจบ้างสิ่งดีแล้ว 
     คนผู้นั้นก็คือคนที่ไม่เข้าใจอะไรเลย "
  
  " มาตรแม้พระอาทิตย์จะไม่ส่องแสง 
    จันทราจะไม่สว่างไสว 
    ดาวเดือนจะลับไป
    แต่ชีวิตจะยังคงกระจ่างใสอยู่ตลอดกาล" 
  " ผู้ที่เริ่มเข้าใจชีวิตจะไม่บ่นเมื่อมีอุปสรรค 
     จะไม่ดีใจจนลืมตัวเมื่อสมหวัง 
     แต่จะยังคงดำเนินชีวิตต่อไปอย่างมีจุดมุ่งหมาย " 
                        
                                                                     ชิวหลินทง (เด็กอัจฉริยะแซ่ชิว)