บ้านกลอนของเรา

din

สังเกตุกันบ้างไหมว่าระยะหลังบ้านกลอนของเราเงียบเหงาลงไปมาก
อาจจะเป็นเพราะภาระกิจของแต่ละคนมีมากขึ้น
หรือเป็นเพราะความยุ่งเหยิงของเหตุการณ์บ้านเมือง
หรือเป็นเพราะพวกเราต่างคนต่างแก่ลง555
เลยพร้อมใจกันหายหน้าหายตาไปหมด

เหนือสิ่งอื่นใด...ต้องยอมรับว่าเวปเข้าช้ามากกกก
หมุนอยู่นานจนท้อแท้
การโพสกลอนก็ค่อนข้างยาก
รหัสแสดงตัวตน ถ้าเป็นตัวเลขก็จะดีมาก
ถ้าเป็นภาษาอังกฤษแล้วเจอตัวเอ็มหัวกลับ
ก็เตรียมตัวโพสใหม่่ได้ เพราะไม่อาจโพสข้อความที่เขียนได้เลย
ไม่ว่าจะใช้ตัวเอ็ม หรือตัวดับเบิ้ลยู
ปัญหาเหล่านี้อาจทำให้หลายคนท้อแท้ จนทิ้งบ้านทิ้งช่องหายไปนานอย่างนี้

คุณสีเมจิก เพิ่งจะทักทายกันไปเมื่อตะกี้นี้

คุณคอนพูทน เคยหายจากบ้านนี้ไป ยังไปโผล่ที่บ้านอื่น แต่พักนี้หายต๋อมไปทุกบ้านเลยนะจ๊ะ

ปู่กิ่งเห็นทักย่าแบมอยู่ไวๆนี่เอง แต่ไม่โพสกลอนเลยเน้อ

ห้าเจ้าจอมหายไปทุกจอมเลยเหมือนกัน
อ้อเห็นน้องก้าวที่กล้าชะแว๊บเข้ามาโพสกลอน...ไม่รู้ว่าอ่อนไหวหรือขมขื่นในอารมณ์กันเล่า

คุณยาแก้ปวดนี่ก็หายเข้าไปในกลีบเมฆนานแล้วววว 
น่าจะถึงเวลาวางแก้วเบียร์ แล้วมาโพสกลอนให้อ่านกันเสียดีๆ
อ้อชวนคุณเฌอมาด้วยนะ

คุณโคลอน คนนี้ก็ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน
แว่วๆว่ามีหลายนามแฝง แต่อยากเห็นนามโคลอนมากกว่านะ

คุณเทียนหยด เข้ามาเขียนด้วยนามแฝงของตัวเองได้หรือยังนี่ ใครทราบข่าวคราวบ้าง
ความผิดที่กระทำไว้ ทางบ้านให้อภัยหมดแล้วนะจ๊ะหนูอ้อย มาเขียนเรื่องสั้นดีๆให้อ่านกันเสียไวๆ

น้องมะกรูด นี่ก็อีกคน เห็นเข้าไปตอบกลอนน้องก้าว แต่ตัวเองไม่ยักกะโพส

คุณกีรติ วันก่อนเห็นแว๊บๆ กำลังตกแต่งบังเกอร์ของทหารอยู่แถวๆ ถนนอังรีดูนังต์
ด้วยดอกไม้สีชมพูเสียด้วยน๊า
เออ...บังเกอร์เขาก็รื้อแล้วไม่ใช่หรือ กลับมาเขียนกลอนได้แล้ววว

คุณร้อยฝัน โพสกลอน โพสเรื่องสั้นแล้วไม่เข้ามาตอบเพื่อนเลยเน้อ

คุณอัลมิตรา เข้ามาโพสบ้าง สาบานว่า "บ้าง" จริงๆ  แล้วก็หายอีกเหมือนกัน

ต้องขอโทษด้วย เพราะยังไม่ได้เอ่ยถึงอีกหลายคน
คงต้องเก็บไว้โอกาสหน้า เพราะนี่ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่า...ง่วงแล้ว

ราตรีสวัสดิ์จ้า