วันนี้ที่โรงเรียนมีงานปัจฉิมนิเทศนักเรียนม.3 มันก็คงต้องถึงเวลาของฉันแล้วสินะ คงไม่มีโอกาสจะได้กลับมาเป็นนักเรียนม.ต้นอีกแล้ว คิดแล้วก็น่าใจหาย ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้ลาจากเพื่อนๆหลายๆคนไปไหน แต่ก็คงมีเพื่อนอีกเยอะที่ต้องแยกย้ายกันไปตามทางเดินของตน แล้วเราจะได้กลับมาพบกันอีกมั้ย ... ต้องมีสักวันสินะที่เราจะกลับมาเจอกัน ใครจะเปลี่ยนแปลงยังไงบ้างนะ ยังแอบสงสัย ขอเล่าหน่อยละกัน วันนี้หลังจากที่สอบเสร็จแล้ว จริงๆวันนี้ก็มีม.3สอบอยู่ชั้นเดียวอ่าแหละ ก็รู้ตั้งแต่เมื่อเช้าล่ะ ว่าต้องเป็นพิธีกร ก็แอบเหนื่อยใจ แต่ก็ทำไงได้ ไหนๆก็จะจบแล้วขอทำอะไรสักอย่าง อันที่จริงงานวันนี้มันก็น่าเบื่ออยู่อ่ะแหละ พอถึงเวลาเราก็ต้องทำเพื่อให้กิจกรรมดำเนินไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาสิ้นสุด มีเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้น ฉันเองก็อดที่จะอิ่มใจไม่ได้เลย ภาพต่างๆที่แสดงให้เห็นถึงความเป็นเพื่อนกันตลอด 3 ปีที่ผ่านมา วันนี้มันยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ไปให้อาจารย์ผูกข้อมือให้ ฉันจะจำ แล้วฉันจะทำตาม ... ถึงรายการขอบคุณ อันดับแรกฉันขอขอบคุณอาจารย์ที่ปรึกษา ทุกคน ตั้งแต่ อ.ศิริรัตน์ อ.เกษม อ.ฐนิตา อ.วราภรณ์ อ.สุมาลี และอ.ฉัฐรส รวมไปถึง อาจารย์ในโรงเรียนทุกๆคน ที่ทำให้โรงเรียนเป็นโรงเรียน และทำให้ฉันเป็นนักเรียนเป็นลูก ชมพูดำ ต่อมาก็ต้องเพื่อนๆ ม.3/6 ทุกๆคน ห้องที่เราเคยเรียนด้วยกัน 542 แล้วก็ 776 จนมาถึงวันนี้ที่เราไม่มีห้องประจำกัน ( เพราะว่าตึกที่เป็นห้องประจำของพวกเรา เกิดรอยแตกแยก ) เดินเรียนก็สนุกดีนะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ทำให้ 3/6 เป็นห้องเรียนที่ฉันคิดว่ามันยอดเยี่ยมที่สุดในระดับแล้วล่ะ ถึงแม้ว่าห้องเราอาจจะไม่ได้เป็นห้องที่เก่งที่สุด รึเปล่า??? ขอบคุณที่ยอมจ่ายเงินห้องกันอย่างสม่ำเสมอ ขอบคุณที่ทำให้ฉันเห็นว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็ยังจะเดินไปด้วยกัน จบก็ต้องจบด้วยกัน ขอบคุณภัทริกา ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ ก็ยังเป็นเพื่อนเราสม่ำเสมอ ขอบคุณกัสบีร์ที่ยังเห็นว่าเราเป็นเพื่อนอีกคน และก็ที่ให้เราเขียนเสื้อด้วยดิ ^^ ขอบคุณเผด็จอ่ะ ที่มาขอโทษเรา ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาเธอจะทำให้เรากลัวเธอ แต่เราก็ไม่คิดจะโกรธเธอเลยอ่ะดิ ขอบคุณที่ทำให้ตลอดปีการศึกษามันมีเรื่องราวที่ไม่น่าลืมเลย จิงๆ ขอบคุณคินโช ที่ทำให้เรารู้ว่า อย่างน้อย เราก็ได้คุยกัน และ เป็นเพื่อนกันแล้ว ขอบคุณเพื่อนๆร่วมรุ่น ท.ล.40# ทุกคนทั้งที่รู้จักแล้วก็ไม่รู้จัก แล้วก็อีกมากมายที่ไม่ได้กล่าวไว้ในที่นี้ สุดท้ายก็ต้องขอบคุณโรงเรียนเทพลีลา ขอบคุณรั้วชมพูดำ ที่ทำให้ฉันมีที่เรียนจบจน ม.3 ขอบคุณที่ทำให้ฉันมีประสบการณ์มากมาย ถึงแม้ว่าวันนี้อาจจะไม่ใช่วันสุดท้ายที่ฉันจะอยู่โรงเรียนนี้ ที่จะได้เจอเพื่อนๆ แต่มันก็เป็นอีกขั้นของชีวิต ปีการศึกษาหน้า ฉันจะไม่ได้ใส่ชุดนักเรียนม.ต้น ชีวิตไม่ได้ราบเรียบไปตลอดทาง ขอให้เพื่อนๆโชคดี ประสบความสำเร็จในชีวิต...
ปลาวาฬสีน้ำเงิน 22 ก.พ. 2548 20:08 น. - ID 4553 
1898
7
0
22 กุมภาพันธ์ 2548 21:08 น. - comment id 83009
ขอบคุณฉานทำมัยวะ วัดมน ยังงัยๆเราก้อเปนมากก่าเพื่อนมะด้ายหรอกน๊า เขิลล จัง
22 กุมภาพันธ์ 2548 21:41 น. - comment id 83012
สุดยอดเลยเพื่อน เขียนด้ายงัยวะ โคตรยาวเลย นับถือๆๆ
23 กุมภาพันธ์ 2548 11:19 น. - comment id 83020
กว๊ากกก ปลาวาฬน่ารักจัง ปลาวาฬรู้เป่าถ้านัสยังอยู่บ้านเก่า เทพลีลา นั่นอ่ะแระ ที่นัสอยากเข้าไปเรียน^^ เขียนได้น่ารักและก้อซึ้งมั่กเรย ทำให้เค้านึกถึงตอนอยู่ม.3เหมือนกัน แต่นัสอยู่3/7อ่ะ เด๋วก้อขึ้นม.ปลายแล้วใช่มั๊ยจ้ะปลาวาฬจัง ขอให้ปลาวาฬเจอเพื่อนดีๆนะ บางทีม.ปลายนี่แหละ ทำให้เราเจอกับนิสัย(ที่แท้จริง)ของเพื่อนหลายๆคน^^ อ่า พร่ำมากไปหน่อย ก้ออ่านแล้วมันนึกถึงตัวเองตอนม.ต้นนิ.... ห้องนัสก้อรักกันม๊าก-มากเรยน๊า ขอให้ปลาวาฬโชคดีนะจ้ะ..
23 กุมภาพันธ์ 2548 19:47 น. - comment id 83034
ซึ้งด้วยจัง แต่เราอยู่ ป.6 คงไม่นานก็จะถึงวันนั้น
23 กุมภาพันธ์ 2548 20:49 น. - comment id 83038
คิดถึงวิสจัง ไม่รู้เขาจาคิดถึงเรารึเปล่าว อยากบอกว่า รักเทอที่สุด รักเพื่อนๆทุกคนนะจากใจ
23 กุมภาพันธ์ 2548 22:18 น. - comment id 83047
แค่มาอ่านชื่อเรื่องก็ คิดถึง ย้อนไปสมัยตอนเรียน ม.ต้น สนุกมาก และเกเรด้วย คิดถึงเพื่อนเก่า ๆ ความรู้สึกผูกพัน เก่า ๆ
24 กุมภาพันธ์ 2548 11:10 น. - comment id 83055
หน้าส่วนตัว
ขอบคุณตัวเธอ.. ที่ทำให้ฉัน.. เหมือนนั่งเครื่องย้อนเวลากลับไปวันเวลาเก่า... เรื่องราวเก่าๆ... เพื่อนๆ.. โต๊ะหินใต้ต้นไม้...ความผูกพันเดิมๆ..
คิดว่า บทความนี้คงเป็นสิ่งที่บอกเล่าความรู้สึกของ ปลาวาฬสีน้ำเงินในตอนนี้ได้ดี เมื่อเวลาผ่านไป แวะกลับมาอ่านบทความนี้อีกน่ะ ..... แล้วจะมีรอยยิ้ม
24 กุมภาพันธ์ 2548 11:28 น. - comment id 83056
ผ่านช่วงนั้นมานานมากแล้ว กว่าสิบปีได้ อ่านแล้วนึกย้อนไป เพื่อนร่วมกลุ่มร่วมก๊วนในตอนนั้น ก็ยังคงร่วมกันอยู่อย่างเหนียวแน่นในตอนนี้ มีหายหกตกหล่นไปบ้างก็เพียงบางคน.. ไม่นานมานี้ก็เพิ่งได้นัดเจอ นัดสังสรรค์กัน บางคนทำงานในตำแหน่งหัวหน้าแล้ว บางคนก็จบนอกกลับมาได้ไม่นาน บางคนก็แต่งงาน..ก็ยังเฮฮากันเหมือนเดิม เหมือนครั้งเด็กๆ.. นึกๆอยู่ว่าถ้ามีใครสักคนมาถาม ว่ารู้จักเพื่อนคนใดคนหนึ่งในกลุ่มนี้ได้อย่างไร ก็คงบอกว่าเพราะความบังเอิญ บังเอิญที่ต้องมาเรียนที่เดียว ห้องเดียวกันตั้งแต่ครั้ง ม.1 ม.2 ใช่..ความบังเอิญทำให้เรามาเจอกัน แต่สิ่งที่ทำให้เราเป็นเพื่อนกัน ไม่ใช่ความบังเอิญเด็ดขาด.. เราตั้งใจที่จะเป็นเพื่อนกันต่างหาก.. :)
24 กุมภาพันธ์ 2548 16:22 น. - comment id 83063
ไปไปได้ก็ดี หุหุหุ
24 กุมภาพันธ์ 2548 16:25 น. - comment id 83064
ขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุดขุด ช่วยกาน
24 กุมภาพันธ์ 2548 18:47 น. - comment id 83070
**4mPere (ภัทริกา) ** แกก็บร้าหรอ อิอิ ขอบคุณที่มาอ่านน๊า **|3@nK T.L. 40 ** 555+ ก็อยากจาเขียนไง ไหนๆก็จาไม่ได้มาเรียนในบรรยากาศ ม.ต้นอีกแล้ว เผื่อวันหลังคำนึงถึง อิอิ **ช็อกจ้า** หุหุ ปลาวาฬยังจำได้เลยดิคะ ว่า ตอนที่เข้าม.1 ปลาวาฬไม่อยากเรียนที่นี่เลย แต่ตอนนี้ปลาวาฬกลับคิดว่าไม่อยากจากไป ปลาวาฬขอบคุณช็อกนะคะ **........ ** ก็เราต้องจากกันเพื่อเดินไปตามฝันของตัวเอง ปลาวาฬขอบคุณนะคะที่มาทักทาย **มิตร** คิดถึงวิส เหอๆ ขอบคุณนะที่เปงเพื่อนกัน **คุณแม่จิตร ** เวลาที่เรานั่งนึกถึงเรื่องราวในอดีตที่น่าประทับใจ มานทำให้เราอิ่มใจได้ทุกครั้งเลยดิคะ **คุณพันดาว** ปลาวาฬความสุขที่ได้นึกถึงนะคะ ถึงเมื่อเวลาผ่านไปมานอาจจะเลือนๆไปบ้าง แต่เราก็รู้สึกดีถ้ามันผ่านเข้ามาในความคิดของเราอีกครั้ง ปลาวาฬขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2548 18:50 น. - comment id 83071
**คุณหมอกจาง** เรื่องราวของความเป็นเพื่อนยังคงอบอุ่น ปลาวาฬชอบมันงดงามในความทรงจำ เสมอเลยค่ะ **แย้สีน้ำเงิน ** ไล่อ่ะป่าวอ่านี่ T_T **//r.O ** มาขุดเผือกขุดมันอารัยกานตรงนี้หว่า ?? อิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2548 20:49 น. - comment id 83075
นัสจัง.. พี่เรน .. คิดถึง .. นะคะ ..
เก่งมาก.. ด้วยดิคะ ..
เก็บความ.. ทรงจำ .. ไว้..
เพื่อน..เคยให้ ... ความรู้สึก ..สนุกสนาน..
วิ่งเล่น ..ซุกซน .. หัวเราะ ..เบิกบาน..
ส่งงาน .. ไม่เคย.. เกเร ..
นานมาก .. ที่พี่เรน .. ห่าง จากบทกลอนนะคะ ..
ขอโทษ .. นัสนะคะ ..
ที่บทกลอน.. ไม่ไพเราะ..
พี่เรน .. จะกลับมา .. อีกครั้ง ..
25 กุมภาพันธ์ 2548 22:16 น. - comment id 83115
**พี่เรน** ปลาวาฬก็คิดถึงพี่เรนมากมายเหมือนกันค่ะ บทกลอนพี่เรนก็ยังคงน่ารัก ทุกครั้ง ปลาวาฬยินดีที่พี่เรนแวะมา แล้วจานั่งรอพี่เรนกลับมาอีกครั้งน๊าค๊า
3 มีนาคม 2548 19:06 น. - comment id 83266
เขียนบทความทั้งทีจะไม่ให้พี่อ่านเลยใช่ม่ะ หือ ไม่ลองหาดูก็ไม่รู้ว่าเราก็เขียนบทความ \"ขอบคุณสำหรับ 8 เดือนที่ผ่านมา\" ฉันรักเธอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ