Thanks everything for Today!

Beerberry

ขอบคุณที่พ่อและแม่รักกันจึงเกิดเป็นตัวเราขึ้นมา
ขอบคุณที่นรกถีบออกมาวันที่ 10 ธ.ค. 32
เพราะถ้าเราเกิดเร็วหรือช้าไปกว่านี้อาจจะไม่ได้เจอกัน
ขอบคุณที่แม่เลี้ยงเรามาเลี้ยงดีหรือด้วยลำแข้งแต่ก็ได้ใช้ชีวิตเรื่อยๆมาจนได้เจอเทอ
ขอบคุณที่แม่เลี้ยงเรามาในแบบที่ไม่เหมือนชาวบ้านเพราะมันทำให้เราได้อยู่ด้วยกัน
ขอบคุณ Pat ที่สอนวิธีคุมกำเนิดให้เพราะไม่งั้นป่านนี้คงมี Baby เดินตามตูดต้อยๆแน่
ขอบคุณ P'tor ที่สอนการแต่งตัวและวิธีการดูผู้ชายจึงทำให้เราแต่งตัวเป็นและรอดพ้นจากผู้ชายเลวๆที่เคยเจอมา
ขอบคุณแฟนเก่าๆที่ทิ้งกันไปจึงทำให้รู้จักนิสัยและสันดานผู้ชายมากขึ้นและทำให้เจอกับความเจ็บปวดและรู้จักคำว่า "ไม่แน่นอนของจิตใจคน"
ขอบคุณคนที่สร้างถุงยางและคุมกำเนิดขึ้นเพราะทำให้เราไม่ท้องป่องและเรียนจนถึง ณ บัดนี้
ขอบคุณคนที่คิดค้นสร้างซ.โพธิสารและตึกแถวในซ.โพธิสารขึ้นเพราะมันทำให้เราได้เจอกันในระยะห่าง 10 Block
ขอบคุณคนที่สร้างเส้นทางการเดินทางจาก  เชียงใหม่-พัทยา  จึงทำให้เขาได้เดินทางมาพบเรา
ขอบคุณ Computer ของฉันที่พังลงเป็นเวลานานก็ซ่อมไม่เสร็จสักทีเพราะทำให้เราได้ไปร้านคอมที่ห่างกัน 10 Block และได้เจอพนักงานคือเทอ
ขอบคุณคุณครูที่มาสั่งทำรายงานยตอน Computer พังสบั้นเพราะทำให้เราได้หาเรื่องไปทำรายงานร้านคอมของเทอ
ขอบคุณนางมารเจ๊ต้อยที่มาเปินร้านเกมแข่งกับเราในระยะห่าง 10 Block
ขอบคุณพระเจ้าที่ได้สร้างโลกใบนี้และอดัมกับอีฟบรรพบุรุญของพวกเราขึ้นมาและสร้งสิ่งมีชีวิตขึ้นมา
ขอบคุณออกซิเจน  ยน้ำ  อาหาร  ต้นไม้  ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่ทำให้เราได้มีชีวิตแบบนี้
ขอบคุณท้องฟ้าที่มีดวงดาวทำให้เราได้นั่งดูด้วยกัน
ขอบคุณคนที่สร้าง Big C สาขาพัทยาเหนือทำให้เราได้มีที่นัดเจอกัน
ขอบคุณทะเลที่สวยงามยามค่ำคืนที่มีชายหาดให้เราได้เดินเล่นกัน
ขอบคุณคนที่สร้างสวนสาธารณะนาเกลือขึ้นมาทำให้เราได้หนีออกจากบ้านไปนั่งเล่นกันตอนตี
ขอบคุณคนสร้างโรงหนังทำให้เราได้มีที่นั่งดูหนังกันมืดๆและนั่งจี๋จ๋ากัน
ขอบคุณ Sex Cell และ Hormone ที่สร้างให้เราได้มีหน้าตาแบบนี้
ขอบคุณหัวใจของเทอและเราที่ยังคงเต้นดึบๆอยู่เราจึงได้อยู่ด้วยกันจนถึงทุกวันนี้
ขอบคุณหัวใจของเทอที่ตรงกับใจของเราจึงทำให้เรารักกันและขอให้หัวใจของเทอและเราได้เต้นดุ๊กดิ๊กเคียงข้างกันต่อไป
ขอบคุณอาหารทุกจานที่ทำให้เราได้กินและเจริญเติบโตจนมาถึงทุกวันนี้
ขอบคุณคนที่สร้าง   www.yenta4.com  ขึ้นมาจึงทำให้เราต้องใช้คอมในการทำรายงานหรือเขียนไดในเว็บนี้และได้เขียนจ.ม.กันผ่านเว็บ
ขอบคุณพรมลิขิตที่ขีดเส้นชีวิตของเราให้ได้มาเจอกันแต่ว่าตอจากนี้ไปก็ไม่รู้ว่าเส้นชีวิตจะแยกออกจากกันเมื่อไหร่หรือเส้นของใครจะหยุดไปก่อนแต่ขอให้เส้นชีวิตของเราได้บรรจบและเดินทางเคียงคู่กันแบบนี้ต่อไป
ขอบคุณที่โลกมีกลางวัน-กลางคืนจึงทำให้มีน้ำขึ้น-น้ำลงจึงทำให้มีเทศกาลลอยกระทงจึงทำให้เราได้ไปเที่ยวกัน
แต่ว่าต่อจากนี้ไปไม่ว่าจะกลางคืน-กลางวัน-น้ำขึ้น-น้ำลงหรือสึนามิถล่มก็จะขออยู่เป็นอย่างนี้ต่อไป
***ขอบคุณทุกๆอย่างที่ทำให้เราได้มีวันนี้
และทำให้เราได้พบกัยและทำให้เราได้รักกัน***
***Thank you everythings for Today!***