กันลยาณมิตร ......... ผู้เป็นสายน้ำอีกฝากหนึ่ง

มารน้อย

สวัสดี        
     
        กันลยาณมิตร ......... ผู้เป็นสายน้ำอีกฝากหนึ่ง 
วันนี้ ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ชีวิตของกันไม่มีอะไร 
ใจของกันว่างเปล่า มันคือความว่าง ไม่มีทั้งทุกข์ ทั้งสุข กันเรียกมันว่า ความสงบ 
เมื่อกันก้มดู พบว่า ใจของกัน ตอนนี้ อยู่ที่ตัวกันเอง มันกลับมาแล้ว 
.................
กันเพิ่งกลับจากบ้านเป็นครั้งแรกนะที่กันรู้สึกว่าการกลับบ้านครั้งนี้ กันมีความสุขมาก  ที่นั้นไม่มีใครจ้องจะทำร้ายกัน พ่อกับแม่ เข้าใจและให้อภัยกันเสมอ 
ปีกแห่งรักที่กันเพิ่งได้สัมผัส ...... ความรักที่กันไม่คิดว่ามันมีจริง แต่เมื่อเปิดใจ กันก็พบว่า  มีผู้หญิงและผู้ชายคู่หนึ่ง  รักกันมาก รักอย่างไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เพียงแต่ว่าที่ผ่านมากันไม่เคยมองเห็นและเข้าใจเลย  
กันรู้สึกปลอดภัย และเป็นสุขกันพอใจกับมันนะ  แม้ว่าการอยู่บ้านจะทำลาย จักรวาลที่ยิ่งใหญ่ ของกันก็ตาม  ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร 
................
แล้วนายล่ะ สุขภาพเป็นไงบ้าง เห็นนายชอบไม่ สบายเป็นโน้นเป็นนี้ บ่อยๆน่ะ 
แต่กันก็คิดว่า นายก็ยังคงเป็นสายน้ำที่ไหลเย็น เป็นแหล่งเพาะเลี้ยงสรรพชีวิต
....... เหมือนเดิม รึไม่  ? .......
 " ถ้าสายน้ำไม่มีปลา ไม่มีสาหร่าย ก็มิต่างจากน้ำในขวดกระป๋อง "   
                                       
                                                 ใช่ไหม ...... เพื่อนรัก 
 
เราและนายต่างถูกทำร้ายจากคนที่เราให้ชีวิต  สิ่งปฎิกูล ทั้งหลายที่เขายัดเยียดให้เราอย่างไม่ใยดี  ว่าเราจะเป็นอย่างไรต่อไป  ........... ก็นั้นแหละชีวิต  
เราเกิดมาเพื่อให้ชีวิต เราเกิดมาเพื่อไหลไปและไม่ไหลย้อนกลับ .......
 กันยังรอนายอยู่อีกฝากฝั่งหนึ่งเสมอน่ะ 
...............
รักและเป็นห่วงเสมอ