แล้วเมื่อเป็นเช่นนั้น เราจะมีความรักไปทำไม?????? ..........เมื่อเกิดคำถามเช่นนี้ขึ้น หากหลายคนคิดตามอย่างที่ฉันกำลังลำดับความคิดฉันเองอยู่ขณะนี้ คงจะเกิดความสับสน สงสัย และพยายามหาคำตอบให้ตัวเอง ....... ฉันจากที่เฝ้าถามตัวเองมา จนกระทั้งได้พานพบกับความรักในรูปแบบต่างๆ ของหลายคน ที่ฉันรู้จัก ได้เข้าไปรับรู้ ได้เห็น หรือกระทั่งได้สัมผัสด้วยตัวเอง จึงพบว่า มันได้สร้างสรรค์สิ่งมหัศจรรย์ขึ้นและก็ได้ทำลายล้างทุกอย่างลงภายในเวลาเพียงนิด ซึ่งง่ายดายกว่าการสร้างสรรค์ของมันซะอีก ที่กว่าจะก่อ ต่อเติม เสริมแต่งให้สวยงาม ใช้เวลานับหลายเดือน หลายปี แล้วแต่ความสามารถของผู้ที่สร้างสรรค์มัน ที่ต้องอาศัยทั้งความพยายาม ความอดทน ความร่วมมือและที่สำคัญคือ จุดมุ่งหมายของผู้สร้างทั้ง2 อาจจะสร้างเพื่อหยาบๆ ชั่วคราว ชั่วขณะของความต้องการนั้น หรืออาจจะสร้างเพื่อความคงทนถาวร สร้างเพื่อให้เกิดความโด่งดัง ร้อนแรง.....ก็คงจะแล้วแต่ฉันคงตัดสินไม่ได้ ..........................................แต่................................................... แปลกจัง....เมื่อเหนื่อยยากขนาดนั้น แต่ทำไม มันถึงกล้าทำให้เกิดความเสียหายกับสิ่งที่มันสร้างได้นะ???? เกิดคำถามขึ้นมาอีก ช่างขี้สงสัยจังนะฉันเนี้ย... ...........มีคำตอบอยู่คำตอบหนึ่ง.....จากคนที่เดินผ่านมา...ฉันได้ถามกับเขา และได้รับคำตอบ ไม่รู้ว่ามันคือคำตอบที่ถูกต้องหรือไม่ แต่ฉันประทับใจในคำตอบของเขา ก็เมื่อคนที่สร้างนั้น สร้างมันขึ้นมาเอง เขาคือเจ้าของ มีสิทธิ์ในของนั้น อาจจะใช่ที่ ณ เวลานั้น เขาสร้างมันขึ้นเพราะต้องการจะสร้างมัน อยากจะให้มันเป็นผลสำเร็จดังใจ แต่เมื่อเวลาผ่านไป คนก็ย่อมที่จะมีความต้องการที่เปลี่ยนตามกาลเวลา มากขึ้น ลดลง ก็ตามแต่...แต่ไม่มีทางที่จะให้คงเดิมได้ เพราะสิ่งที่ได้สร้างขึ้นมานั้น เวลาได้กัดกร่อน ทำให้มันเสื่อมคุณค่า คุณสมบัติ ทรุดโทรม สุดท้ายคือ เบื่อหน่าย .... ...........หากคนสร้างนั้น ไม่หมั่นทะนุบำรุง หรือซ่อมแซมในส่วนนั้นแล้ว ก็ทำลายมันเสียเถอะแล้วจึงค่อยสร้างมันขึ้นมาใหม่ กับผู้ร่วมงานเดิม หรือผู้ร่วมงานใหม่ ตามที่คิดว่า อย่างไหนจะดีกว่า"......... ไม่มีใครคาดคิด ไม่มีใครต้องการที่จะให้มันเกิด และไม่มีใครต้องการพบกับความเศร้า .........ต่างก็อยากให้มีเพียงความสวยงาม ความสุข ทั่วหน้า ซึ่งคงจะเป็นเพียงอุดมคติเท่านั้น เพราะทุกอย่างต้องดำเนินไป ตามแต่ใครจะเลือกทำ เลือกสร้างมา ............... ..............นั่นคือ ชีวิต คำตอบสุดท้าย ที่ฉันได้รับ ชีวิตที่ทุกคนช่วยกันทำให้โลกหมุนเปลี่ยน มีสีสัน อาจจะสีดำ สีแดง สีขาว หรือจะหลายๆสีพร้อมกัน แต่นั่นคือสีสันของโลก ที่แต่งแต้มให้โลกของเราไม่จำเจ มีการเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา คนที่พร้อมและสามารถปรับตัวให้เข้ากับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ คนนั้นจึงจะสามารถหยัดยืนบนโลกนี้ได้อย่างมีความสุข สำหรับคนที่ไม่พร้อม เมื่อต้องพบกับการเปลี่ยนแปลงนั้น แล้วไม่สามารถจะปรับเปลี่ยน ตัวได้ทัน จงตั้งสติ แล้วค่อยๆพิจารณา.....แล้วหาสีสันอื่นๆมาแต่งแต้มให้มันสวยงามขึ้นมาใหม่พร้อมทั้งใช้เหตุการณ์นั้น สร้างสรรค์ชีวิต และสิ่งมหัศจรรย์ให้กับโลกต่อไปตราบเท่าที่โลกยังมีซึ่ง ความรัก Saddy_girl
21 กุมภาพันธ์ 2548 17:12 น. - comment id 82981
--------------------------------- แรกคือพบ จบคือจาก เมื่อพบต้องพราก เมื่อจากต้องเจ็บ ---------------------------------
22 กุมภาพันธ์ 2548 00:41 น. - comment id 82994
อยู่ๆก็ฉุกคิดได้ว่า ทำไมตัวเองเป็นคนคิดอะไรมากมายจัง บางทีอนาคตก็คงจะเป็นอะไรที่ไกลกินเอื้อมที่จะคิดถึงมัน เพราะทุกวันนี้ยังไม่ได้ทำอะไรเพื่อมันเลยอ่ะ ทำยังไงดีอ่ะ พูดอารายกะใครไม่ออกอ่ะ ไม่กล้าพูดให้เค้าฟังอ่ะ กลัวจัง เห็นเพื่อนๆแล้วก็ ...เห้อ มีความสุขกันจัง
23 กุมภาพันธ์ 2548 16:44 น. - comment id 83029
เป็นคำถามที่เกิดขึ้นบ่อยมากเลย แต่กับคนบางคน ก็ไม่คิดจะหาคำตอบ ทำเป็นลืมแล้วก็มีความรักใหม่แล้วก็จบลงเหมือนเดิม เสียใจ ไม่เคยเข็ด
25 กุมภาพันธ์ 2548 19:03 น. - comment id 83105
คิดถึง นิค จัง ไมเทอเปนงัยบ้าง ไม่ยอมติดต่อกันบ้าเราอะ เหงามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไงดี รักอะนะ
25 กุมภาพันธ์ 2548 21:32 น. - comment id 83108
คิดดูแล้ว มันย้อนถึงความรักที่มีต่อเขาดี แต่...