ผมได้มีโอกาสเปิดดูรูปภาพ ที่น้อง ๆ ที่ทำงานส่งมาให้ทางอีเมล น้องเขาเล่าให้ฟังว่า เนี่ยพี่ น้องที่บ้านส่งรูปมาให้ดูตอนไปเที่ยว ผมก็เปิดดูตามที่น้องเค้าคะยั้นคะยอให้เปิด (ผมไม่แน่ใจว่าสะกดถูกไหม) สิ่งที่เห็นคือ ภาพเด็กสองคน ยืนบนหลังควาย ต่างตั้งท่า ทำทางใส่กล้อง ท่ามกลางบรรยากาศล้อมรอบด้วยทุ่งนาเขียวขจี ควายกำลังเล็มหญ้าอย่างสบายใจ ผมนั่งนิ่งไปชั่วครู่ขณะ ความรู้สึกหนึ่งวาบเข้ามาสู่สมองสองซีก นัยจะเป็นการปลุกวิญญาณที่ล่องลอยของผมกลับมาสู่ตัวตน นานเหลือเกินนะ กับเรื่องราวที่เคยขับขาน ชีวิตที่เคยผ่าน ผลัดใบกี่ฤดูมาแล้ว ท้องนาเขียวชอุ่ม ที่ที่มีใบข้าวปลิวไหวไปตามสายลม มีเสียงกบเขียดร้องกันระงมยามที่ฝนตก ใช่แล้ว ความรู้สึกนี้ผมเคยได้รับรู้มา ชีวิตบนหลังควาย ที่เด็กบ้านนอกทุกคน ต้องเคยผ่าน ท่ามกลางวันเวลาที่หมุนเวียน ผมลืมมันไปเสียสนิท ไม่มีแม้โอกาสได้เห็นเพื่อนเที่ยวที่เคยรู้ใจอย่างมัน ซึ่งตอนนี้ มันได้จากผมไปแล้ว ถึงวันนี้ คุณลบเพื่อนไปจากความทรงจำสักกี่คนกัน
ทิว รวงทอง 9 มี.ค. 2548 16:22 น. - ID 4662 
484
0
0
9 มีนาคม 2548 16:54 น. - comment id 83394
รักและสุขใจที่ได้ติดตามอ่านงานคุณทิวค่ะ เพราะชอบนามปากกาค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ